สิ่งที่จําเป็นต้องรู้และทำเกี่ยวกับ 'การรายงานความยั่งยืน'

ซาราห์ บาร์เกอร์ และ ไซมอน เลียร์เมาท์ ประธานร่วมของชุมชนผู้เชี่ยวชาญด้านธรรมาภิบาลสภาพภูมิอากาศของ World Economic Forum กล่าวว่า ความยั่งยืน ซึ่งรวมถึงการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่สําคัญ มีการพัฒนาอย่างรวดเร็วจากการพิจารณา ด้านสิ่งแวดล้อม ที่ไม่ใช่ทางการเงินไปสู่ชุดของปัญหาที่มักนําเสนอความเสี่ยงทางการเงินที่สําคัญและโอกาสสําหรับธุรกิจ ทั่วทั้งเศรษฐกิจจริงและระบบการเงิน ความเสี่ยงด้านความยั่งยืนคือความเสี่ยงทางการเงิน และโอกาสด้านความยั่งยืนคือโอกาสทางการเงิน

โดยพื้นฐานแล้ว มาตรฐานใหม่เหล่านี้กําหนดให้บริษัทต่างๆ ไม่เพียงแต่พิจารณาว่าความยั่งยืนอาจนําเสนอความเสี่ยงและโอกาสทางการเงินได้อย่างไร แต่ต้อง เชื่อมโยงจุดกับผลกําไรทางการเงิน

ไม่ว่าบริษัทต่างๆ จะดําเนินการในหนึ่งในหลายประเทศที่มุ่งมั่นที่จะดําเนินการตามมาตรฐานคณะกรรมการมาตรฐานความยั่งยืนระหว่างประเทศฉบับใหม่ ในห่วงโซ่คุณค่าที่สัมผัสโดยคําสั่งการรายงานความยั่งยืนขององค์กรของสหภาพยุโรป หรือภายใต้กฎการเปิดเผยข้อมูลสภาพภูมิอากาศของคณะกรรมาธิการหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์แห่งสหรัฐอเมริกาที่เสนอ หรือร่างกฎหมายวุฒิสภาแคลิฟอร์เนีย 261 ไม่ต้องสงสัยเลยว่ากําลังเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงขั้นตอนในการรายงาน

ทำไมทุกคนต้องดําเนินการเพื่อความยั่งยืน

หลายคนยังคงไม่รับรู้ถึงความยั่งยืนว่าเป็นความเสี่ยงหรือโอกาสทางการเงินที่สําคัญ หรือสันนิษฐานว่าจะไม่มีภาระผูกพันในการเปิดเผยหรือจัดการความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องจนกว่ากฎระเบียบที่เปลี่ยนไปจะคลี่คลาย

อย่างไรก็ตาม มีเหตุผลสําคัญสามประการที่กรรมการควรพิจารณากรอบการทํางานใหม่ว่ามีผลบังคับใช้อย่างมีประสิทธิภาพสําหรับทุกบริษัท

1. ความเร็วและขนาดของการเปลี่ยนแปลงกฎระเบียบข้อกําหนดการเปิดเผยข้อมูลใหม่ต้องการการเตรียมการล่วงหน้า ในหลายเขตอํานาจศาล มาตรฐานการเปิดเผยข้อมูลทางการเงินที่เกี่ยวข้องกับความยั่งยืนที่จําเป็นจะเริ่มภายในสองปีทางการเงินข้างหน้า ซึ่งมักมุ่งเป้าไปที่บริษัทมหาชนก่อน ตามมาด้วยบริษัทเอกชนขนาดใหญ่และบริษัทที่ไม่แสวงหาผลกําไรอย่างใกล้ชิด

การปฏิบัติตามข้อกําหนดจะต้องมีการสร้างขีดความสามารถภายในที่สําคัญและการเปลี่ยนแปลงระบบ ซึ่งต้องใช้เวลา ผลกระทบของกฎระเบียบใหม่ที่คาดการณ์ไว้อาจกว้างและเร็วกว่าที่สมาชิกคณะกรรมการคาดการณ์ไว้ โดยต้องมีการเจรจากับฝ่ายบริหารตั้งแต่เนิ่นๆ เกี่ยวกับการเตรียมการและประโยชน์ของการยอมรับโดยสมัครใจล่วงหน้าของกฎระเบียบที่ได้รับคําสั่งเพื่อให้เป็นไปตามความคาดหวังของตลาด

2. หน้าที่และการเปิดเผยความรับผิดของผู้อํานวยการ นอกเหนือจาก “การปฏิบัติตามองค์กร” บรรทัดฐานใหม่ของการรายงานทางการเงินที่เกี่ยวข้องกับสภาพอากาศและความยั่งยืนยังเกี่ยวข้องโดยตรงกับกลยุทธ์ของกรรมการ การกํากับดูแลความเสี่ยง และหน้าที่การเปิดเผยข้อมูล เพื่อความชัดเจน คณะกรรมการมีหน้าที่รับผิดชอบต่อการเปิดเผยข้อมูลทางการเงินทั้งหมดในท้ายที่สุด

การกํากับดูแลระบบข้อมูลทางการเงินอย่างขยันขันแข็งและการพิจารณาว่ากระบวนการตรวจสอบที่มีอยู่ยังคง “เหมาะสมกับวัตถุประสงค์” เพื่อรับรองการเปิดเผยข้อมูลเพิ่มเติมหรือไม่ ซึ่งรวมถึงการพิจารณาความน่าเชื่อถืออย่างขยันขันแข็งและการจัดหาทรัพยากรที่เพียงพอของเป้าหมายหรือแผนการเปลี่ยนแปลงที่เปิดเผย

เมื่อพิจารณาถึงการเปลี่ยนแปลงที่สําคัญที่กําหนดโดยระบอบการปกครองใหม่และลักษณะที่ซับซ้อนและมีพลังสูงของเรื่องที่เกี่ยวข้อง มีแนวโน้มว่าการสร้างขีดความสามารถของคณะกรรมการเฉพาะจะได้รับการรับประกัน

3. ความสามารถในการแข่งขันและความคาดหวังที่เปลี่ยนแปลงไปของผู้ถือหุ้น ผู้ให้กู้ และลูกค้า: นอกเหนือจากกฎระเบียบที่เข้มงวด ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียหลัก นักลงทุน ลูกค้า ชุมชน พนักงาน  กําลังเรียกร้องข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับความยั่งยืนของวัสดุและความเสี่ยงและโอกาสที่เกี่ยวข้องกับสภาพอากาศ

ด้วยการดําเนินการที่เหมาะสมและเปิดเผยว่าความยั่งยืนฝังอยู่ในกลยุทธ์ การกํากับดูแล และการบริหารความเสี่ยงอย่างไร บริษัทต่างๆ สามารถดึงดูดลูกค้า ลดต้นทุนเงินทุน และเพิ่มการมีส่วนร่วมของพนักงาน

การรวบรวมข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับซัพพลายเออร์และลูกค้าจะช่วยให้บริษัทต่างๆ จัดการความเสี่ยงด้านลบที่เกี่ยวข้องกับความยั่งยืน ระบุโอกาสทางการตลาด และหาวิธีรักษาและเพิ่มมูลค่าให้กับผู้ถือหุ้น และสิ่งนี้จะได้รับโมเมนตัมเนื่องจากความโปร่งใสทั่วทั้งเศรษฐกิจที่สร้างขึ้นโดยมาตรฐานใหม่ส่งผลให้การกําหนดราคาความเสี่ยงและโอกาสที่เกี่ยวข้องมีประสิทธิภาพมากขึ้น

จะเริ่มต้นความยั่งยืนจากตรงไหน

ขนาดและความซับซ้อนของภูมิทัศน์การรายงานทางการเงินที่เกี่ยวข้องกับความยั่งยืนใหม่มักจะล้นหลามสําหรับกรรมการ คําถามต่อไปนี้อาจช่วยสร้างรากฐานที่แข็งแกร่งในการนําทางเชิงกลยุทธ์ การกํากับดูแลความเสี่ยง และการเปิดเผยผลกระทบ เหล่านี้คือ:

1. ประเมินความสามารถและการกํากับดูแลการสร้างขีดความสามารถในโครงสร้างการกํากับดูแล กระบวนการ และกลไกความรับผิดชอบ/ความรับผิดชอบที่แพร่หลายของเรามีประสิทธิภาพเพียงใดในบริบทที่กําลังพัฒนา การเปลี่ยนแปลงมีทรัพยากรเพียงพอหรือไม่? พิจารณาความพร้อมในการประกัน

จะต้องคาดการณ์ช่องว่างของข้อมูลหรือความไม่แน่นอนที่ต้องการการประมาณค่าได้ที่ไหน และสิ่งนี้ส่งผลกระทบต่อความสมบูรณ์ของข้อมูล ความเกี่ยวข้อง ความน่าเชื่อถือ และความสามารถในการตรวจสอบได้อย่างไร เราจําเป็นต้องเสริมสร้างกระบวนการสําหรับการประกันการเปิดเผยข้อมูลรวมถึงข้อความคาดการณ์ล่วงหน้าหรือไม่

2. การกํากับดูแลการจัดการความเสี่ยงและการควบคุม  พิจารณาความหมายสําหรับการเปิดเผยเนื้อหาและระบบข้อมูลพื้นฐาน ฝ่ายบริหารได้พิจารณาช่องว่างระหว่างสิ่งที่เปิดเผยแล้วกับข้อมูลเพิ่มเติมที่จําเป็นหรือไม่ จําเป็นต้องเก็บข้อมูลเพิ่มเติมอะไรบ้างภายใต้ระบบข้อมูลและการรายงานที่มีอยู่ ช่องว่างในการจับภาพและควบคุมข้อมูลคืออะไร และจําเป็นต้องยกระดับ ขยาย และปรับโครงสร้างระบบและการควบคุมภายในอย่างไร

3. พิจารณาความหมายสําหรับกลยุทธ์การประเมินความเสี่ยงและโอกาสที่เกี่ยวข้องกับความยั่งยืนเพิ่มเติมใดที่จะต้องดําเนินการภายในธุรกิจนักลงทุนและผู้ประกันตนวางตําแหน่งตัวเองในบริบทที่กําลังพัฒนาอย่างไร และอะไรคือผลกระทบต่อการเข้าถึงการเงินและการประกันภัยและต้นทุนของมัน อะไรคือผลที่ตามมาสําหรับกลยุทธ์และการวางแผนธุรกิจ ในระยะสั้น กลาง และระยะยาว ในระดับที่สูงขึ้น step-change ในความโปร่งใสมีความหมายอย่างไรทั่วทั้งเศรษฐกิจ และเราอยู่ในตําแหน่งอย่างไรในบริบทนั้น

ในขณะที่การเปิดเผยข้อมูลทางการเงินที่เกี่ยวข้องกับความยั่งยืนนั้นสั้น สมาชิกคณะกรรมการที่ทําหน้าที่เพื่อประโยชน์สูงสุดของบริษัทที่พวกเขาให้บริการจําเป็นต้องดูแลการเตรียมการและการจัดหาทรัพยากรที่เหมาะสมเพื่อให้เป็นไปตามภาระผูกพันในการปฏิบัติตามกฎระเบียบใหม่ ตลอดจนพิจารณาในเชิงรุกถึงความหมายสําหรับกลยุทธ์ การวางแผนธุรกิจ ฐานะทางการเงิน และประสิทธิภาพ