เที่ยวไต้หวัน ปั่นจักรยาน-ดูตึกสายรุ้ง-หมู่บ้านโบราณจิ่วเฟิ่น
การพักผ่อนมีได้หลายแบบ หนึ่งในนั้นคือการเดินทางท่องเที่ยว ถ้าไม่อยากเหนื่อยมาก ก็เลือกสถานที่ไม่ไกลมากนัก อย่าง ‘ไต้หวัน’
ปลายเดือนเมษายน คลื่นความร้อนแผดเผาเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เราหนีร้อนไปหาชานมไข่มุกกินที่ไต้หวัน
ช่วงเช้าที่ เมืองจีหลง (Keelung) เมืองท่าสำคัญทางตะวันออกเฉียงเหนือ บนสุดของประเทศไต้หวัน มีพื้นที่ติดกับทะเล มีอาหารทะเล มีการจับปลา มีวิวติดทะเลเกือบทั้งเมือง ฝนเริ่มตกปรอย ๆ ต้องหาอะไรทำสักหน่อย
- ปั่นจักรยานรถราง เซินเอา นิวไทเป
กิจกรรมการปั่นจักรยานบนรางรถไฟสายเก่า เป็นสิ่งที่เราเลือก และต้องจองล่วงหน้า เพราะมากันหลายคน
เป็นทางรถไฟเก่าที่ญี่ปุ่นใช้ขนของ มีเหมืองทองคำอยู่บนเขา ไว้ขนไม้สัก ขนทองจากบนเขาลงมาใส่เรือส่งไปที่ประเทศญี่ปุ่น
Cr. KanokShokjaratkul
ไต้หวันในอดีตมีทางรถไฟเยอะกว่าถนน หลายแห่งถูกปล่อยทิ้งร้าง 10-20 ปีต่อมา ท้องถิ่นเริ่มพัฒนาให้คนในประเทศได้มาท่องเที่ยว โดยรัฐบาลกลางมีงบมาให้
ปัจจุบันเป็นที่ปั่นจักรยานรถราง แลนด์มาร์คแห่งใหม่ในไต้หวัน เหมาะสำหรับครอบครัว
รูปร่างรถจักรยาน หน้าตาน่ารัก เหมือนตัวการ์ตูน กลม ๆ นั่งได้สองคน มีที่ปั่นสองคน มีเบรค มีเข็มขัดนิรภัย มีหลังคา
Cr. KanokShokjaratkul
สามารถปั่นไป-กลับได้ แต่เราเลือกปั่นไปอย่างเดียว คือปั่นจากสถานี ปาโต๋วจื่อ (Badouzi) ถึงสถานี เซินเอ้า (Shen Ao) ระยะทาง 1.3 กิโลเมตร ใช้เวลา 30 นาที เส้นทางนี้ง่ายกว่าเพราะปั่นลงเนิน ส่วนอีกทางต้องปั่นขึ้นเนินกลับมา
ตลอดสองข้างทางจะมี Street Art น่ารัก ๆ ให้ชม เวลาปั่นก็ไม่ต้องเร่ง ไม่ต้องช้ามาก สบาย ๆ ปลอดภัย ไม่น่ากลัว
Cr. KanokShokjaratkul
ก่อนขึ้นรถ เจ้าหน้าที่ย้ำว่า ระหว่างทางอย่าลงจากรถ แล้วอย่าหยุดรถ ให้ค่อย ๆ ปั่นไปเรื่อย ๆ รักษาระยะห่างกับคันข้างหน้า อย่าให้ชนกัน ถ้าปั่นเร็วไป ก็ให้เบรค
ค่าบริการ 150 เหรียญไต้หวัน จำกัดส่วนสูง 130 เซนติเมตรขึ้นไป อายุไม่จำกัด
Cr. KanokShokjaratkul
- ท่าเรือประมงเจิ้งปิน
เราเดินทางต่อไปที่ท่าเรือประมงเก่าแก่ Zhengbin Fishing Port Color ที่มีประวัติศาสตร์ยาวนาน อยู่ทางตอนใต้ของเกาะเหอผิง มองออกไปเห็นปากอ่าวไปสู่ทะเลกว้าง
จุดเด่นของที่นี่จะเป็นตึกที่มีสีสันอยู่ติด ๆ กัน 16 หลัง บางคนเรียกว่า บ้านสีรุ้ง มาแล้วต้องห้ามพลาด ถ่ายรูปเช็คอินไว้
บรรยากาศเงียบสงบ มีเรือประมงจอดอยู่ริมฝั่งมากมาย ทางด้านซ้ายมือ จะเป็นอู่ต่อเรือเก่าในอดีต ที่เขาเก็บรักษาไว้แบบเดิม ๆ เป็นการอนุรักษ์
Cr. KanokShokjaratkul
- หมู่บ้านโบราณจิ่วเฟิน
ไปต่อกันที่จุดหมายสำคัญ ที่นักท่องเที่ยวแทบทุกคนต้องมา นั่นคือ หมู่บ้านโบราณจิ่วเฟิ่น (Jiufen Old street)
จิ่ว แปลว่า เก้า, เฟิ่น แปลว่า ส่วน รวมเรียกว่า เก้าส่วน ในอดีตบนภูเขาแห่งนี้มีเหมืองทอง ยุคต้น 70 เหมืองถูกปิดทิ้งร้างไป 20 ปี ผู้คนก็อพยพลงมาจากเขา เหลือแค่ 9 ครอบครัว
เวลาซื้อของก็จะส่งตัวแทนลงมาหนึ่งคน แล้วซื้อของไป โดยแบ่งเป็นเก้าส่วนให้เก้าครอบครัว ผู้คนเลยเรียกว่า จิ่วเฟิ่น
Cr. KanokShokjaratkul
ในปี 1989 มีหนังไต้หวันที่ได้รางวัลสิงโตทองคำชื่อ City of Sadness มาถ่ายทำที่นี่ ทำให้ที่นี่เป็นที่รู้จักขึ้นมา
แต่ที่ทำให้นานาชาติรู้จักมากขึ้นมาจากแอนิเมชั่นญี่ปุ่นของสตูดิโอจิบลิเรื่อง Spirited Away ที่มีภาพกลางคืนที่มีโคมไฟสีแดงลากยาวลงมาเป็นทางสวยงามมาก
วันนี้เป็นวันธรรมดา เราสามารถจอดรถข้างบน(บนเขา)ได้เลย แล้วเดินลงมา ปากทางเข้าจะมี 7 eleven ข้าง ๆ ด้านขวาจะมีห้องน้ำ ของผู้หญิงอาจต้องต่อคิวหน่อยเพราะมีห้องน้อย
Cr. KanokShokjaratkul
หมู่บ้านโบราณจิ่วเฟิ่น เข้าออกทางเดียว บรรยากาศเหมือนย้อนเวลากลับไปในอดีตเมื่อ 200 ปีก่อน ทางเดินคดเคี้ยว ตามตรอกซอกซอยเป็นบ้านคน
ตรงไหนมุมสวย ๆ มองเห็นวิว มักเป็นร้านนั่งดื่มให้นักท่องเที่ยวมาสั่งอาหารและนั่งชมวิว
มีของกิน ของซื้อ ของฝาก มากมาย เช่น ไอติมถั่วตัดม้วน เขาจะเอาแป้งโรตีวางแล้วเอาถั่วตัดฝอยๆ โรย เอาไอติมสองลูกโปะ โรยผักชี แล้วก็ม้วน ๆ เอาพลาสติกพันส่งให้ เดินถือกินได้
Cr. KanokShokjaratkul
มี กาแฟโคลด์บริว มีร้าน พายสับปะรด มีร้าน ชา ให้เลือกเยอะมาก ชิมก่อนซื้อได้ ราคามีตั้งแต่หลักร้อยถึงหลักหมื่น เพราะไต้หวันมีภูเขาสูงเหมาะแก่การปลูกชา
สิ่งของต่าง ๆ ทำเป็นรูป นกฮูก เช่น พวงกุญแจ เสื้อผ้า เพราะคนพื้นเมืองดั้งเดิมไต้หวันนับถือนกฮูกเป็นเทพเจ้า
คนพื้นเมืองไต้หวันอยู่ที่นี่มานานนับพันปี ก่อนที่สเปน, ฮอลแลนด์จะเข้ามาล่าอาณานิคมเสียอีก ปัจจุบันก็ยังมีอยู่
Cr. KanokShokjaratkul
เดินเล่นจนเหนื่อย มองเห็นร้านชานมไข่มุก ซินฝูถัง (Xing Fu Tang) เป็นสาขาของร้านที่ซีเหมินติง (Ximenting) เลยได้สั่งชานมไข่มุกบราวน์ชูการ์มาดื่มแบบไม่ต้องต่อคิว
ร้านนี้มีจุดขาย คือ มีเซียมซีให้ลองเล่น ก็ลองสักหน่อย หยิบได้ตัวอักษรจีนไปเทียบเคียงได้ความหมายมาแล้วแต่เป็นภาษาจีน วานผู้รู้แปลให้หน่อย เขาบอกว่า เขียนเป็นภาษากวี มีความหมายว่า
‘แม้ว่าจะไม่ใช่หงส์ แต่ก็มีปีกในหัวใจ ที่จะพาตัวเองขึ้นไปสู่จุดสูงสุดได้'...
.................
อ้างอิง : เฉินไป่หัว, Mahasamut Chen (JC Chen)