แข่งงัดนิ้วหัวแม่เท้าชิงแชมป์โลก

แข่งงัดนิ้วหัวแม่เท้าชิงแชมป์โลก

กีฬาแข่งงัดนิ้วหัวแม่เท้าชิงแชมป์โลก ทุกคนจะมาออกันอยู่รอบโต๊ะตัวเล็ก ๆ ในผับซึ่งเป็นลานประลองแทน

ผู้เข้าร่วมการแข่งขันกีฬาระดับโลกส่วนใหญ่จะจับจองที่นั่งกันในสเตเดี้ยมอันกว้างขว้างเพื่อรับชมการแข่งขัน แต่สำหรับกีฬาแข่งงัดนิ้วหัวแม่เท้าชิงแชมป์โลก ทุกคนจะมาออกันอยู่รอบโต๊ะตัวเล็ก ๆ ในผับซึ่งเป็นลานประลองแทน

เบนท์ลีย์ บรูค อินน์ ในเมืองเดอร์บี้เชอร์ เป็นเพียงร้านเหล้าเล็ก ๆ ในชนบทอันเงียบสงัดของประเทศอังกฤษ แต่กลับมีโอกาสได้ต้อนรับนักกีฬาที่เดินทางมาเข้าร่วมการแข่งขันงัดนิ้วหัวแม่เท้าระดับเวิล์ด แชมเปียนชิปครั้งที่ 38 ซึ่งมีขึ้นไปเมื่อวันที่ 31 พฤษภาคมที่ผ่านมา

เอ็ดเวิร์ด อัลลิงแฮม ผู้จัดงานกีฬาสุดพิสดารนี้กล่าวว่า ถ้าใครไม่ทราบว่าการแข่งขัดงัดนิ้วหัวแม่เท้าเป็นอย่างไร ก็ให้ดูกีฬาที่ถือว่าเป็นญาติใกล้ชิดกันเป็นตัวอย่าง นั่นคือ การงัดข้อ

สำหรับเกณฑ์ในการเอาชนะการแข่งขันงัดนิ้วหัวแม่เท้าก็คือ ผู้เข้าแข่งขันจะต้องเอาเท้ามาประกบกัน แล้วใช้นิ้วเท้าล็อกกันไว้ให้แน่น จากนั้นให้ออกแรงงัดนิ้วเท้า หรือข้อเท้าของคู่แข่งให้เอนไปแตะบอร์ดที่อยู่ด้านข้าง หรือจะงัดให้เอนราบลงแตะพื้นเลยก็ได้

การแข่งขันงัดนิ้วเท้าคิดค้นขึ้นโดยนักดื่ม 4 คนที่เป็นขาประจำผับ "เย โอล รอยัล โอ๊ค อิน" ในปี 2517 โดยพวกเขามานั่งรำพึงรำพันกันในวงเหล้าว่าอังกฤษสิ้นหวังทั้งในเรื่องของฟุตบอล คริกเก็ต แล้วก็แทบจะทุกเรื่อง ไม่มีโอกาสได้เป็นแชมป์โลกกับเขาบ้างเลย ว่าแล้วขี้เมากลุ่มนี้ก็เกิดไอเดียให้คิดค้นกีฬาชนิดใหม่เอี่ยมที่ไม่มีใครรู้จักเลยขึ้นมา ชาวอังกฤษจะได้เป็นแชมป์โลกกันไปตลอดชีวิต

ภายหลังจากที่ได้รับความนิยมขึ้นเรื่อย ๆ ก็มีการจัดการแข่งขันงัดนิ้วหัวแม่เท้าระดับเวิล์ด แชมเปี้ยนชิพขึ้นที่เบนท์ลีย์ บรูค อินน์ ขึ้นเป็นประจำทุกปี

ด็อก โท สกอล ผู้ผ่านเข้ารอบสุดท้ายของการแข่งขันประเภทชายประจำปีนี้กล่าวว่า คนที่จะมาลงแข่งจำเป็นจะต้องมีความมุ่งมั่น ดื้อรั้น แล้วก็ขาที่แข็งแรงมาก

สำหรับผู้ชนะการแข่งขันประเภทหญิง ได้แก่ คามิล โท บีช ซึ่งเฉือนเอาชนะ ลิซา ทวิงเกิล โทส์ เชนตัน ไปได้ โดยทั้งคู่ต่างเคยเป็นแชมป์เก่ากันมาก่อน

คามิลให้สัมภาษณ์หลังการแข่งว่ารู้สึกดีที่ได้รับชัยชนะ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อเธอรู้ว่าลิซา คู่แข่ง อยากได้ถ้วยรางวัลมาก พอเธอเป็นคนได้มาเธอเลยรู้สึกดีมาก

สำหรับผู้ชนะการแข่งขันงัดนิ้วหัวแม่เท้าประเภทชายได้แก่ อลัน แนสตี้ แนช ซึ่งคว้าแชมป์เป็นครั้งที่ 11 แล้ว โดยเขาบอกว่าเขาเชื่อมั่นว่านิ้วที่เล็กนั้นแข็งแรงกว่า โดยทุกคนจะคิดว่าต้องมีนิ้วเท้าที่ใหญ่ แต่เขาคิดว่านิ้วเท้าสั้น ๆ อ้วน ๆ นี่แหละดีที่สุด แล้วเขาชอบแข่งกับคนที่นิ้วเท้ายาว ๆ เพราะโค่นได้ง่ายดี

แชมป์งัดนิ้วหัวแม่เท้าชายยังบอกด้วยว่าภูมิใจในตัวเองมาก เพราะครอบครัวก็ภูมิใจในตัวเขาเช่นกัน