เมื่อเจ้านายทำพลาด...ลูกน้องต้องเป็นผู้รับกรรม อยู่ร่ำไป!

Part.1.ในโลกแห่งความฝัน โลกสวยแบบเดินอยู่ในทุ่งลาเวนเดอร์....

ผู้นำทุกระดับ ตั้งแต่CEO-เจ้าของกิจการ ลงมาผู้จัดการและหัวหน้างาน เมื่อตัดสินใจผิดพลาด ทำอะไรผิดพลาด จะยืดอกยอมรับความผิดพลาดและรับผิดชอบทุกอย่างด้วยตนเอง.....(ฝันไปเถอะ!)

ผู้นำทุกระดับ จะนำทีมไปข้างหน้าโดยการคิดและก้าวไปข้างหน้าเสมอ พร้อมๆกับการนำพาทุกๆคนในทุกหน่วยงานให้ก้าวไปข้างหน้าพร้อมๆกัน โดยจะไม่ทิ้งใครไว้ข้างหลัง...(นี่ก็ฝันลมๆแล้งๆชัดๆ!)

ผู้นำทุกระดับ.. จะให้อภัยเสมอ เมื่อลูกน้องทำอะไรผิดพลาด และพร้อมจะยอมรับความผิดพลาดแทนลูกน้องเสมอ เพื่อปกป้องลูกน้องทุกๆคน...(ตื่น! ตื่น! ตื่นจากฝันได้แล้ว!)

Part.2.ในโลกแห่งความเป็นจริง ที่ได้เจอ...

เมื่อลูกน้อง ทำอะไรผิดพลาด ไม่ว่าจะเรื่องใหญ่หรือเรื่องเล็ก ผู้นำทุกระดับจะใช้ความสามารถที่มีเพียงไม่กี่อย่างของตนเอง(ซึ่งหนึ่งในนั้นคือความสามารถในการเหยียบย่ำซ้ำเติม) โดยการกระทืบซ้ำลูกน้องให้แหลกสลาย ด้วยวาจา ด้วยการกระทำทุกรูปแบบ อย่าง...สาแก่ใจ!

เมื่อผู้นำทุกระดับ... ตัดสินใจและทำอะไรผิดพลาด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่ ผู้นำทุกระดับเหล่านั้นก็จะใช้ความสามารถที่มีเพียงไม่กี่อย่างของตนเอง(ซึ่งหนึ่งในนั้นคือ โยนขี้ให้ลูกน้อง!)โดยการหาแพะรับบาปผู้โชคร้ายที่จะเป็นใครก็ได้ที่ไม่ใช่ตัวเอง ให้เป็นผู้รับเคราะห์รับความผิดชอบไปเต็มๆ!

แต่ถ้าเรื่อง “รับชอบ” หัวหน้าหรือผู้จัดการขอเสนอหน้าเป็นผู้รับแต่เพียงผู้เดียว!

Part.3.ตัวอย่างเช่น....

เมื่อผู้นำเล็งเห็นโอกาส ในการขยับขยายธุรกิจ เพราะเล็งเห็นแต่ประโยชน์โดยขาดสติและความรอบคอบ คิดเร็ว ตัดสินใจเร็ว ลงมือเร็วโดยไม่ฟังคำทัดทานของใคร กระโจนเข้าไปสู่ธุรกิจที่ไม่ถนัด ไม่เชี่ยวชาญ เพราะคิดตื้นๆอย่างเดียวว่าช้าแล้วจะเสียโอกาส...

แต่เมื่อขยายการลงทุนไปแล้ว ไม่นานก็เกิดสภาวะขาดทุน จนต้องเลิกกิจการในธุรกิจใหม่ ส่งผลกระทบกับกระแสเงินสดหรือเงินกู้ของธุรกิจหลัก เมื่อนั้น... ก็ถึงเวลาที่พนักงานทุกคนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ ไม่ได้มีส่วนร่วมในการคิดการตัดสินใจการปฏิบัติใดๆของธุรกิจใหม่ที่ขาดทุน จะต้องเป็นผู้รับกรรมแบบมึนๆงงๆ

มาตรการแรก งดหรือลดโบนัส / ตัดค่าใช้จ่ายทั้งที่ไม่จำเป็นและจำเป็นของทุกหน่วยงาน / ลดเงินเดือนพนักงาน และอีกสารพัดอย่างที่จะคิดได้เพื่อชดเชยการขาดทุนที่เกิดจากความผิดพลาดของผู้นำ!

Part.4.เรื่องที่ “ย้อนแย้ง” ขาดทุน พนักงานรับกรรม / กำไร ผู้บริหารรับทรัพย์อู้ฟู่!

เรื่องย้อนแย้งเรื่องแรก... เมื่อเกิดการขาดทุน ไม่ว่าจะเป็นการขาดทุนจากการลงทุนขยายธุรกิจ หรือขาดทุนจากธุรกิจหลัก ถึงแม้จะมีการลดค่าใช้จ่ายทุกอย่างขององค์กรและพนักงานไปอย่างฉับพลันทันทีแล้ว...

แต่เมื่อถึงสิ้นปี บรรดาผู้นำ ผู้บริหาร กลับยังคงได้รับเงินเดือน หรือโบนัสหรือผลประโยชน์อื่นๆแบบเต็มที่แบบเดิมอย่างน่าชื่นตาบาน โดยไม่ได้รับผลกระทบทางลบแบบที่พนักงานโดนไปเต็มๆ!

เรื่องย้อนแย้งเรื่องที่สอง เมื่อบริษัทได้รับผลกำไร ไม่ว่าจะมากหรือน้อย พนักงานจะได้รับผลประโยชน์อยู่บ้างเพียงน้อยนิด ที่เรียกว่าเป็น“เศษของผลประโยชน์” ด้วยเหตุผลที่ชี้แจงว่า บริษัทจำเป็นต้องรักษากระแสเงินสดหรือเตรียมเงินสดสำหรับการลงทุนในเร็วๆนี้...(ลงทุนได้ทุกเรื่อง ยกเว้นลงทุนเรื่องคน!)

และถ้าหากจังหวะดีบริษัทมีกำไรมาก บรรดาผู้นำ ผู้บริหารและผู้ถือหุ้น จะยิ่งได้รับโบนัส ได้รับผลประโยชน์อื่นๆ แบบอู้ฟู่เต็มเม็ดเต็มหน่วย ด้วยเหตุผลเข้าข้างตัวเองว่า ผลงานผลกำไรของบริษัทดี เกิดจากความสามารถของบรรดาผู้นำผู้บริหารล้วนๆ พนักงานไม่เกี่ยว!

พูดง่ายๆคือ... มีสุข ขอเสพเฉพาะกลุ่มผู้บริหารและผู้ถือหุ้น แต่เมื่อมีทุกข์ พนักงานก้มหน้าก้มตารับกรรมไป!

Part.5.ผู้นำองค์กรและผู้นำประเทศ...ก็แทบไม่แตกต่างกันในเรื่องนี้

ผู้นำประเทศเกือบ 9 ปีที่ผ่านมา ก็จะไม่เคยยอมรับว่าคิดและทำอะไรพลาดมาบ้าง!? มีเวลาบริหารประเทศเกือบ9ปี มียุทธศาสตร์ชาติสวยหรูที่เป็นแค่ตัวอักษร ก็ยังบริหารประเทศแบบ “กรอบข้าราชการ” เพราะรับราชการมาทั้งชีวิตคิดนอกกรอบไม่เป็น

เรื่องเร่งด่วนที่ควรปฏิรูป(เช่น ปฏิรูปการเมือง ปฏิรูปกระบวนการยุติธรรมตั้งแต่ต้นน้ำถึงปลายน้ำ) ก็ไม่เคยทำ คงถนัดแต่งเพลงและบริหารแบบแก้ปัญหาเอาหน้ารอดไปวันๆ ประชาชนก็ต้อง ทนทุกข์ ทนอยู่ ทนต่อ ทนมาจนเกือบ9 ปี และดูท่าทียังคิดหาวิธีกลับมาเป็นผู้นำบริหารประเทศให้ได้อีกครั้งในเร็วๆนี้!

ส่วนพรรคการเมืองของคนรุ่นใหม่ที่ได้เสียงข้างมากชนะเลือกตั้ง(แต่จะได้รับเลือกให้เป็นนายกหรือไม่ ไม่นานคงจะได้คำตอบว่าสามารถฝ่าด่าน ศาลเรื่องหุ้น ฝ่าด่าน สว. ที่จะยกมือให้หรือไม่ และจะฝ่าด่านพรรคลำดับสองที่รอจังหวะเกมพลิก เพื่อพลิกกลับมาจัดตั้งรัฐบาลเอง ได้หรือไม่

พรรคการเมืองรุ่นใหม่ถ้าโชคดี (มีปาฏิหาริย์!?)ได้เป็นนายก มาบริหารประเทศ ก็ควรรู้ว่า เรื่องเร่งด่วนที่ควรทำเป็นเรื่องใด ไม่ใช่ไปเร่งด่วนปรับแก้สิ่งที่กระทบจิตใจของคนจำนวนไม่น้อยในประเทศ เพราะถ้ายังดันทุรังไปทำเรื่องเร่งด่วนที่ไม่ควรทำ ต่อให้ได้บริหารประเทศ ก็จะตกเก้าอี้ได้ในระยะเวลาอันสั้น!

Part.6.สรุปแล้ว......

เมื่อเจ้านายทำพลาด...ลูกน้องต้องเป็นผู้รับกรรม อยู่ร่ำไป! และ

เมื่อได้คนที่ไม่ใช่ มาเป็นผู้นำ บริหารประเทศแล้วผิดพลาด ประชาชนก็จะต้องเป็นผู้รับกรรมทุกยุคทุกสมัยเหมือนที่ผ่านมาและจะเกิดขึ้นอีกต่อไป... เป็นเรื่องธรรมดา!