รมต.จำแลง

จากรายชื่อว่าที่รัฐมนตรี ที่ปรากฏออกมาไม่ว่าจะเป็นโผ เป็นโควตาของมุ้งโน้น มุ้งนี้

ผมเห็นความตื่นตัวของภาคประชาชน และสื่อมวลชน ที่กล้าตั้งประเด็นคำถามเชิงตรวจสอบ ยกตัวอย่างเช่น คุณสมศักดิ์ เทพสุทิน ที่เคยตีตราจองเก้าอี้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ แต่ไก่โห่ แท้ที่จริงแล้วนั้น ลืมบทเรียนเรื่องแจกโคล้านตัวเมื่อปี 2548 ไปแล้วหรือยัง

คำถามคือ ถ้าคุณสมศักดิ์ ได้เป็นรัฐมนตรีเกษตรฯ จริง คุณสมศักดิ์ จะสั่งให้ทำแบบเดิมอีกไหม

หรือกรณีคุณสุริยะ จึงรุ่งเรืองกิจ ที่ “ถอนคำพูด” ว่าจะไม่รับตำแหน่งรัฐมนตรี ด้วยเหตุผลส.ส.ในสังกัดร้องขอให้รับ

แต่กรณีเครื่องตรวจระเบิดซีทีเอ็กซ์ ที่เอกชนให้การกับ ป.ป.ช.ว่า ราคาขายจริง ถูกกว่าที่กระทรวงคมนาคม ยุคที่คุณสุริยะ เป็นรัฐมนตรีคมนาคม ซื้อครึ่งต่อครึ่ง แต่ที่คุณสุริยะ รอดเพราะ ป.ป.ช. มองว่า หลักฐานที่มีไม่เพียงพอที่จะพิสูจน์ได้ว่าผู้ถูกกล่าวหา ทั้ง 25 ราย กระทำผิด

หรืออีกราย คุณชาดา ไทยเศรษฐ์ ที่มีชื่อนั่งรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงเกษตรฯ แต่คำถามของสังคม คุณชาดา มีคุณสมบัติดีพอที่จะรับตำแหน่งรัฐมนตรี จริงหรือ คนที่คสช.เคยบุกค้นบ้าน เคยโดนตรวจสอบเรื่องเป็น “ผู้มีอิทธิพล”

หลัง คสช. ทำการรัฐประหาร เมื่อปี 2557 ชาดา ไทยเศรษฐ์ ดูเหมือนจะตกอยู่ในฐานะ “ผู้มีอิทธิพล” ในพื้นที่จังหวัดอุทัยธานี เพราะตั้งแต่ปี 2557 เป็นต้นมา ชาดา ถูกตำรวจบุกค้นบ้านมาแล้ว 3 ครั้ง เคยถูกสกัดตรวจค้นกลางถนน อย่างกับในภาพยนตร์แนวดับเจ้าพ่อ อีก 1 หน

พลังตรวจสอบนอกสภา ของประชาชน ทำให้หลายคน รวมถึงชาดา ส่งรัฐมนตรี “จำแลง” แฝงเข้ามานั่งเก้าอี้เสนาบดี

ทำให้ผมนึกถึงช่วงหนึ่งในบ้านเราพี่โดนตัดสิทธิทางการเมือง ส่งน้องสาว “จำแลง” มานั่งเก้าอี้รัฐมนตรี การตัดสินใจอยู่ใต้เงาของพี่ชาย

ต้องไม่ลืมนะครับว่า การเมืองแบบเดิมๆ น่าจะหมดไป รัฐมนตรีจำแลง ก็ควรหมดไป ไม่เช่นนั้นประชาชนจะจัดการพวกคุณเอง