ถอดบทเรียน '5 จุดอ่อน' ต้นเหตุสิงคโปร์คุมโควิดไม่อยู่

สิงคโปร์ หนึ่งในชาติที่ประสบความสำเร็จช่วงแรกของสงครามสกัดโควิด-19 หลังชะลอการระบาดได้กว่า 3 เดือน แต่ใน 2 สัปดาห์ที่ผ่านมา จำนวนผู้ป่วยเพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดดเป็นกว่า 8,000 คน (นับถึง 20 เม.ย.) โดยมีจุดอ่อนสำคัญ 5 จุด เป็นบทเรียนสำหรับประเทศอื่นๆ

ขณะนี้ สิงคโปร์กลายเป็นประเทศที่มียอดผู้ป่วยโควิด-19 มากที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ล่าสุดกระทรวงสาธารณสุขสิงคโปร์ แถลงสถานการณ์โรคโควิด-19 ในรอบ 24 ชั่วโมงในวันนี้ (20 เม.ย.) ว่า พบผู้ป่วยสะสมทั่วประเทศอย่างน้อย 8,014 คน หลังยืนยันผู้ติดเชื้อรายใหม่อีก 1,426 คน ถือเป็นสถิติรายวันสูงสุดครั้งใหม่

ทางการสิงคโปร์ระบุว่า ผู้ป่วย “เกือบทั้งหมด” เป็นแรงงานต่างชาติที่อาศัยอยู่อย่างแออัดตามแหล่งหอพักคนงาน ที่รัฐบาลสิงคโปร์ขยายขอบเขตให้เป็นพื้นที่ควบคุมด้านสาธารณสุขเพิ่มเป็นอย่างน้อย 19 แห่ง โดยหอพัก "S11" ในเมืองปังโกล ทางตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศ คือสถานที่ที่มีการแพร่ระบาดเป็นกลุ่มขนาดใหญ่ที่สุด โดยพบผู้ติดเชื้อแล้วอย่างน้อย 1,508 คน

ขณะที่ผู้เสียชีวิตจากโรคโควิด-19 ในสิงคโปร์ ยังอยู่ที่อย่างน้อย 11 คน มีชาวต่างชาติรวมอยู่ด้วย ขณะที่ผู้ได้รับการรักษาหายแล้วมีอย่างน้อย 768 คน

ปัจจุบัน สิงคโปร์อยู่ภายใต้มาตรการจำกัดการเคลื่อนไหวทางสังคม “เซอร์กิต เบรคเกอร์” เป็นเวลา 1 เดือน ตั้งแต่วันที่ 7 เม.ย. ที่ผ่านมา จนถึงวันที่ 4 พ.ค.นี้

และจากสถานการณ์ที่ไม่สู้ดีในสิงคโปร์ สำนักข่าวต่างประเทศ รวมถึงบีบีซีและสเตรทไทม์ส จึงได้วิเคราะห์ “5 จุดอ่อนสำคัญ” ที่ทำให้สิงคโปร์ล้มเหลวในการควบคุมการระบาดของโรคโควิด-19 ช่วงหลัง แม้อยู่ในช่วงล็อคดาวน์ทั่วประเทศ และน่าจะเป็นบทเรียนให้กับประเทศอื่น ๆ รวมถึงไทยเช่นกัน

1. หอพักคนงานชาวต่างชาติ

สิงคโปร์มีพนักงานชาวต่างชาติ 1.4 ล้านคน ทั้งวิชาชีพชั้นสูงและผู้ใช้แรงงาน โดยเป็นคนทำงานก่อสร้าง 2.84 แสนคน และคนทำงานบ้าน 2.55 แสนคน

คนงานชาวต่างชาติพักอยู่ในหอพัก ซึ่งอยู่กันอย่างแออัด ผู้ติดเชื้อกว่าครึ่งของประเทศ เป็นกลุ่มที่พักอยู่ในหอพักเหล่านี้ โดยหอพักที่พบผู้ติดเชื้อมากที่สุดคือ S11 มีผู้ติดเชื้อ 1,508 คน

กระทรวงทรัพยากรมนุษย์ และสำนักงานควบคุมอาคารและการก่อสร้างสิงคโปร์ แถลงร่วมกันวันนี้ว่า ให้แรงงานต่างชาติที่ถือใบอนุญาตทำงานในสายงานก่อสร้าง และผู้ถือใบอนุญาต “เอส พาสส์” (S Pass) สำหรับแรงงานทักษะฝีมือปานกลางในสายงานเดียวกัน กักตัวเป็นเวลา 14 วัน เพื่อการเฝ้าระวังด้านสาธารณสุข

2. คนเมิน Social Distancing

ก่อนหน้านี้ มีชาวสิงคโปร์กลับมาจากต่างประเทศในช่วงหลังเป็นจำนวนมาก รัฐบาลขอความร่วมมือให้กลุ่มนี้กักตัวเองที่บ้าน เป็นเวลา 14 วัน (ประเมินว่าน่าจะมีผู้ติดเชื้อหลุดเข้ามาอย่างน้อย 500 คนที่ตรวจไม่เจอตอนที่เข้าประเทศ)

อย่างไรก็ตาม ระหว่างกักตัวเองอยู่ที่บ้าน คนจำนวนหนึ่งไม่ได้เข้มงวดมากนัก มีการสัมผัสใกล้ชิดกับคนในบ้าน ทำให้แพร่ต่อภายในบ้านหรือในครอบครัว แล้วกระจายไปให้คนอื่นต่อไปอีกในเวลาต่อมา จากนั้น รัฐบาลจึงต้องปรับนโยบายให้กักตัวในสถานที่ที่รัฐกำหนดหรือจัดไว้ให้

ขณะเดียวกัน การไม่ปฏิบัติตามมาตรการเว้นระยะห่างทางสังคม (social distancing) และอยู่รวมกลุ่มกันหรือมีกิจกรรมอย่างใกล้ชิด อาจทำให้เกิดเหตุการณ์ “Super spreader” ที่นำไปสู่การติดเชื้อจำนวนมาก เช่น งานเลี้ยงอาหารค่ำในเมืองจูรง ซึ่งทำให้มีผู้ติดเชื้อกว่า 40 คนในงานเดียว

รัฐบาลต้องแนะนำให้มีกิจกรรมทางสังคมเฉพาะกับสมาชิกในครอบครัวที่อาศัยอยู่ในบ้านเดียวกันเท่านั้น รวมถึงหลีกเลี่ยงกิจกรรมทางสังคมทั้งในและนอกบ้าน เช่น รับประทานอาหารกับคนที่ไม่ได้อยู่บ้านเดียวกัน หรือพบปะเพื่อนฝูงในที่สาธารณะ และควรอยู่บ้านให้มากที่สุดเพื่อลดความเสี่ยงของการติดเชื้อ

นอกจากนี้ ชาวสิงคโปร์บางส่วนยังออกจากบ้านโดยไม่จำเป็นหรือไม่สวมหน้ากากเมื่อออกไปข้างนอก มีความเสี่ยงอย่างมาก โดยเฉพาะผู้ติดเชื้อที่ไม่มีอาการหรือมีอาการแต่ไม่รุนแรง เพราะสามารถแพร่เชื้อไปยังผู้อื่น

ด้วยเหตุนี้ รัฐบาลสิงคโปร์จึงต้องใช้เจ้าหน้าที่กว่า 3,000 คนมาคอยดูแลและกวดขันประชาชนให้ปฏิบัติตามมาตรการ มีการออกคำเตือนมากกว่า 6,200 ครั้ง และปรับมากกว่า 1,000 ครั้ง ตั้งแต่ที่เริ่มประกาศใช้มาตรการ

3. บ้านพักคนชรา

ผู้สูงอายุมีความเสี่ยงสูงที่จะป่วยหนัก โดยผู้เสียชีวิตทั้ง 10 รายในสิงคโปร์มีอายุมากกว่า 60 ปี

บ้านพักคนชรา “ลี อาห์ มุย” (Lee Ah Mooi) พบผู้ติดเชื้อ 16 รายและมีผู้เสียชีวิต 2 ราย ทั้งคู่เป็นหญิงชราวัย 86 ปี

4. ศูนย์เลี้ยงเด็กเล็ก/รร.เตรียมอนุบาล

ข้อมูลของกระทรวงสาธารณสุขสิงคโปร์พบว่า เด็กจำนวนมากเป็นพาหะของโรคที่ไม่แสดงอาการและอาจติดเชื้อจากหรือไปสู่ผู้สูงอายุในครอบครัวโดยไม่รู้ตัว มีผู้ติดเชื้อ 30 รายที่พบจากศูนย์เลี้ยงเด็กอย่างน้อย 2 แห่งและอีก 10 รายพบจากศูนย์ฯอย่างน้อย 10 แห่ง โดยมีทั้งเจ้าหน้าที่ เด็ก และสมาชิกในครอบครัว โดยใน 40 รายที่พบเป็นเด็ก 8 ราย และผู้ใหญ่ 32 ราย

กลุ่มที่ใหญ่ที่สุดคือศูนย์ “สปาร์คเกิลท็อตส์” (Sparkletots) พบผู้ติดเชื้อ 27 รายโดยเป็นเด็ก 4 ราย และเป็นผู้ใหญ่ 23 ราย

ตั้งแต่วันที่ 8 เม.ย. 63 ศูนย์เลี้ยงเด็กเล็กได้ระงับการให้บริการ เว้นแต่กรณีผู้ปกครองที่มีความจำเป็น และไม่สามารถหาวิธีการดูแลเด็กด้วยวิธีอื่นได้

5. สถานที่ทำงาน

แม้รัฐบาลประกาศใช้มาตรการล็อคดาวน์แล้ว แต่ประมาณ 20% ของพนักงานในสิงคโปร์ที่ทำงานในธุรกิจที่จำเป็น เช่น บริการสาธารณสุขและสังคม การขนส่ง อาหาร และธนาคารและการเงิน ยังคงต้องทำงานอย่างต่อเนื่อง ไม่ได้ทำงานจากบ้านหรือหยุดงานชั่วคราวเหมือนกับธุรกิจส่วนใหญ่

ขณะที่รัฐบาลพยายามที่จะลดจำนวนกิจการที่ถือว่ายังมีความจำเป็นลงไปอีก เพื่อให้ประชาชนส่วนใหญ่อยู่บ้านเพื่อควบคุมการแพร่กระจายของโรคโควิด-19 ได้ดียิ่งขึ้น

สถานที่ทำงานที่ได้รับอนุญาตให้เปิดกิจการได้ ต้องมีมาตรการดูแลและระมัดระวังอย่างมาก เช่น ต้องให้พนักงานสวมใส่หน้ากากอนามัย จัดโต๊ะทำงานให้ห่างกันอย่างน้อย 1 เมตร และรับประทานอาหารแยกจากผู้อื่น

158738534343