หันด้าน (ที่ไม่สมบูรณ์) เข้าหากัน
ได้มีโอกาสดูหนัง Notting Hill บน NetFlix ในแบบที่นับจำนวนครั้งไม่ไหว ท่ามกลางบรรยากาศเคร่งเครียดในชีวิตจริงและร้อนฉ่าบนโลกโซเชียล
หนังรักพาฝัน บทดี เพลงเพราะ ก็พอจะช่วยเยียวยาใจได้ไม่น้อย นอกเหนือจากแก่นเรื่องที่เป็นความรักแล้ว หนังขวัญใจคนทั่วโลกเรื่องนี้ ยังมีแง่มุมดีๆ ที่น่าสนใจและชวนคิดไม่น้อย ขึ้นอยู่กับว่าจะจับมาพิจารณาประเด็นไหน
ช่วงหนึ่งในหนังที่มีบรรยากาศน่ารักและอบอุ่นมากๆ คือตอนที่พระเอก เจ้าของร้านหนังสือเล็กๆ พานางเอกที่เป็นซุปตาร์ชื่อก้องโลกไปเป็นคู่เดทกินข้าวมื้อค่ำวันเกิดน้องสาวพระเอกที่บ้านเพื่อน ในบทสนทนาฮาเฮกันของตัวละคร 6 คน มีช่วงหนึ่งเหลือขนมบราวนี่เป็นชิ้นสุดท้าย จึงมีการเล่นเกมท้าทายกันว่าใครสามารถพิสูจน์ได้ว่าตัวเองมีชีวิตที่เศร้าและน่าสงสารที่สุด จะได้เป็นเจ้าของบราวนี่ชิ้นนั้น ซึ่งแต่ละคนก็ต่างเล่าเรื่องที่แสดงถึงความด้อย ความน่าสงสารเห็นใจเพื่อโน้มน้าวให้เป็นผู้ชนะ ในขณะที่ดูเหมือนพระเอกจะคว้าตำแหน่งนั้นไปหลังจากที่เพื่อนสาธยายถึงเรื่องราวในชีวิตที่น่าเศร้าของเขา นางเอกก็ขอเล่าบ้าง และทำให้ทุกคนเห็นว่า ในภาพลักษณ์ที่แสนจะสมบูรณ์แบบของเธอ ทั้งความสวย ชื่อเสียง เงินทอง เธอก็มีจุดด้อย ที่น่าเห็นใจไม่แพ้คนอื่น ซึ่งทำให้มิตรภาพ สัมพันธภาพของตัวละคร อันเกิดจากการกล้าเปิดเผยด้านด้อยๆ ยิ่งดูแน่นแฟ้นขึ้น
ตัดภาพมาที่สิ่งที่ปรากฏบนโซเชียลมีเดียขณะนี้ เราเห็นอัตราส่วนของโพสต์ข้อมูลในลักษณะ “ความสำเร็จอันน่าทึ่ง” “ความสวยเป๊ะโลกตะลึง”อยู่มากมาย บ้างเป็นความสวยใสผอมเพรียว ที่ผ่านการตกแต่งจากสารพัดแอป, บ้างเป็นการกินหรูอยู่แพงแบบชีวิตที่ชวนอิจฉา ซึ่งสิ่งเหล่านี้ ถ้าเป็นของจริงโดยธรรมชาติเนื้อแท้ก็ไม่มีอะไรเสียหาย แต่ดูๆ ไป ก็ออกจะสำเร็จรูปชวนเบื่อ จะน่ารักกว่ามั้ย ถ้าเรามีภาพหลากหลายด้าน ดูเป็นมนุษย์ปุถุชนธรรมดาดี
จริงอยู่ ธรรมชาติของมนุษย์เราส่วนใหญ่ ก็ไม่อยากให้ใครตราหน้าว่าเราเป็นคนที่ดูไม่ดี ขี้แพ้ ไม่ประสบความสำเร็จ เราต่างอยากได้รับการยอมรับ ได้เสียงชื่นชม ความเก่ง ความดี ความสวยงาม ไม่ว่าจะสังคมชีวิตจริงหรือคอมมูนิตี้ออนไลน์ ซึ่งก็เป็นธรรมดาโลก แต่ถึงกระนั้น การยอมรับกันในแบบที่ไม่สมบูรณ์แบบ ก็มีคุณค่า ไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไร เพราะในความเป็นจริงแล้ว ไม่มีมนุษย์คนไหนในโลกที่ดีพร้อมหรือเลวหมด ถึงจะเป๊ะปังอลังการแค่ไหน ก็ต้องมีด้านที่อ่อนด้อยด้วยกันทั้งนั้น และความไม่สมบูรณ์แบบนี้เอง ที่ทำให้ชีวิตยังมีความหมาย เป็นโอกาสที่ทำให้เกิดการปรับปรุง ไม่หยุดยั้งในการสร้างสรรค์พัฒนา
หากเรามี Growth Mindset ทั้งผู้ส่งและผู้รับสาร ไม่ยึดติดกับความเป๊ะเว่อร์ แต่หย่อนได้ รับได้กับความไม่สมบูรณ์แบบ เพราะความล้มเหลว ผิดพลาด ล้วนทำให้เกิดการเรียนรู้ เป็นครูของเราทุกคน ในทุกๆ ด้านของชีวิต ไม่ว่าจะเป็นเรื่องส่วนตัว การเรียน การงาน ความสัมพันธ์ และเผลอๆ ความไม่ Perfect นั้น จะส่งประโยชน์ซึ่งกันและกัน ทั้งในฝั่งของผู้ส่งและผู้รับสาร ได้เรียนรู้ไปด้วยกัน ได้เห็นอกเห็นใจ เข้าอกเข้าใจกันในมิติที่เป็นมนุษย์ ฉะนั้น การเริ่มต้นที่จะกล้าเปิดเผยและยอมรับความจริงที่เราต่างก็มีมุมที่อ่อนด้อย หรืออ่อนแอ นั่นคือหัวใจที่กล้าหาญ จริงใจ ที่แท้ทรู
ความไม่สมบูรณ์แบบ ไม่เน้นโชว์ความสำเร็จ จะทำให้บรรยากาศของการสื่อสารเป็นไปอย่างสบายๆ ไม่มีเปลือกห่อหุ้มจนหนักอึ้ง โลก (โซเชียล) จะอยู่ง่าย มีที่ยืนให้ทุกๆ คน เมื่อเราจะกล้าหันด้านที่ไม่สมบูรณ์เข้าหากัน โพสต์อะไรครั้งหน้า หากรูปร่างหน้าตาจะดูไม่ค่อยดี อาหารการกินแสนจะเบๆ บ้านรกแบบบ๊านบ้าน หรืออาชีพการงานการเงินก็ดูงั้นๆ ก็คงไม่เป็นไร
เพราะ...มิตรภาพที่ดี คือการที่เราต่างเข้าใจ ยอมรับ และยิ้มรับอย่างภาคภูมิกับทุกๆ คุณค่าของความไม่สมบูรณ์ ของกันและกัน