ปิดฉาก 30 ปีเล่มเล็ก หนังสือพิมพ์ 'สตาร์ ซอคเกอร์' รายวัน ไม่มีอีกแล้ว
ปิดฉาก 30 ปี เล่มเล็ก หนังสือพิมพ์ 'สตาร์ ซอคเก้อร์' รายวัน ทำเอาคอกีฬารู้สึกใจหายไม่น้อย หลังเมื่อวานนี้ (30 พ.ค.66) บูรณิจฉ์ รัตนวิเชียร หรือ บอ.บู๋ ได้โพสต์เฟซบุ๊กส่วนตัว ระบุสั้นๆ ว่า "เล่มเล็กจะไม่มีแล้วนะครับ"
ปิดฉาก 30 ปี เล่มเล็ก หนังสือพิมพ์ 'สตาร์ ซอคเก้อร์' รายวัน ทำเอาคอกีฬารู้สึกใจหายไม่น้อย หลังเมื่อวานนี้ (30 พ.ค.66) บูรณิจฉ์ รัตนวิเชียร หรือที่แฟนๆรู้จักกันดีในนาม บอ.บู๋ คอลัมนิสต์คนดังในเครือสยามสปอร์ตได้โพสต์เฟซบุ๊กส่วนตัว ระบุสั้นๆ ว่า "เล่มเล็กจะไม่มีแล้วนะครับ" สำหรับเล่มเล็กนั้น คือชื่อเล่นของ หนังสือพิมพ์ สตาร์ ซอคเก้อร์ รายวันนั่นเอง
ขณะที่ อุไร ปทุมมาวัฒนา หรือ หมวย มาเฟียรี่ ผู้สื่อข่าวและคอลัมนิสต์ ก็ออกมายืนยันผ่านเฟซบุ๊กส่วนตัวอีกเสียงว่า ตั้งแต่ 1 มิถุนายน 2566 นี้ ‘เล่มเล็ก’ จะไปรวมร่างกับ ‘เล่มใหญ่’ (หนังสือพิมพ์ สยามกีฬา) ที่จะเพิ่มขึ้นมา 4 หน้า โดยที่หัว 'สตาร์ ซอคเก้อร์ รายวัน' ยังอยู่
ขณะที่ล่าสุดเพจ บอ.บู๋ ก็ได้ร่ายยาวถึงจุดเริ่มต้นของ สตาร์ ซอคเก้อร์ รายวัน ที่เชื่อว่าแฟนกีฬาหลายคนโตมากับ หนังสือพิมพ์ เล่มเล็ก เล่มนี้
'เล่มเล็ก' คือ 'ชื่อเล่น' ของหนังสือพิมพ์ สตาร์ ซอคเก้อร์ รายวัน ที่พวกเรา (สมาชิกกองบัญชาการซอคเก้อร์) เอาไว้เรียกขานกัน ขณะที่ 'เล่มใหญ่' หมายถึงหนังสือพิมพ์สยามกีฬา รายวัน ฉบับออริจินีล ที่หากจำไม่ผิด สถาปนามาตั้งแต่ปี พ.ศ.2528
ผมเหยียบาทก้าวแรกตามตูดที่ใหญ่ยิ่งกว่ากระด้งของ พี่ ย.โย่ง เอกชัย นพจินดา ขึ้นมาบนแผนกต่างประเทศ (ที่ต่อมา ผมวิสาสะตั้งชื่อให้ใหม่ว่า..กองบัญชาการซอคเก้อร์) ในตรอกโรงหมู ละแวกคลองเตย สแควร์ ด้วยความหลงไหล และใฝ่ฝัน เมื่อเดือนธันวาคม 1993 หลังจาก 'เล่มเล็ก' ถือกำเนิดมาได้ประมาณปีเศษๆ
ตอนแรกก็ทำทุกอย่างในขั้นพื้นฐานของการเป็นนักข่าวกีฬา เหมือนการจับบอล แปบอล และเดาะบอล ให้ช่ำชองก่อนลงสนามไปแข่งขันอย่างจริงจังนั่นแหละ โดยไม่เว้นแม้แต่เดินไปซื้อข้าวให้รุ่นพี่เป็นประจำทุกวัน
กว่าผู้อ่านจะอนุญาตให้เป็นคอลัมนิสต์ AKA บอ.บู๋ ก็ใช้เวลาหลายปี
เริ่มต้นจากการรายงานข่าวกีฬาแทบทุกประเภท เขียนสกู๊ป เขียนเรื่องแปล และวิจารณ์เกมฟุตบอล ก่อนเขียนคอลัมน์ประจำ 'ทุ่งหญ้าแห่งความฝัน' สัปดาห์ละ 2 วัน
กระทั่งปี 2000 ผมได้รับโอกาสให้เป็นบรรณาธิการ หน้าที่คิดเนื้อหาในแต่ละวัน และเป็นผู้ช่วยหัวหน้าข่าวปิดเล่ม
ถือเป็นช่วงที่สนุกสนานพลางภาคภูมิใจที่สุดช่วงหนึ่งในชีวิต เพราะได้ใช้ความคิดสร้างสรรค์เนื้อหาของแต่ละวันว่าจะมีอะไร ผมก่อตั้งบนบรรณาธิการ 'บนฐานบัญชาการซอคเก้อร์' เลือกรูปในเล่ม วางหน้า กำหนดเนื้อหาในเล่ม และช่วยหัวหน้าข่าวพาดหัวข่าวบ้าง
ก่อนถูกหน่วยเหนือเนรเทศไปตะบันชีวิตที่เมืองหลวงลูกหนังเป็นเวลา 2 ปี ในระหว่างปี 2001 ถึง 2003
กลับมาก็เขียนคอลัมน์ประจำ จัดรายการทีวี และวิทยุ (โดนแบนไป 4 รอบเอง) กระทั่งปัจจุบัน
เมื่อโลกหมุนไปด้วยความเร็วแรงทะลุโลกันตร์ วันหนึ่งโลกโซเชียลก็บุกมาเยือนเมืองมนุษย์ คนรุ่นผมกลายเป็นคนยุคอนาล็อค สื่อกระดาษอันสุดแสนคลาสสิกในความหมายของผม กลิ่นหมึกพิมพ์ และเสียง 'แฟร็บ-แฟร็บ' จากการพลิกหน้ากระดาษหนังสือพิมพ์ตอนวางตูดอยู่บนโถส้วมก็ค่อยๆ จางหายไป
นาทีนี้ใครก็เป็นสื่อได้เพียงแค่มีสมาร์ทโฟนกับระบบออนไลน์ในเครื่องจนบางทีก็นึกน้อยใจ ใครที่ไหนไม่รู้ ตั้งตัวเองเป็นกูรูลูกหนัง ทั้งที่ความรู้เรื่องบอลเท่าหางอึ่ง ไม่เคยผ่านกระบวนการคัดกรอง เพียงเพราะการมาของโลกโซเชียล
กว่าข้อเขียนของผมจะได้ตีพิมพ์บนหน้ากระดาษ กว่าผู้อ่านจะยินยอมให้เป็นคอลัมนิสต์ลูกหนัง มันต้องผ่านกระบวนการคัดกรองมากมาย และเหนื่อยหนัก
จดหมายกับไปรษณีย์บัตรค่อยๆหายไป และหายไปแทบสูญพันธุ์ไปจากโลกและดาวอังคาร เช่นเดียวกับความนิยมของแฟนบอล จากยอดพิมพ์วันละ 1 แสนฉบับ ในยุครุ่งเรือง เหลือเท่าไหร่ในยุคปัจจุบัน ผมไม่ใคร่จะรู้
เมื่อวันก่อน ขณะที่กำลังไถหน้าจอมือถือเล่น รุ่นน้องผู้ทำหน้าที่ บก.ของเล่มเล็กคนปัจจุบันก็ไลน์มาแจ้งให้ทราบว่า "พี่จอมครับ ตั้งแต่ 31 พ.ค. นสพ. เล่มเล็กจะย้ายไปรวมเป็นส่วนหนึ่งในเล่มใหญ่ ส่วนคอลัมน์ทุ่งหญ้าของพี่ ถ้าส่งตามเดิม พี่สะดวกมั้ยครับ"
ผมตกอยู่ในอาการ 'อึ้งแดกไปเลยค่ะ' ไปชั่วขณะ ทั้งๆที่รู้อยู่เต็มอกว่าสักวันเรื่องอะไรแบบนี้ก็จะเดินทางมาถึง เพราะเดี๋ยวนี้สิ่งพิมพ์แทบไม่มีคนเสียเงินซื้ออ่านแล้ว แต่เรียนตามตรงว่าเมื่อวันนั้นมาถึงจริงๆ มันก็อดใจหายไม่ได้
หนังสือพิมพ์ สตาร์ ซอคเก้อร์ รายวัน ในรูปแบบ 'เล่มเล็ก' หรือที่พากย์อังกฤษว่า 'แท็บลอยด์' จะไม่มีวางจำหน่ายบนแผงหนังสือแล้วนะครับ
ทว่าเนื้อหาของเล่มเล็ก และพวกเรา อันหมายถึง 'คอลัมนิสต์ลูกหนัง' บนหน้ากระดาษชุดเดนตายที่ยังเหลือรอดอยู่ในโลกเสมือน อาทิ Jackie, ตังกุย, ไก่ป่า และลิตเติ้ลโจ จะไปรวมร่างอยู่ในหนังสือพิมพ์ สยามกีฬา เล่มใหญ่ๆ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป
ขอบคุณผู้อ่านที่เคยอุดหนุนเป็นประจำในยุคอนาล็อก ที่ยังคิดถึงกัน และยังคงอยู่ในปัจจุบัน ไม่มีพวกท่านก็ไม่มีพวกเรา
ส่วนผม และนาทีนี้ก็จะยังอยู่ทั้งในหน้ากระดาษหนังสือพิมพ์ และในโลกออนไลน์ไปเรื่อยๆ จนกว่าผู้อ่านจะไม่อนุญาตนั่นแหละครับ
ภาพตัวอย่าง หนังสือพิมพ์ สตาร์ ซอคเก้อร์ รายวัน ที่จะไปรวมกับ หนังสือพิมพ์ สยามกีฬา รายวัน
ขอบคุณภาพจากเฟซบุ๊ก