ผู้จัดการที่เก่งจะ “ไม่ยุ่ง!?”

บางที่ก็มีประชุมของผู้จัดการหลายๆแผนกแต่เช้า บางที่ก็วุ่นวายกับการรับโทรศัพท์ หรือตอบแชทที่ลูกค้าทักมาแล้วสะสมคั่งค้างเพราะแอดมินตอบไม่ทัน!

ในขณะที่บางที่หลายคนก็วุ่นวายเคลียร์งานที่คั่งค้างมาตั้งแต่สุดสัปดาห์ที่ผ่านมา.. เพราะทำงานไม่เสร็จ บางที่ก็ต้องเตรียมออกไปพบลูกค้าที่นัดหมายไว้ หรือมีงานด่วนเข้ามาตั้งแต่เช้าวันจันทร์...

Part 2. ทำไมถึงวุ่นวายและงานยุ่งกันจังเลย...!?

ในมุมนึง งานยุ่งก็ดี ดีกว่าว่างเกินไปไม่มีงานอะไรให้ทำ แต่ถ้าแทบทุกคนงานยุ่งวุ่นวายไม่ใช่แค่ช่วงเช้าของวันจันทร์ แต่ยุ่งทุกวันจันทร์ถึงศุกร์ยุ่งตั้งแต่เช้ายันเย็น อันนี้น่าคิด!?

ในแง่ผู้บริหารคงต้องคิดอย่างจริงจังแล้วว่า ที่ยุ่งเพราะงานเยอะ หรือยุ่งเพราะบริหารงานกันไม่เป็น ยุ่งแบบลวกๆรนๆกันแทบทุกคน หรือยุ่งเพราะสะสมงานให้คั่งค้างในแต่ละวันแบบดินพอกหางหมูแล้วเจองานวันต่อไปสะสมไปเรื่อยๆ อีก!?

Part 3.ยุ่งและวุ่นแบบนี้..มีผลงานอะไรกันบ้างในแต่ละเดือน!?

ถ้าผู้บริหารลองไปสังเกตและดูผลงานของฝ่ายไหนก็ตามที่ดูแล้วยุ่งมากๆ(ที่ดูเผินๆเหมือนขยันเพราะ

ทำงานกันยุ่งไปหมด) แต่พอดูแบบเจาะลึก จะพบว่า งานที่ยุ่งๆกันนั้น ส่วนมากยุ่งกับการ “แก้ปัญหารายวัน” (แล้วปัญหารายวันเกิดจากอะไรและเกิดจากใคร!!?)

นอกจากยุ่งกับการแก้ปัญหารายวันแล้ว บางที่ก็จะยุ่งกับการทำงานที่“จุกจิกหยุมหยิม” จนเกินไปทำให้งานแต่ละงานที่ควรเสร็จตามกำหนดกลับไม่เสร็จ(ละเอียด รอบคอบเป็นเรื่องที่ดี แต่ จุกจิกหยุมหยิม เป็นเรื่องที่ เกินความพอดีและมักจะส่งผลไม่ดี ทั้งกับงานที่ช้าและคนทำงานจะรำคาญหงุดหงิดในความ จุกจิกหยุมหยิมของเจ้านายที่ไม่จบซะที!)

สรุปที่ยุ่งและวุ่นกันเหลือกันน่ะ.. แต่ละวัน แต่ละสัปดาห์ แต่ละเดือนผลิตผลงานอะไรออกมาบ้าง!?

Part 4.ถ้าจะยุ่งให้“น้อยลง”แต่ได้“เนื้องานและผลงาน”ที่ดีขึ้น จะดีกว่ามั๊ย?

การจะยุ่งให้น้อยลง ต้องเข้าใจก่อนว่า ยุ่งมี 3 ระดับหลักๆ 1.ยุ่งของผู้บริหารระดับสูง 2.ยุ่งของผู้บริหารระดับกลางและหัวหน้างาน 3.ยุ่งของระดับปฏิบัติการ

ผู้บริหารระดับสูง ส่วนมากจะยุ่งกับการประชุม ยุ่งกับการเจรจาทั้งกับภายในและภายนอก หรือยุ่งกับการเดินทางไปต่างประเทศ ระดับนี้ไม่ค่อยน่าเป็นห่วง เพราะส่วนมากจะบริหารจัดการตัวเองได้อย่างดี (ถ้าไม่ดีไม่เก่งจริงคงไม่ขึ้นมาถึงระดับนี้จริงมั๊ยครับ!?)

ส่วนยุ่งของพนักงานระดับปฏิบัติการ จะยุ่งเป็นพักๆ ไม่ค่อยได้ยุ่งตลอดเวลา (ก็เลยเอาเวลาที่มีไปยุ่งกับการอ่านตอบ Line โพสระบายแสดงตัวตนใน Facebook หรือดูบันเทิงใน youtube ตามเรื่องตามราวกันซะมากกว่า)

แต่ที่น่าสนใจคือ พนักงานระดับปฏิบัติการ งานที่ยุ่งมักจะมาจาก การบริหารจัดการที่ขาดประสิทธิภาพของบรรดาหัวหน้า หรือผู้จัดการซะมากกว่า!

Part 5. หรือต้นตอของปัญหาเกิดจาก....!?

อ่านมาถึงตรงนี้แล้ว คงเริ่มเห็นภาพเดียวกันแล้วใช่มั๊ยครับว่า ต้นสายปลายเหตุที่ทำให้ยุ่งส่วนมากมาจากไหน? ไม่ใช่ใครอื่นไกล ก็เกิดจากบรรดาหัวหน้าและผู้จัดการทั้งหลายแหละครับ!

หัวหน้าและผู้จัดการที่บริหารจัดการได้ดีจนงานเยอะแต่ไม่ยุ่งก็มี แต่หัวหน้าและผู้จัดการส่วนมากมักจะมีปัญหาในเรื่องการบริหารจัดการ สร้างมือรอง สร้างทีมไม่เป็นซะมากกว่า!

คนที่เป็นหัวหน้าและผู้จัดการ จะมี “ปัญหาชีวิตการทำงาน” จนส่งผลไปถึง “ปัญหาชีวิตส่วนตัว” และ “ปัญหาสุขภาพส่วนตัว” (จากเครียดลงกระเพาะบ้าง กรดไหลย้อนบ้าง ไมเกรนบ้างฯลฯ) เพราะ ไม่รู้จักสร้างมือรอง!

หัวหน้าและผู้จัดการทุกวันนี้ จำนวนไม่น้อยกำลัง“หลงทาง” วันๆยุ่งกับเรื่องงาน แต่ไม่มีเวลาสร้าง เวลาสอนเวลา Coaching ทีมงาน!

Part 6.ลองแบบนี้สิ!(แล้วชีวิตและผลงานจะดีขึ้น!)

หาเวลา (อย่าอ้างว่าไม่มีเวลา เห็นวันๆ ใช้เวลาไปกับการแก้ปัญหาตั้งเยอะ จะบอกว่าไม่มีเวลาได้ไง!?) สร้างมือรองสร้างทีม จะฝึกจะ Coaching ก็รีบทำ ใช้เวลาตรงนี้ (ไม่มีทางลัด!) สักระยะ แล้วจะเริ่มเห็นเองว่า งานจริงๆไม่ได้เยอะ แต่ทั้งทีมทำกันไม่ค่อยเป็น เห็นภาพไม่ตรงกัน ขาดการสื่อสารการสอนการฝึกอย่างสร้างสรรค์ หลายๆที่ที่ทำกัน 2-3 เดือนฝึกและ Coaching ก็เริ่มเห็นผลชัดเจนแล้ว

ไม่งั้น ชีวิตการทำงานก็จะวนเวียนอยู่กับ งานยุ่งงานเยอะแต่ผลงานน้อยอย่างที่เป็นอยู่ในทุกวันนี้ครับ!