มะล่องก่องแก่ง หมดแรงเชียร์ลุงตู่
แอคชั่นของรัฐบาลในการรับมือกับปัญหาฝุ่นพิษและวิกฤติไวรัสโคโรนา ทำให้ปวงประชาได้แลเห็นและตระหนักถึงศักยภาพของ "รัฐบาลลุงตู่" อย่างแจ่มชัด
ผมไม่รู้จะสรรหาถ้อยคำอะไรมาอธิบายภาพความเป็นรัฐบาล เพราะถ้าจะด่าถึงขั้น “เฮงซวย” เหมือนที่พวกฝ่ายค้านพยายามสร้างกระแสติดแฮชแท็ก...มันก็เกินไป
ผมว่าคำนี้ครับที่เหมาะ “มะล่องก่องแก่ง” เป็นชื่อเพลงเพลงหนึ่งที่กำลังโด่งดัง มีคนหาฟังและคัฟเวอร์กันทั่วบ้านทั่วเมือง เนื้อหาของเพลงเล่าเรื่องผู้ชายคนหนึ่งที่ไปชอบผู้หญิง แต่ฝ่ายหญิงไม่ค่อยใส่ใจ ทำให้ฝ่ายชายเสียศูนย์ รู้สึกเป็นส่วนเกิน ผีเข้าผีออก พูดไปเรื่อย อะไรทำนองนี้ โดยส่วนตัวผมยังนึกไปถึง “แมลงหวี่” ที่มันส่งเสียงน่ารำคาญอีกด้วย ฟังแล้วเหมือนรัฐบาลชุดนี้มั้ยครับ...มะล่องก่องแก่ง!
ลองดูเรื่องที่จะส่งเครื่องบินไปรับคนไทยออกจากอู่ฮั่น จนป่านนี้ยังไม่ได้ไป ประเทศอื่นเขาเข้าไปอพยพกันจะหมดเมืองอยู่แล้ว ล่าสุดให้ข่าวว่าจะไปวันที่ 4 แต่ถึงตอนนี้ยังไม่มีข้อมูลทางการว่าจะใช้สถานที่ไหนเป็น “ศูนย์กักกัน” เพื่อเฝ้าระวังอาการผู้ที่จะเดินทางกลับมา หรือจะใช้ค่ายทหาร ทั้งๆ ที่เรื่องนี้ควรจะชัดเจนตั้งนานแล้ว เพราะเป็นหนึ่งในเงื่อนไขของทางการจีนที่จะอนุญาตให้ส่งเครื่องบินไปรับกลับ
ซ้ำร้ายคนในรัฐบาลยังให้ข่าวสับสน โดยเฉพาะ “บิ๊กป้อม” ที่พูดเองว่า 6 โมงเช้าวันที่ 1 ก.พ.ดีเดย์ไปรับได้ แต่สุดท้ายต้องแก้ข่าวกันวุ่นวายเป็นว่า “ไปรับได้ตั้งแต่วันที่ 1 ก.พ.เป็นต้นไป” ที่น่าตกใจก็คือช่วงที่ข่าวสับสน ปรากฏว่าคนทั้งรัฐบาล จะหาใครสักคนที่ให้คำตอบชัดๆ ได้...ไม่มีเลย!
เหมือนเรื่องข่าวเท็จ ข่าวปลอมที่สร้างความตื่นตระหนก ก็แอคชั่นวิ่งไล่ค้นไล่จับ เอาผิดได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่คนก็ยังแชร์ข่าวปลอมกันมากมายเช่นเดิม เพราะไม่ได้มีวิธีสกัด fake news อย่างรวดเร็วทันท่วงที ไม่มีการประเมินทิศทางข่าวล่วงหน้า และไม่มีกลยุทธ์เผยแพร่ข่าวจริงดักทางข่าวปลอม
ไม่ต่างอะไรกับวิกฤติฝุ่นพิษ พูดกันมาข้ามปี มีสักมาตรการหรือยังที่ทำได้จริง เมื่อหลายสัปดาห์ก่อนทำขึงขังจะห้ามสิบล้อวิ่งวงแหวน จะลดการใช้รถยนต์ส่วนตัว จะเหลื่อมเวลาเข้างาน จะทำโน่นจะทำนี่ แต่ไม่มีอะไรออกมาเป็นรูปธรรม นอกจากรอฝนตก ธรรมชาติล้าง แล้วก็รอให้ข่าวซาไปเอง
ช่างพูดไปเรื่อย หาสาระอะไรไม่ได้ แถมท่านผู้นำยังผีเข้าผีออก เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย กลายเป็นส่วนเกินประเทศ ส่วนเกินของคนไทย ไม่รู้มีรัฐบาลไปทำไม เพราะถึงไม่มีก็คงไม่ต่างกัน...มะล่องก่องแก่ง!