คุยข้ามพวก

ในขณะที่ยังมีผู้นำอีกมากมายที่กำลังกระทำในทางตรงข้าม คือถ้าฉันชนะ แกต้องแพ้ ตามที่เคยคิดเคยเชื่อกันมาแต่ดั่งเดิม ถ้าฉันเป็นหนึ่ง แกต้องเป็นศูนย์ ไม่ยอมรับว่าทั้งแกทั้งฉันต่างเป็นหนึ่งพร้อมกันได้

 

เล่ากันว่าที่ยังเชื่อเรื่องชนะแพ้ เพราะต่างคนต่างคิดต่างเชื่อเหมือนกับอยู่กันคนละกลุ่ม อยู่กันในคนละไซโล อยู่กันในไซโลคนละแท่ง มองขึ้นมองลงได้อย่างเดียว มองซ้ายมองขวาไม่ได้ เพราะผนังไซโลบังด้านข้างโดยรอบไว้ทั้งหมด  จึงคุยกันรู้เรื่องเฉพาะในพวกที่อยู่ในไซโลเดียวกัน เฉพาะคนที่เงยหน้ามองข้างบนแล้วเห็นท้องฟ้าเหมือนกัน 

 

ถ้าการงานที่ทำสามารถกระทำแบบต่างคนต่างทำได้ ใครอยู่ไซโลไหนก็ทำไปตามที่ตนเชื่อ ตามที่ตนพอใจ แต่วันนี้ต่างคนต่างทำโดยใช้เฉพาะความรู้ความเชี่ยวชาญเฉพาะที่ตนเองมี นวัตกรรมไม่เกิดขึ้นแน่ ๆ จะแข่งกับใครก็มักแพ้ตลอด เพราะไม่มีอะไรใหม่ ๆมาเสนอเป็นคุณค่าใหม่ ๆ ถ้าจะให้ได้คุณค่าใหม่ ๆ มักต้องการความรู้ความเชี่ยวชาญจากผู้คนต่างกลุ่มมาร่วมกันสร้างสรรค์นวัตกรรมให้เกิดขึ้น

คนเรามีแนวโน้มที่จะทำงานอย่างสบายอกสบายใจมากกว่า หากได้ทำงานกับคนที่คิดที่เชื่อคล้ายๆ กัน คือทำงานกับคนในไซโลเดียวกัน สบายใจกว่า ดังนั้นจึงขาดแคลนทักษะในการพูดคุยกับคนต่างพวก

ยิ่งถ้าเป็นกลุ่มที่อัตตาสูง เชื่อว่าตนเองเก่ง ตนเองเท่านั้นที่จะนำองค์กรไปสู่ความสำเร็จได้ ความสามารถในการพูดคุยการงานข้ามกลุ่ม ข้ามไซโลจึงเป็นสิ่งที่มองข้าม แต่มักเน้นการสั่งการในฐานะผู้ที่เหนือกว่า ชอบสั่งการข้ามไซโล ชอบสั่งให้คนในไซโลอื่นทำอย่างนั้น ทำอย่างนี้ ซึ่งจะมีปัญหาตามมาทุกครั้งที่สั่งการ

ดังนั้น ถ้าอยากทำงานร่วมกับคนต่างไซโลให้ปรับความเชื่อให้เห็นท้องฟ้าตรงไหน ก็บอกว่าเป็นท้องฟ้าเหมือนกัน ไม่ว่าจะมองจากจุดไหน แม้มองขึ้นข้างบนจากไซโลคนละตำแหน่ง ก็เห็นเป็นท้องฟ้าเหมือนกัน  หมายความว่าหัดมองโลกในสายตาของคนต่างกลุ่มไว้เสมอ จะได้เปลี่ยนความเชื่อใหม่ว่าเชื่อต่างกัน ชอบต่างกันก็สามารถไปถึงเส้นชัยของการงานร่วมกันได้ 

แม้เป็นคนต่างกลุ่ม แต่ถ้ามีอนาคตร่วมกัน คือมีเส้นชัยเดียวกัน มีวิสัยทัศน์เหมือนกัน การร่วมมือกันต่างกลุ่มเป็นไปได้ง่าย คือทุกกลุ่มต่างชนะ ไม่ใช่กลุ่มหนึ่งชนะ อีกกลุ่มหนึ่งแพ้ ถ้าหาอนาคตร่วมกันระหว่างต่างกลุ่มได้ การเริ่มต้นคุยข้ามกลุ่มสามารถกระทำได้ไม่ยาก แต่ที่ยากคือจะหาอะไรที่จะเป็นเส้นชัยร่วมกันได้ตราบเท่าที่ยังเน้นแต่ว่าฉันดีกว่าแก

ถ้าจะสร้างการสื่อสารที่ดีระหว่างคนในต่างไซโลขึ้นให้ได้นั้น ต่างคนต่างคิดต่างเชื่อ ย่อมเป็นธรรมดาที่ต้องขึ้นต้นการสื่อสารด้วยการถามตอบคำถามระหว่างกัน จะได้รู้ว่าการงานในอีกไซโลหนึ่งนั้นเป็นอย่างไร จะได้รู้ว่าจะให้ช่วยทำอะไร ช่วยอย่างไร   ซึ่งจะถามข้ามไซโล อย่าถามหาเรื่องกันเพียงเพราะเห็นว่าเขาไม่เหมือนกับเรา  อย่าเริ่มถามด้วยคำถามที่ต้องว่าใช่หรือไม่ใช่

แต่ให้เริ่มการสื่อสารด้วยคำถามที่มีทางเลือกมากกว่าแค่ใช่หรือไม่ใช่ อย่าถามว่าแกเห็นเหมือนกับฉันได้หรือไม่ แกเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ได้หรือไม่ แต่ให้ถามไปตรงๆ เลยว่าไซโลของแกกำลังทำอะไรกันอยู่ อย่าเริ่มถามตามความเชื่อของเรา แล้วมีทางเลือกให้เขาแค่ใช่หรือไม่ใช่ตามที่เราคิด คุยข้ามไซโลเริ่มต้นด้วยการถามกันอย่างถ่อเนื้อถ่อมตัว อย่าซักถามกันอย่างโอหังวางอำนาจ

ผู้นำมีบทบาทมากในการทำงานข้ามกลุ่ม ถ้าผู้นำทำตัวเป็นตัวอย่างให้คนในไซโลเดียวกันเห็นว่า ผู้นำมีความพร้อมที่จะคุยหารือกับคนต่างกลุ่มได้ โอกาสจะหาอนาคตร่วมกันก็ไม่ยาก ถ้าทำตัวอย่างไปในทางตรงข้าม คือวางอำนาจเข้าข่มคนต่างไซโล อปลูกฝั่งทัศนคตินิยมกลุ่มมากจนเลยเถิด ยกยอกลุ่มของตนเองจนเกินพอดี กลายเป็นการหลงคิดตามกลุ่ม  จนใครเชื่อไม่เหมือนกลายเป็นไส้เดือนกิ้งกือไปหมด ไซโลก็จะยังคงอยู่ตลอดไป