คู่มือการให้ทิปในเอเชีย

คู่มือการให้ทิปในเอเชีย

การให้ทิปในเอเชียไม่ใช่เรื่องจิ๊บๆ เพราะประเทศแถบนี้ไม่เคยมีธรรมเนียมนี้ เมื่อชาวตะวันตกนำเรื่องทิปนี้เข้ามาแพร่หลาย

แต่ละประเทศก็นำมาปรับใช้ต่างกันไป เมื่อเร็วๆ นี้เว็บไซท์ซีเอ็นเอ็นเผยแพร่คู่มือการให้ทิปในหลายประเทศในเอเชีย

จีน เวียดนามและลาว : นักท่องเที่ยวจอมประหยัดจะชอบไปเมืองจีนเพราะคิดว่าการทิปในประเทศคอมมิวนิสต์เป็นเรื่องไม่จำเป็น ความเชื่อนี้จริงเฉพาะในร้านอาหารระดับล่างและกลาง แต่ถ้าเป็นร้านหรูหราในเมือง การให้ทิปเป็นเรื่องปกติไปเสียแล้ว ในเวียดนามและลาวก็เช่นเดียวกัน เมื่อมีบริกรมาช่วยแปลรายการอาหารในเมนูให้คุณ คุณย่อมต้องให้ทิปพวกเขา ถ้าในภัตตาคารที่หรูหราน้อยลงมาก็ไม่มีใครว่าถ้าคุณจะให้สินน้ำใจซัก 5-10 เปอร์เซ็นต์

นอกจากนี้ ภัตตาคารในเมืองใหญ่หลายเมืองของจีนมี 2 เมนู เมนูแรกจะเป็นภาษาท้องถิ่น ส่วนอีกเมนูเป็นภาษาอังกฤษ ซึ่งราคาอาหารแต่ละจานจะแพงกว่าเมนูภาษาจีน ดังนั้นถ้าจะไม่ทิปก็ไม่ใช่เรื่องผิด

ถ้านักท่องเที่ยวใช้บริการแท็กซี่และปฏิเสธไม่รับเงินทอน คนขับแท็กซี่คงไม่ว่าอะไร ส่วนการทิปมัคคุเทศก์นั้นจำเป็นอย่างยิ่งเพราะอาชีพนี้ต้องตะโกนและพูดแข่งกับเสียงรอบข้างทั้งวัน แต่มีรายได้ต่อวันน้อยมาก อัตราทิปก็น่าจะประมาณ 10 ดอลล่าร์ต่อวัน แต่ไม่แนะนำให้ทิปมัคคุเทศก์ที่เกาหลีเหนือเพราะถ้าตำรวจพบว่าพวกเขามีดอลล่าร์สหรัฐไว้ในครอบครอง พวกเขาอาจถูกส่งไปค่ายกักกันได้

ญี่ปุ่น : การทิปที่ญี่ปุ่นในทุกกรณีคือการดูถูกเหยียดหยาม ฉะนั้นนักท่องเที่ยวได้รับการแนะนำให้จ่ายค่าอาหารและค่าบริการเท่านั้น ถ้าคุณออกจากร้านโดยวางทิปไว้บนโต๊ะ พนักงานก็จะวิ่งตามคุณมาและคืนเงิน ที่เกาหลี การทิปมักเกิดขึ้นในร้านทำผมโดยลูกค้ามีธรรมเนียมให้เงินทิปนอกเหนือจากค่าทำผมประมาณ 12 ดอลล่าร์สหรัฐ (360 บาท)

เกาหลี : พนักงานโรงแรมที่เกาหลีจะไม่รับทิปและไม่เข้าใจว่าทำไมนักท่องเที่ยวเอาเงินวางไว้บนโต๊ะนอกเหนือจากค่าอาหารและบริการทั้งที่เพื่อนร่วมอาชีพในประเทศเอเชียส่วนใหญ่ยินดีที่จะรับ พวกเขาได้รับการอบรมไม่ให้รับเพราะโรงแรมมักบวกค่าบริการเข้าไปแล้วในบิล ร้านอาหารก็เช่นเดียวกัน ไม่ว่าจะบริการดีเลิศขนาดไหนก็ไม่มีธรรมเนียมการให้ทิปพนักงานเช่นเดียวกับการใช้บริการแท็กซี่ นักท่องเที่ยวจ่ายแค่ค่าโดยสารเท่านั้น

แต่กฎนี้ยกเว้นสำหรับร้านอาหารปิ้งย่างที่มีพนักงานคอยบริการปิ้งย่างอาหารให้ ยิ่งถ้าได้รับทิปก่อนการกิน การบริการจะดียิ่งขึ้นจนแทบจะป้อนเลยทีเดียว สำหรับอาชีพอื่น การให้เงินพิเศษเป็นเรื่องปกติ เช่นในไนท์คลับ ถ้าคุณไปเที่ยวกับเพื่อนและอยากได้สาวสวยมานั่งดริ้งค์ที่โต๊ะ ยิ่งคุณให้ทิปพนักงานมากเท่าไหร่ สาวที่จะนั่งเป็นเพื่อนจะสวยและเซ็กซี่มากขึ้นเท่านั้น

ไทย : เมื่อนั่งแท็กซี่ควรจ่ายทิปให้คนขับด้วยการให้ค่าโดยสารเป็นจำนวนเต็มหรือบอกว่าไม่ต้องทอน ผู้โดยสารควรเตรียมธนบัตรย่อยไว้บ้างเมื่อขึ้นแท็กซี่เพราะส่วนใหญ่คนขับแท็กซี่มักไม่มีเงินทอน
ไทยเป็นแหล่งท่องเที่ยวระดับโลก การให้ทิปเป็นเรื่องของน้ำใจและศิลปะถึงแม้จะไม่ใช่เรื่องต้องทำ แต่คนไทยรับทิปได้อย่างเต็มใจ ถ้านักท่องเที่ยวไม่พอใจในบริการและไม่ให้ทิปก็จะไม่มีปัญหา

พนักงานยกกระเป๋าไม่ชินกับการให้ทิป ดังนั้นพวกเขาจะไม่ยื่นมือมารับเหมือนธรรมเนียมตะวันตก แต่แขกสามารถให้ทิปได้ถ้าพวกเขายกกระเป๋าหลายใบ ส่วนภัตตาคารในโรงแรมหรือระดับ 5 ดาวจะมีการรวมค่าบริการ10 เปอร์เซ็นต์ในบิลไว้แล้ว จึงไม่ต้องทิปยกเว้นว่าการบริการจะดีมากเป็นพิเศษ สำหรับร้านอาหารระดับกลาง ส่วนใหญ่แขกจะไม่เก็บเศษเงินทอนจากการจ่ายค่าอาหารโดยทิ้งไว้ให้เป็นเงินทิป

สิงคโปร์ : การทิปไม่ใช่วิถีชีวิตของคนสิงคโปร์ ไม่มีการให้ทิปที่สนามบิน โรงแรมและภัตตาคารที่มีการรวมค่าบริการ 10 เปอร์เซ็นต์ไว้ในบิลแล้ว แต่ที่ไหนที่ไม่ได้รวมค่าบริการไว้ แขกสามารถให้ทิปได้ตามสะดวก ที่นี่ไม่มีธรรมเนียมการให้ทิปแท็กซี่ แต่ผู้โดยสารสามารถแสดงน้ำใจโดยการให้คนขับเก็บเงินทอนไว้

แต่มีข้อยกเว้นสำหรับพนักงานยกกระเป๋าในโรงแรม คุณสามารถให้ทิปได้เมื่อเขาช่วยยกกระเป๋าหรือช่วยเรียกแท็กซี่