“ไม่บ้า ทำแบบนี้ไม่ได้หรอก"วรเกียรติ สุจิวโรดม 

เศรษฐีคนนี้เลือกที่จะซื้อที่ดิน 133 ไร่ เพื่อทำการเกษตรตามแนวพระราชดำริ ในหลวง รัชกาลที่ 9 เขามองว่า มีเงินก็ต้องใช้ให้คุ้มค่ามากที่สุด แม้การทำนา ปลูกข้าว ปลูกป่าจะไม่ได้สร้างรายได้เพิ่มขึ้น แต่ในอนาคตจะสามารถสร้างความมั่นคงทางอาหาร โดยที่นี่จะทำเป็นโคก หนอง นา และแหล่งเรียนรู้ทางการเกษตร

“คุณรู้ไหมทัศนคติที่ดี ก็คือ ทรัพยสิน” วรเกียรติ สุจิวโรดม นักธุรกิจด้านส่งออกเคมีภัณฑ์ บริษัทธนกร อินเตอร์ซัพพลาย จำกัด เล่าถึงพื้นดินชาวนามหานคร อ.หนองจอก จ.กรุงเทพฯ

และระหว่างพาชมท้องนา หนองน้ำ เขามักจะวกกลับมาถามว่า “คุณว่าที่ดินตรงนี้สวยไหม” ต้นข้าวพันธุ์ปิ่นแก้วกำลังจะออกรวงในไม่ช้า เป็นพันธุ์ข้าวที่ไม่ชอบสารเคมีเกือบจะสูญพันธุ์แล้ว ต่อไปในอนาคตเราจะสนับสนุนให้เกษตรกร อ.หนองจอก ปลูกข้าวพันธุ์นี้

(ชาวนามหานครที่หนองจอก )

วรเกียรติ ไม่ได้มีพื้นฐานการเกษตรหรือมีครอบครัวทำการเกษตร แต่เป็นลูกคนจีนที่ชอบทำการค้า เขาตั้งใจว่า อีกไม่นานจะเปิดพื้นที่แห่งนี้ให้คนมาเรียนรู้การเกษตรและการพึ่งพิงตนเอง  และเป็นครั้งแรกในชีวิตที่เขารู้สึกว่า การทำแบบนี้มีคุณค่าต่อผู้อื่น

“ผมไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน เมื่อก่อนทำงานหาเงินก็เพื่อตัวเองและครอบครัวเท่านั้น แต่ตอนนี้รู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก” เขาเล่า ขณะที่ดึงต้นข้าวใบเขียวๆ ส่งมาให้พวกเราเคี้ยวเล่น แล้วบอกว่า พืชชนิดนี้มีคลอโรฟิลล์ มีประโยชน์ต่อร่างกาย นำมาตากแห้ง ชงเป็นชายอดข้าวได้

 

• ยิ่งแก่ ยิ่งวิ่งหาธรรมชาติ

“คนเราพออายุมากขึ้นจะวิ่งหาธรรมชาติ ผมเองก็มีความคิดแบบนั้น อยากมีพื้นที่ปลูกป่า ตอนนั้นผมยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่า โคก หนอง นา คืออะไร” วรเกียรติ เล่าถึง ตอนซื้อที่ดิน เมื่อปีพ.ศ. 2560 แรกๆ ตั้งใจจะซื้อแค่ 35 ไร่ที่อ.หนองจอก ตอนนั้นเจ้าของที่ดินบอกว่า ถ้าจะซื้อไม่แบ่งขาย ต้องซื้อทั้งหมด 133 ไร่ เขาตัดสินใจด้วยเวลาอันรวดเร็ว จ่ายเงินสด 67 ล้านบาท จากนั้นปรับพื้นที่ทำถนนหมดไป 10 กว่าล้าน และเมื่อไวรัสโควิดระบาด เขารู้เลยว่า มาถูกทางแล้ว

“ผมเอนจอยมากที่ได้ใช้เงิน ผมบอกลูกๆ ว่า ผมจะใช้เงินให้หมดไม่เหลือให้ลูก เพราะผมมีโกดังให้เช่า พวกเขาจะมีรายได้ทุกเดือน ตอนนี้เป้าหมายหลักของผมคืออยากให้ต้นไม้เติบโตเป็นป่า อีก 5 ปีข้างหน้าผมอยากให้มีต้นไม้ 2-3 หมื่นต้น ตอนนี้ลงมือทำไปบ้างแล้ว

ผมไม่ชอบลงทุนในหุ้น เพราะพ่อผมเป็นคนต่างด้าว มาอยู่เมืองไทยขายโชห่วย อยู่แถวๆ ห้าแยกพลับพลาชัย ตั้งแต่สมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 พ่อผมซื้อที่ดินไม่ได้ ผมก็เลยชอบซื้อที่ดิน คุณเคยสังเกตไหมคนรวยๆ ส่วนใหญ่เป็นเจ้าของที่ดิน อย่างคุณเจริญ สิริวัฒนภักดี เป็นเจ้าของที่ดินรายใหญ่ที่สุดของประเทศ"

 

• อยากกินผักมากกว่า 10 ชนิด

“ทุกวันนี้คนไทยกินผักไม่เกิน 10 ชนิด คุณนึกสิว่า คุณกินผักอะไรบ้าง” วรเกียรติตั้งคำถาม แล้วค่อยๆ ไล่เรียงชื่อผัก แล้วเขาก็ถามต่อว่า คุณเคยกินผักไชยาไหม เราตอบว่า “ไม่เคย”

นั่นไงมีผักอีกมากมายที่ปลูกได้ และดีต่อร่างกาย แต่เราไม่มีโอกาสกิน และนี่คือสิ่งที่เขาจะทำต่อไปในอนาคตอันใกล้

(สร้างความชื้นให้ดินด้วยการห่มดิน)

"ที่นี่จะสร้างอาหารให้เรา โคก หนอง นาก็คือ food Forest ป่ากินได้ ปลูกป่าห้าอย่างป ระโยชน์สี่อย่างคือ พอกิน พอใช้ พออยู่ พอร่มเย็น ปลูกป่าห้าระดับ ไม้สูง ไม้กลาง ไม้เตี้ย ไม้เรี่ยดิน ไม้คลุมดิน ผมมองว่า เส้นทางนี้เป็นการสร้างความมั่นคงทางอาหาร ถ้าเราปรุงดินดีๆ 3-4 ปีก็มีป่าแล้ว”

แม้พื้นที่จะกว้างใหญ่จัดการยาก เขาก็เชื่อว่า ถ้าลงมือทำทุกวัน จะเห็นผลเร็ว เพราะต้นไม้ที่โตเร็วที่สุด ก็คือ ต้นไม้ที่ปลูกวันนี้

“ทุกวันนี้ผมเข้าออฟฟิศไปทำงานวันละไม่เกินสองชั่วโมง แล้วผมก็มาจัดการตรงนี้ โดยพระอาจารย์สายชลมาช่วยให้คำปรึกษา ผมกำลังปลูกเรือนไทย ยุ้งข้าวโบราณ 4-5 หลังรื้อมาจากเชียงใหม่” วรเกียรติ เล่าและถามว่า “คุณว่าผมบ้าไหม”

• ไม่บ้า ไม่ทำ

“ผมว่าต้องบ้า ถึงจะทำแบบนี้ได้ คนกรุงเทพฯเป็นหมื่นๆ คนรวยกว่าผม แล้วพวกเขาทำแบบผมไหม คุณรู้ไหม คนไทยเป็นมะเร็งตายปีละกี่คน ปี 2562 คนไทยเป็นมะเร็งตาย 78,000 คน ทุกๆ หนึ่งชั่วโมงที่เรานั่งคุยกัน มีคนไทยตายจากมะเร็ง 8 คนต่อชั่วโมง ทุกปีจะมีคนที่เป็นมะเร็งเพิ่มขึ้น 120,000 คน” เขาเล่าถึงสาเหตุที่ต้องสร้างอาหารปลอดภัย

“ผมมองว่าคนกรุงเทพฯน่าสงสาร เวลารถติด ต้องใช้ชีวิตอยู่บนรถวันละ 3 ชั่วโมง พวกเขาต้องทำงานอาทิตย์ละ 5 วัน สัปดาห์ละ 15 ชั่วโมง เดือนละ 60 ชั่วโมง ปีละ 720 ชั่วโมง ถ้าคำนวณแล้วปีหนึ่งใช้ชีวิตบนถนน 30 วัน และผมอยากถามว่า คนไทยมีดีเอ็นเอหรือพันธุกรรมแย่ขนาดต้องเป็นมะเร็งตายเยอะขนาดนั้นเลยหรือ

มะเร็งเป็นโรคที่ฆ่าคนตายมากที่สุด ขณะที่ประเทศไทยมีพื้นที่เพาะปลูกอันดับที่ 48 ของโลก แต่นำเข้าสารเคมีอันดับ 5 ของโลก หมายความว่าเรานำเข้าสารเคมีมากกว่า 9 เท่า” วรเกียรติ เล่าและบอกว่า ตอนที่ทำกิจกรรมเปิดให้คนมาร่วมดำนา ปลูกข้าวพันธุ์ปิ่นแก้ว ที่ชาวนามหานคร มีผู้หญิงคนหนึ่งขับรถเบนซ์มาทำนากับเรา เธอบอกว่า เบื่อเดินห้างฯ  

(ข้าวปิ่นแก้วที่ช่วยกันปลูก)

"อย่างวิถีชีวิตเกษตรชาวเหนือ ถ้าจะประหยัดต้นทุน ก็ต้องเผาป่าทำเกษตร เราเปลี่ยนเขาได้ไหม...ไม่ได้นะ ดังนั้นถ้าเขาจะเผาก็เผาไป เราก็ปลูกต้นไม้ ก่อนที่ผมจะปลูกป่าแบบโคก หนอง นา ผมก็ขับรถไปน่าน ไปหมู่บ้านแม่คำปอน จ.เชียงใหม่ ผมอยากเห็นต้นไม้ใหญ่ๆ ในกรุงเทพฯ บ้าง การออกแบบพื้นที่ตรงนี้ ทางมูลนิธิกสิกรรมธรรมชาติมีส่วนร่วมด้วย ผมต้องส่งลูกน้อง 3-4 คนไปอบรมการเกษตร  จนพวกเขารู้ว่า ขุดบ่อต้องทำลาดเอียง 45องศาป้องกันตลิ่งพัง ถ้าต้นไม้มีแมลงมารุม เพราะเราไมได้ปรุงดินให้มีประสิทธิภาพ ให้มีแร่ธาตุ ถ้าเราเลี้ยงดิน ดินก็จะมาเลี้ยงพืช พืชก็มาเลี้ยงเรา

ผมจึงทำแบบโคก หนอง นา แบบติดเทอร์โบ(ทำให้เร็วที่สุด) เพราะผมไม่เดือดร้อนใคร เดือดร้อนแค่ตัวเอง ถ้าผมอยากร่ำรวย ผมไม่มาทำแบบนี้หรอก ผมมีความสุขที่ได้ใช้เงิน ขณะที่เพื่อนนักธุรกิจทำงานหาเงินแล้วไม่ใช้ ก็พยายามหาเงินเพิ่ม แล้วบอกว่ามีความทุกข์หาเงินไม่พอ เงินหรือวิธีคิดกันแน่ที่สร้างความทุกข์ เวลาผมเปิดอบรมเกษตรแจ้งว่า รับร้อยคน ปรากฏว่ามาเกินร้อย แล้วครึ่งหนึ่งเป็นคนกรุงเทพฯที่ไม่รู้เรื่องกสิกรรมธรรมชาติ"

 .................

 

(ทัศนคติที่ดีคือ ทรัพย์สิน)

"ผมเรียนหนังสือไม่เก่ง เรียนมหาวิทยาลัยรามคำแหงก็ไม่จบ เมื่อ 30 ปีที่แล้ว ถ้าเรียนจบเงินเดือนแค่ห้าหกพันบาท ผมมองว่าไม่มีอนาคต จึงเดินทางไปเรียนนิวซีแลนด์ จบปริญญาตรีด้านการตลาด กลับมาทำงานบริษัทฝรั่งเป็นพนักงานขายเคมีภัณฑ์ ทำ 4-5 ปี จนเพื่อนชาวมาเลเซีย ชวนมาทำธุรกิจด้วยกัน 6-7 ปี 

ผมอยากเป็นเถ้าแก่ อยากมีอิสรภาพทางการเงิน ผมก็เลยอ่านหนังสือเยอะ หนังสือฮาวทูผมอ่านหมด อายุ 28 ออกมาทำธุรกิจเอง เป็นตัวแทนขายเคมีภัณฑ์จากต่างประเทศ ผมเป็นคนประเภทใจใหญ่ ถ้าใช่ก็ลุยเลย ไม่คิดเยอะ ถ้าคิดเยอะไม่ได้ทำ 

ผมมีพื้นฐานความคิดว่า จะเสี่ยง ต้องมีข้อมูลเชิงลึก เวลาจะลงทุนถ้าเลวร้ายที่สุด คือ เจ๋ง แต่เจ๋งแล้วต้องสามารถอยู่สบายๆ ได้ ธุรกิจนำเข้าสารเคมีจากต่างประเทศ ผมเป็นตัวแทนคนเดียว และส่วนใหญ่เป็นลูกค้าต่างชาติ ถ้าต้องการคุณภาพแบบนี้ มีเราคนเดียวในประเทศไทยที่ขาย เพราะผมวางแผนไว้หมด มีโกดัง สนามฟุตบอล สนามแบตให้เช่า ทรัพย์สินพวกนี้ผมลงทุนตอนอายุ 38-39 ปี เหนื่อยตอนกู้ธนาคารแล้วส่งดอกบี้ย จากนั้นก็เก็บค่าเช่า”

............ 

ดูรายละเอียดได้ที่ เพจ ชาวนามหานคร