รอคิวทำฟันนาน 8 ปี ทันตแพทยสภา ชี้หมอฟัน 1 คน ต่อบัตรทอง 9,150 คน แนะทางออก

กรุงเทพธุรกิจ อัปเดตฮอตโซเชียล ชาวบ้านโวย "รอคิวทำฟัน"นาน 8 ปี ทันตแพทยสภา ชี้หมอฟัน 1 คน ต่อบัตรทอง 9,150 คน ทำให้เกิดปัญหา แนะทางออก

จากที่มีข่าวเรื่อง"ผู้ป่วยรอคิวทำฟันเทียม"ที่โรงพยาบาลภาครัฐนาน 8 ปี ซึ่งเรื่องดังกล่าว ทันตแพทยสภา มีความเห็นใจและมีความกังวลต่อสถานการณ์ที่เกิดขึ้น และขอให้ข้อมูลเพิ่มเติม ดังนี้

การรับบริการทำฟันเทียมนั้น จำเป็นต้องผ่านการเตรียมช่องปาก เช่น

อุดฟัน

• ถอนฟัน
• ขูดหินน้ำลาย
• รวมทั้งอาจมีการผ่าตัดแต่งกระดูกร่วมด้วย
  ดังนั้นจะต้องใช้เวลานานพอสมควรในการเตรียมช่องปากให้พร้อมที่จะใส่ฟันเทียมได้ อีกทั้งในการทำฟันเทียมจะมีหลายขั้นตอน ขึ้นอยู่กับชนิดของฟันเทียมและจำนวนฟันที่หายไป

และจะใช้ระยะเวลาการส่งแล็ปทันตกรรมผลิตฟันเทียมให้ผู้ป่วยแต่ละราย การทำฟันเทียมในผู้ป่วยแต่ละรายจะใช้ระยะเวลาในการรักษานาน และต้องนัดมาพบทันตแพทย์อย่างต่อเนื่องกว่าจะมีฟันเทียมใช้งานได้

ดังนั้นคิวในการทำฟันเทียมสำหรับผู้ป่วยแต่ละรายในโรงพยาบาลของรัฐจึงมีข้อจำกัด และโรงพยาบาลยังต้องจัดสรรคิวในการให้บริการทันตกรรมอื่นๆอีกด้วย

จากข้อมูลปัจจุบันประเทศไทยมีทันตแพทย์อยู่ประมาณ 22,000 คน หรือคิดเป็น ทันตแพทย์ 1 คน ต่อ ประชากร 3,000 คน ซึ่งสามารถดูแลประชาชนได้อย่างเหมาะสมในระดับหนึ่ง

แต่เมื่อคิดเฉพาะสัดส่วนของผู้ป่วยที่มีสิทธิบัตรทองต่อทันตแพทย์ที่อยู่ในสังกัดของโรงพยาบาลของรัฐ เช่น โรงพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข หรือ โรงพยาบาลในสังกัดมหาวิทยาลัยนั้น

ทันตแพทย์จะต้องดูแลผู้ป่วยบัตรทองในสัดส่วนที่สูงมาก เช่น ในจังหวัดที่เป็นข่าวดังกล่าว สัดส่วนจะอยู่ที่ ทันตแพทย์ 1 คน ต่อ ประชากรบัตรทอง 9,150 คน หรือมากกว่าสัดส่วนที่ควรจะเป็นอยู่ที่ประมาณ 3 เท่า

ซึ่งตัวเลขดังกล่าวจึงบ่งบอกถึงการมีจำนวนทันตแพทย์สำหรับรองรับผู้ป่วยสิทธิบัตรทองที่ยังมีไม่เพียงพอ จึงทำให้เกิดปัญหาการรอคิวในการทำฟันในระยะเวลาที่นาน

การแก้ไขปัญหานี้ในระยะสั้นนั้น

ทันตแพทยสภา เสนอให้มีทางเลือกสำหรับ ผู้ป่วยบัตรทองในการรับบริการฟันเทียมที่คลินิกทันตกรรมเอกชน เพื่อช่วยบรรเทาปัญหาภาระงานที่ล้นเกินในภาครัฐ และผู้ป่วยจะไม่ต้องรอคิวฟันเทียมที่ยาวนาน

ทั้งนี้ ทันตแพทยสภา จะปรึกษาหารือกับทางสำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ สปสช. เพื่อพิจารณาความเป็นไปได้ โดยต้องคำนึงถึงภาระการเงินของประเทศในระยะยาวต่อไปด้วย

การแก้ปัญหาดังกล่าวในระยะยาว

จำเป็นที่จะต้องมีการพัฒนาให้เกิดเครือข่ายบริการร่วมกัน ไม่ว่าจะเป็นสถานบริการทันตกรรมในสังกัดกระทรวงสาธารณสุข มหาวิทยาลัย คลินิกทันตกรรมเอกชน องค์การบริหารส่วนจังหวัด และสังกัดอื่นๆ

เพื่อให้สามารถจัดบริการทันตกรรมให้กับผู้ป่วยได้อย่างครอบคลุมทั้งการส่งเสริมสุขภาพช่องปาก ป้องกันโรคทางทันตกรรม การรักษา และการใส่ฟันเทียมฟื้นฟูสภาพ

ทั้งนี้หากสามารถบูรณาการให้บริการทันตกรรมแก่ผู้ป่วยในทุกสิทธิได้ ก็จะลดความเหลื่อมล้ำและสร้างความเป็นธรรมในการรับบริการทันตกรรมได้

อ้างอิง - ทันตแพทยสภา