'ดร.ทิดเป้' นายกฯสื่อเกษตร ชีวิตเรียนรู้ไม่สิ้นสุด จ่อคว้าป.เอกใบที่สอง

หลังจากเคยเปิดเผยเรื่องราวการสู้ชีวิต วิถีนักข่าวมากความสามารถเมื่อหลายปีก่อน วันนี้มีโอกาสได้สัมผัสตัวตนของเขาอีกครั้ง 

ข่าวที่เกี่ยวข้อง 

• กว่าจะเป็น 'ทิดเป้' ในวันนี้..สู้ชีวิตและเรียนรู้ทุก 'โอกาส'

เนื่องจากช่วงหลายปี ต่อมาเขาจบปริญญาเอก ได้ ดร. ด้านสื่อสารการเมืองสมใจ และยังต่อปริญญาเอกอีก เป็นใบที่ 2 ของชีวิต ซึ่งอยู่ในขณะกำลังทำวิจัย ซึ่งอีกไม่นานก็จบ
 วันนี้ "ทิดเป้" อย่างนี้ก็มีด้วย หรือ ดร.ทิดเป้ อภิวัฒน์ จ่าตา พร้อมเปิดเผยชีวิตล่าสุด หลังจากจบปริญญาเอก

- จากวันนั้น ได้ไปทำอะไรต่อ ยังอยู่ในแวดวงการสื่อไหม
หลังจากกรุงเทพธุรกิจเคยสัมภาษณ์ไว้ วันนี้ผมได้เรียนจบปริญญาเอก หลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาสื่อสารการเมือง หลักสูตรแรกในประเทศไทย ชื่อเต็มๆคือปรัชญาดุษฎีบัณฑิต (สื่อสารการเมือง) จากวิทยาลัยสื่อสารการเมือง มหาวิทยาลัยเกริก โดยมีท่านรศ.ดร.นันทนา นันทวโรภาส เป็นคณบดี ซึ่งหลักสูตรนี้มีชื่อย่อ ปร.ด. (สื่อสารการเมือง) ชื่อทางภาษาอังกฤษ Doctor of Philosophy (Political Communication) หรือ Ph.D. (Political Communication) จบเมื่อ ปี2561 

ปัจจุบันก็เรียนต่อปริญญาเอกอีกเป็นใบที่ 2 ของชีวิต ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต-รัฐประศาสนศาสตร์ ที่มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ซึ่งขณะนี้ทำวิจัยอยู่คาดว่าจะจบในเร็วๆนี้

- แล้วยังอยู่ในวงการข่าวเหมือนเดิมไหม มีอะไรที่แยกออกไปมากกว่าเดิม
ช่วงนั้นก็สนุกกับงานมากนะครับ หลังจากสนุกกับเรื่องข่าวผมไปทำภาพยนตร์ชื่อ ฮักเขาใหญ่ อยากสนุกกับเพื่อนๆ ไปเป็นผู้อำนวยการสร้างภาพยนตร์ แบ่งงานกันทำกับเพื่อนๆ หนังถ่ายทำสมบูรณ์ ประชาสัมพันธ์แล้วไม่ได้ฉาย มีปัญหาทางเทคนิคกับหุ้นส่วนหลายๆท่าน ก็เลยหยุดไป เสียดายเหมือนกันกับภาพยนตร์เรื่องนี้ เมื่อชีวิตไม่หยุดเดินมันก็ต้องดิ้นต่อไป 

เพราะตอนนั้นก็หมดเงินกับภาพยนตร์เรื่องนี้หลายล้านบาท จบแล้วก็จบไป หลังจากนั้นเลยกลับมาทำรายการชื่อรายการรอบรั้วทั่วไทย ทางสถานีโทรทัศน์ดิจิตอลช่องTNN24 ก็เป็นสไตล์ชาวบ้านที่ถนัดหละครับทั้งข่าวเกษตร ข่าวท่องเที่ยว ใครชวนไปไหนไปหมดครับเพื่อพี่น้องประชาชนจะได้รับข่าวสารแบบบ้านบ้านจากเราก็เป็นผ้าขาวม้าคล้องคอหละครับ  

หลังจากนั้นก็มาอ่านข่าวเช้าไทยรัฐทีวี ในช่วงตี 5 ถึง 8 โมงเช้า ก็สนุกดีครับได้เปลี่ยนรูปแบบการทำงาน และก็ทำรายการเกษตรอินทรีย์วิถีท่องเที่ยวซีซั่น 2 เวลา 6.30 – 7.00 ทุกวันเสาร์ตอนเช้า 

- นอกจากงานข่าวยังได้ทำอะไรเพิ่ม ซึ่งปัจจุบันโลกเปลี่ยนแปลงไปเยอะ ดิจิตอลเข้ามาเราปรับตัวอย่างไร 
เรายังอยู่ในแวดวงข่าว เราทำงานมากขึ้น การแข่งขันเพิ่มมากขึ้น เราจะเป็นทิดเป้อย่างนี้ก็มีด้วย รอคนมาเชิญหมดยุคครับเราต้องเข้าหาผู้คน ผมไปเป็นอาจารย์พิเศษอยู่ที่มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขต นครราชสีมา ในคณะรัฐศาสตร์ และตอนนี้ก็ทำหลักสูตรรัฐศาสตรมหาบัณฑิตเป็นอาจารย์ประจำหลักสูตรและตอนนี้กำลังทำงานวิชาการและทำตำแหน่งผู้ช่วยศาสตราจารย์อยู่ครับ เวปไซต์ก็ทำครับ เพื่อคนอีสานในโลกใบนี้ มีชื่อว่า
www.esanunity.com   

- ในวัย 50 ปี อยากทำอะไรมากที่สุดวางแผนอะไรบ้างในวัย 50 ปี
ผมมีอีกตำแหน่งคือนายกสมาคมสื่อมวลเกษตรแห่งประเทศไทย เพิ่งได้รับการเลือกตั้งเมื่อวันที่ 24 กันยายน 2563 ที่ผ่าน เรากล้าที่จะทำ และเราคือคนรุ่นใหม่ที่จะเปลี่ยนแปลงในแวดวงข่าว เมื่อแสงในร่างกายมันน้อย ก็ค่อยๆเพิ่มเเสง จะไปหาเเสงจากคนอื่นก็ยืมจมูกเขา ทำให้ดีที่สุด ยิ้มเข้าไว้ เดินหน้าทำเต็มที่สุด สุขภาพที่ดี ร่างกายที่ดี ทำวันนี้ให้ดี อย่าทำในสิ่งที่ไม่ดี มีศีลธรรม ซื่อสัตย์ ขยัน ประหยัด อดทน อย่าหยุดเดิน มุ่งไปให้สู่จุดหมาย
 
ซึ่งผมทำอย่างสม่ำเสมอเพื่อความสุขของสมาชิก สังคม และพี่น้องประชาชน ข่าวสารไหนที่ทำเพื่อปากท้องพี่น้องประชาชน ผมก็จะลุยทันที วันนี้ผมวางแผนชีวิตเพื่ออนาคต เราไม่รู้จะเกิดอะไรขึ้นกับตัวเรา ก็ไปทำสวนเกษตร ขุดบ่อเลี้ยงปลา ทำนา ปลูกทุกอย่าง ทำโคกหนองนา ทำไร่นาสวนผสม เพื่อว่าวันหนึ่งไม่มีใครจ้างเราก็จะอยู่ในสวนในไร่อย่างมีความสุข

- เมื่อกล่าวถึงเรื่องเกษตร เป็นนายกสมาคมสื่อมวลชนเกษตรแห่งประเทศไทยด้วย จะทำอย่างไรกับพี่น้องเกษตรกร
ผมมองว่าเราต้องมองตลาดนำการผลิต ถ้าไม่มีตลาดก็ยาก สถานการณ์โรคระบาดโควิด-19 เวลานี้ระบาดไปทั่ว เราจะต้องวางแผนหาพืชเศรษฐกิจตัวใหม่ อย่างโกโก้ ที่คนเริ่มมาใส่ในสุขภาพก็หันมาปลุกโกโก้กันเป็นจำนวนมาก แต่ต้องดูตลาดปลูกแล้วไปส่งให้ใครไม่อยากให้ชาวบ้านถูกหลอก อย่างกัญชา ที่วันนี้รัฐบาลมาส่งเสริม มีปลดล็อคจากใต้ดินขึ้นมาบนดิน

วันนี้ต้องดูว่ากฎหมายปลดอย่างไร เราปลูกอย่างไรจะได้ราคา  มีใบอนุญาตไหม บอกว่าปลูกได้ปลูกได้แต่โดนจับก็ไม่ไหว ใครที่ไปอบรมแล้วต้องไปจ่ายเงินเข้าอบรมผมก็ไม่เห็นด้วย อบรมควรจะฟรี

 อบรมแล้วต่อยอดถึงการบอใบอนุญาตได้ด้วย การให้องค์ความรู้ หน่วยงานที่เกี่ยวข้องก็ต้องเข้ามาดูแลว่าขั้นตอนต้องทำอย่างไร กระทรวงสาธารณสุข หรือสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา (อย.) ต้องให้ความรู้ทุกขั้นตอน ชาวบ้านผลิตแล้วไปทำอะไรต่อ แปรรูปไหม ส่งให้ใคร ขายอย่างไร รับซื้ออย่างไร

เกษตรกรปลูกแล้วได้อะไรบ้าง โรงพยาบาลของรัฐที่ร่วมบันทึกข้อตกลงจะได้อะไร ผลิตยาอะไร ก็ต้องให้ความรู้ และที่สำคัญกฎหมายควรจะปลดได้แล้ว เพื่อพี่น้องจะได้ลืมตาอ้าปากค้าขายสร้างรายได้ให้อยู่ดีกินดีขึ้น รัฐบาลหาตลาดให้เพราะกัญชาเป็นสมุนไพรที่ทั่วโลกต้องการครับ ผมมั่นใจว่าคนไทยปลูกไม่แพ้ชาติใดในโลก

- เราจะอยู่อย่างไรให้รอดจากสถานการณ์โควิด-19 ระบาด ประชาชนไม่มีรายได้
ผมมองว่าประเทศไทยเป็นครัวโลก ผลิตอาหารส่งไปทั่วโลก แล้วประเทศไทยก็เป็นอู่ข้าวอู่น้ำ ต้องกลับมาคิดกันใหม่นะครับว่า พื้นที่ทั้งหมดในต่างจังหวัด เราจะทำอะไรได้บ้าง คนไทยอาชีพหลักที่เห็นกันอยู่ตั้งแต่เกิดก็เป็นเกษตรกร การนำหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ของในหลวงรัชกาลที่ 9 ผมว่าคนไทยอยู่ได้ แค่ 1 ไร่ จะทำอะไรบ้าง มีบ่อน้ำปลูกข้าว เลี้ยงสัตว์ ทำพืชรายวันรายเดือนรายปี ปลูกเพื่อกิน เหลือค่อยเอาไปขาย ทำบัญชีครัวเรือน 

วางแผนตัวเองให้ดี ปัจจัย4 ในอดีตเอาเท่านั้น อาหาร ที่อยู่อาศัย เครื่องนุ่งห่ม ยารักษาโรค เท่านี้ก็เพียงพอ เรารอดแน่นอน ซึ่งปัจจุบัน สมุนไพรไทยเป็นยารักษาโรคชั้นยอดเลยหละ วันนี้เราต้องกลับไปคิด การไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ มัวแต่ฟุ้งเฟ้อ มีแต่หนี้ สุดท้ายเราเหลืออะไร ตายไปเอาอะไรไปไม่ได้  เราต้องมีอายุที่ดี มีสุขภาพที่ดี เรื่องการหารายได้ก็อย่างที่กล่าว เหลือค่อยเอาไปขาย รับรองว่าลงตัวที่สุด

- เล่าถึงเรื่องการเรียนอีกครั้ง ทำไมไม่ยอมทิ้งการเรียน ทำไมต้องเรียนเพิ่มเอาปริญญาเอกอีกเป็นใบที่ 2
เคยบอกตัวเองเสมอว่าการเรียนรู้ไม่มีวันสิ้นสุด ไม่จำเป็นแต่ปริญญาเอกใบที่ 2 เรียนอะไรก็ไรที่ได้เรียนรู้เพิ่ม ตัวผมเมื่อมีโอกาสเลยต่ออีกใบ หลักสูตรนักบริหารระดับสูง ผมก็ไปเรียนนะครับ หลักสูตรนักบริหารระดับสูงธรรมศาสตร์เพื่อสังคม (นมธ.) ผมก็เรียนนะ หลักสูตรการพัฒนาการเมืองและการเลือกตั้งระดับสูง (พตส.) ผมก็เรียนนะ จริงๆแล้ว

เรียนรู้ทุกหลักสูตรที่มีโอกาส และที่สำคัญที่สุด เป็นการรู้จักคน มีเครือข่าย สักวันหนึ่งคุณจะรู้ว่าทำไมถึงอยากเรียน เพราะตัวผมมองว่าการเรียนรู้ไม่มีวันสิ้นสุด และถ้ามีกำลัง ร่างกายยังไหวก็จะเรียนต่อไป ตามแต่โอกาสจะอำนวยครับ

- บอกวิธีการดำรงตนให้อยู่ในสังคมนี้ อย่างไรบ้าง
ผมมองว่า ปัจจุบันคนรุ่นใหม่ ไม่เคารพคนรุ่นเก่า มองคนรุ่นเก่าเป็นคนโบราณ จริงๆแล้วก่อนที่เขาจะแก่เขาก็เคยเป็นวัยรุ่นมาก่อน อยากให้เรียนรู้เรื่องการมีสัมมาคารวะ ยกมือไหว้ เคารพความเป็นอาวุโสกันบ้าง เรื่องฝีมือและผลงานยอมรับได้ เคารพได้ แต่เรื่องการมีสัมมาคารวะ เรียนรู้ไว้บ้างก็เป็นการดี ตัวผมคิดอย่างนั้น และที่สำคัญที่สุด ต้องมีความซื่อสัตย์ ต้องมีความอดทน ท่านจะอยู่ได้ในสังคมนั้นๆ

- เป็น ดร. แล้ว จะทิ้งผ้าขาวม้าไหม
ผมยังเป็นสื่อมวลชนบ้านบ้าน ทิดเป้ ดร.อภิวัฒน์ จ่าตา บางวันก็ใส่สูท บางวันก็ยังมีผ้าขาวม้าคาดขึ้นคอ ผมให้เกียรติสถานที่ เคารพเจ้าของงาน ดูตามกาลเทศะ ถ้าท้องทุ่งนาใส่สูทก็ไม่ไหว ผมมั่นใจว่า เมื่อพี่น้อง ให้ผ้าขาวม้าเรามาเราก็เอาไปใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด เพื่อรอยยิ้ม เพื่อให้องค์ความรู้พี่น้องประชาชน ประชาชนให้ผมทำอะไรผมก็ทำ ในเมื่อเราเกิดจากผ้าขาวม้า ผมก็จะใช้ผ้าขาวม้าออกทีวีต่อไปหละครับ