“เที่ยวพังงา” คิดถึงเกาะ “ตาชัย...ในฝัน”
“เที่ยวพังงา” ตาชัย...ในฝัน อุทยานแห่งชาติสิมิลัน น้ำทะเลใส ทรายละเอียดดุจแป้ง เกาะเล็กๆที่เต็มไปด้วยมนต์เสน่ห์ แค่ได้ลงเล่นน้ำ ถ่ายรูป ชมวิวหลังเกาะ มี ปูไก่ และ ค้างคาวแม่ไก่ แล้วนอนอาบแดด แค่นี้ก็เป็นสุขใจ เสียดายที่เกาะนี้ยังไม่เปิดให้เข้าไปท่องเที่ยว
เที่ยวพังงา ตามหา ตาชัย...ในฝัน
7 ปีแล้ว ที่ เกาะตาชัย เกาะเหนือสุดของ อุทยานแห่งชาติสิมิลัน “ปิด” ไม่ให้มีกิจกรรมท่องเที่ยวบนเกาะ โดยปิดมาตั้งแต่หมดฤดูกาลท่องเที่ยวอันดามัน (1 พ.ค.) เมื่อปี 2559 มาจนป่านนี้
จากแหล่งท่องเที่ยวทางทะเลที่ “ฮอต” สุดๆ เป็นแหล่งทำเงินทำทอง เป็นกอบเป็นกำของบริษัทนำเที่ยวอันดามันแห่งหนึ่งก็ว่าได้
และเพราะเกาะตาชัย หรือแม้กระทั่งหมู่เกาะสุรินทร์-หมู่เกาะสิมิลัน ที่มีการปิดเป็นระยะเวลา 6 เดือน ในช่วงมรสุมของทุกๆปี ไม่ได้เปิดตลอดเวลาเหมือนอ่าวพังงา เกาะยาว หรือภูเก็ต นักท่องเที่ยวก็จึงต้องการอยากไปเยือนกัน พอเปิดฤดูท่องเที่ยวมาคนก็จึงแห่กันมาอย่างที่บอก
อะไรที่ทำให้ เกาะตาชัย เป็นที่หมายปองของนักเดินทาง ตามสายตาของผม ผมว่าความสวยงามของทั้งน้ำทะเล และทรายบนชายหาดนั้นสวยงาม น้ำทะเลใส ทรายบนชายหาดละเอียดราวกับแป้ง
ซึ่งผมว่าก็ไม่ต่างจากชายหาดบนเกาะแปด หรือเกาะสี่ของหมู่เกาะสิมิลันมากนัก (ส่วนหมู่เกาะสุรินทร์นั้นแม้ทรายบนชายหาดอาจไม่ละเอียดเท่า แต่หมู่เกาะสุรินทร์มีโลเกชั่นและมุมมองต่างๆบนเกาะ ที่ทำให้ถ่ายรูปได้หลากหลาย )
บริษัทท่องเที่ยวที่เคยขายทัวร์ไป เกาะตาชัย นี่ เดิมก็มีทั้งที่ท่าเรือทับละมุ(ท่าลงเรือไปเที่ยวหมู่เกาะสิมิลัน) และท่าเรือคุระบุรี(ท่าลงเรือไปเที่ยวหมู่เกาะสุรินทร์)
เขาขายเป็นแพกเกจ(one day tour) ราคา 2,800-3,000 บาท (ราคาเมื่อปี 2556 ที่ผมเคยไป) เขาก็จะมุ่งไปที่เกาะตาชัยที่เดียว เพราะเกาะตาชัยมันไกลมาก (อยู่เหนือสุดของอุทยานฯหมู่เกาะสิมิลัน)
แต่จะใกล้กับทางเกาะสุรินทร์มากกว่า ไปถึง ก็ปล่อยนักท่องเที่ยว เที่ยวตามสบาย รับประทานอาหารเที่ยงบนเกาะ พอบ่ายๆ ก็กลับ แต่เห็นโปรแกรมเขามีแค่นี้ก็เถอะ แต่ละวันนี่นักท่องเที่ยวหนาแน่น เรือไปที่เกาะตาชัยวันหนึ่ง 20-30 ลำ
ถ้าฤดูท่องเที่ยวก็เกือบเต็มลำ 40-50 คน แล้วก่อนหน้านั้น การท่องเที่ยวบ้านเราบูมมาก นักท่องเที่ยวชาวจีนนี่เยอะแยะ ผมถึงบอกว่าเป็นช่วงทำเงิน ทำทองของผู้ประกอบการนำเที่ยวทั้งหลายทีเดียว
เอาละ...ไม่ว่ากัน เพราะทางการ เจ้าของพื้นที่ไม่ได้ออกมาตรการมาควบคุมเอง ว่าเขาไม่ได้ เกาะเล็กๆ ที่มีพื้นที่ไม่มากนักและมีชายหาดที่ยาวราว 500-600 เมตร เพียงด้านเดียวของเกาะ มีการใช้ประโยชน์ของพื้นที่บนเกาะในการท่องเที่ยวแค่นี้เอง แต่พอคนมันเยอะ อะไรที่มันเยอะเกิน มันก็ไม่ดีทั้งนั้นละครับ
กิจกรรมของนักท่องเที่ยวบนเกาะก็มีเล่นน้ำ ถ่ายรูป เดินไปจุดชมวิวหลังเกาะ เดินดู ปูไก่ ดู ค้างคาวแม่ไก่ นอนอาบแดด มีแค่นี้ เพราะเกาะมันไม่ใหญ่ จึงไม่ค่อยมีกิจกรรมมากนัก
ผมเคยเดินทางไปที่นี่ในช่วงเดือนมีนาคมปี 2556 เรือเร็วพานักท่องเที่ยวไปวันนั้น 13 ลำ ซึ่งถือว่าน้อยแล้ว ช่วงที่เรือจะถึงเกาะ จะเห็นสารพัดเรือเร็วพุ่งมาหาจุดเดียวกันคือหน้าหาด เกาะตาชัย และเวลาใกล้เคียงกัน(เพราะเรือจะออกจากท่าเรือบนฝั่ง ในเวลาใกล้เคียงกัน)
ช่วงที่ผมไป เรือจอดกันหน้าหาดเต็มไปหมด ซึ่งไม่ดีเลย เพราะทำให้ทัศนียภาพชายหาด รกตาไปด้วยเรือเร็ว มีพื้นที่ให้นักท่องเที่ยวลงเล่นน้ำได้น้อย และสมัยก่อน มีการประกอบอาหารกลางวันบนเกาะ เพื่อเลี้ยงนักท่องเที่ยว ทำให้มีแมลงวันมาก
และเส้นทางเดินไปดู ปูไก่ นักท่องเที่ยวก็เดินกันแทบไม่มีเว้น จนไปรบกวนการดำเนินชีวิตของปูไก่ จากที่เจอง่ายๆ กลายเป็นเจอยากเลย ส่วน ค้างคาวแม่ไก่ นกมูม นกลุมพู นั้น ไม่ค่อยมีผลกระทบจากคนมากนัก มันก็อยู่บนต้นไม้เหมือนเดิม
ตอนที่ผมไปชายหาดมีบรรดาเศษไม้ เศษขยะทะเล ขึ้นมาอยู่บนชายหาดบ้าง ทำให้หาดดูไม่ค่อยสวยนัก แต่ชายหาดบริเวณที่คลื่นพัดถึง ก็ยังคงขาว สะอาด
แต่หลังจากที่ผมไปมาเมื่อปี 56 ก็ได้ข่าวว่าทางอุทยานฯก็พยายามจะแก้ปัญหา เช่น ให้เรือออกไปจอดไกลหาดเมื่อส่งคนเสร็จแล้ว แล้วค่อยเข้ามารับเมื่อได้เวลากลับ อาหารกลางวันก็ไม่มีการประกอบบนเกาะ แต่ให้ใส่กล่องมาจากฝั่ง แล้วขนขยะกลับฝั่ง
แต่กระนั้นก็สายไปครับ เพราะเกาะมันโทรมจากการใช้ประโยชน์จากการท่องเที่ยวจนเกินไป พอวันที่ 1 พฤษภาคม 2569 เข้าช่วงปิดเกาะ ทีแรกว่าจะปิดชั่วครามตามฤดูกาล แต่ก็ปิดยาวมาจนถึงวันนี้
ในช่วงเวลาที่ปิดเกาะ ทางอุทยานฯได้ทำอะไรไหม?
ไม่ต้องไปทำอะไรหรอกครับ พอไม่มีคนไปรบกวน ไปใช้ประโยชน์ในพื้นที่มาก ธรรมชาติมันก็จะซ่อมแซมตัวมันเอง
ช่วงก่อนนี้ผมมีโอกาสตามผู้ใหญ่ไปดูพื้นที่เกาะตาชัยจึงได้เห็นเกาะตาชัยที่ปิดมาแล้ว 7 ปี จึงได้รู้ว่า เพราะแบบนี้นี่เอง คนถึงอยากมาเกาะตาชัยแห่งนี้กันนักหนา
ชายหาดนั้นสะอาดมาก อาจจะเพราะเจ้าหน้าที่ไม่ต้องมาดูแลนักท่องเที่ยวด้วยกระมัง จึงมีเวลาเก็บขยะทะเล จนหาดขาวสะอาด ที่ว่าทรายละเอียดราวกับแป้ง ก็ได้เห็นจริงๆ คราวนี้ น้ำทะเลใส ไม่มีเสียงเครื่องยนต์เรือ มีแต่เสียงคลื่น ไม่มีเรือมาเกะกะทัศนียภาพบนเกาะ
แม้จะไม่มีนักท่องเที่ยว แต่เจ้าหน้าที่ที่เฝ้าเกาะก็ทำความสะอาด ไม่มีขยะหรือใบไม้ให้รกตาแต่อย่างใด คือทุกอย่างสะอาดมาก ดีมาก
