"กมธ.แก้รัฐธรรมนูญ" เชื่อ พิจารณาวาระสองไร้ปัญหา จบภายในเวลา แม้คนแปรญัตติกว่า100คน

       นายนิกร จำนง ส.ส.บัญชีรายชื่อ พรรคชาติไทยพัฒนา ฐานะเลขานุการคณะกรรมาธิการ (กมธ.) พิจารณาร่างรัฐธรรมนูญ แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่...) พ.ศ.... (แก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 256 และเพิ่มหมวดใหม่ว่าด้วยการจัดทำรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ โดยส.ส.ร.) รัฐสภา กล่าวถึงการประชุมรัฐสภา วันที่ 24 - 25 กุมภาพันธ์ ซึ่งมีวาระพิจารณาร่างแก้ไขรัฐธรรมนูญฉบับที่กมธ.พิจารณาแล้วเสร็จว่า ระยะเวลา 1 วันครึ่งที่จะใช้พิจารณานั้นเชื่อว่าเพียงพอและไม่มีปัญหาใด และการพิจารณาในวาระสองนั้นจะแล้วเสร็จก่อนการปิดสมัยประชุมวันที่ 28 กุมภาพันธ์ นี้ อย่างไรก็ดีในการประชุมร่วมรัฐสภา ในวันที่ 24 กุมภาพันธ์​นั้น ที่ประชุมตกลงจะพิจารณา ร่าง พระราชบัญญัติ (พ.ร.บ.) ตำรวจแห่งชาติ พ.ศ.... ที่ค้างการประชุมในนัดที่ผ่านมา และ ร่างพระราชบัญญัติส่งเสริมการใช้ประโยชน์ผลงานวิจัยและนวัตกรรม พ.ศ. .... ที่คณะรัฐมนตรี เสนอ ก่อน​

       ผู้สื่อข่าวรายงานว่าสำหรับการพิจารณาร่างแก้ไขรัฐธรรมนูญ ทั้งมี สมาชิกรัฐสภา จำนวน 108 คนที่เสนอคำแปรญัตติไว้ โดยมีส.ส.ของพรรคก้าวไกลจำนวนมากที่สุด คือ  47 คน รองลงมาคือ ส.ส.พรรคเพื่อไทย ขณะเดียวกันมีกมธ.ฯ ที่สงวนคำแปรญัตติไว้อีกประมาณ 30 คน ทั้งนี้ประเด็นที่มีผู้ขอแปรญัตติ จำนวนมาก คือ เนื้อหาว่าด้วยการได้มาซึ่ง สมาชิกสภาร่างรัฐธรรมนูญ (ส.ส.ร.) จำนวน 200 คน ซึ่งกมธ.ฯ ปรับแก้ไขให้มาจากการเลือกตั้ง โดยใช้เขตจังหวัดเป็นเขตเลือกตั้ง ทั้งนี้ยังมีผู้ที่ต้องการให้ใช้เขตประเทศ รวมถึงการแบ่งเขตเลือกตั้ง เป็นหลักเกณฑ์ นอกจากนั้นยังพบรายละเอียดของการแก้ไขว่าด้วยกระบวนการแก้ไขโดย ส.ส.ร. ที่กมธ. กำหนดกรอบให้ทำงานให้แล้วเสร็จภายใน 240 วัน ทั้งนี้มีผู้ต้องการให้ลดเวลาทำงาน เหลือ 120 วัน , 180 วัน และมีผู้เสนอให้ใช้เวลาทำงาน 360 วัน เป็นต้น

       นอกจากนั้นยังมีประเด็นที่ ที่ขอให้เพิ่มเติมการเขียนกรอบกำหนดต่อการทำรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ ที่มีผู้ขอแปรญัตติจำนวนมาก โดยสาระสำคัญ มีอาทิ ขอให้กำหนดกรอบยกร่างรัฐธรรมนูญใหม่ ได้แก่  กำหนดการเลือกตั้งให้มีแบบแบ่งเขตเลือกตั้งและบัญชีรายชื่อ ด้วยบัตรเลือกตั้ง2 ใบ, กระบวนการได้มาของนายกรัฐมนตรี ให้มาจากที่ประชุมของสภาผู้แทนราษฎร, ที่มาของวุฒิสภามาจากเลือกตั้งของประชาชนโดยตรง, ขอให้มีบทบัญญัติให้กรรมการองค์กรอิสระต้องยึดโยงกับประชาชน, มีกลไกถ่วงดุลอำนาจของ ฝ่ายนิติบัญญัติ ฝ่ายบริหาร ตุลาการและองค์กรอิสระ เป็นต้น