Bethany Hamilton
“As a leader, how do I know when to keep going and when to quit?” เราจะรู้ได้อย่างไร
เมื่อใดควรหยุดและเมื่อใดควรไปต่อ ผู้เรียนท่านหนึ่งถาม
บทเรียนเกี่ยวกับ Leadership มีทั้งเหตุการณ์ที่ผู้นำบางคนมุ่งมั่นต่อสู้จนประสบความสำเร็จ เช่น Nelson Mandela ผู้ไม่ยอมแพ้แม้ต้องติดคุกถึง 27 ปี และตัวอย่างผู้นำบางคนซึ่งเลือกเปลี่ยนเส้นทางชีวิตเพื่อเดินตามความฝันของตนเองเช่น เมื่อ Steve Jobs เลิกเรียนมหาวิทยาลัย เป็นต้น
ทั้งสองทางเลือกล้วนใช้ความกล้าหาญและภาวะผู้นำทั้งสิ้น จึงเกิดคำถามที่ดีมากๆว่า “แล้วเราจะรู้ได้อย่างไรว่าเมื่อใดควรใช้ตัวเลือก 1? หรือตัวเลือกที่ 2?”
“The answer is simple. When you fail, do you want to get back up or do you want to lay down?” คำเฉลยจริงๆไม่ยากเลย มันขึ้นอยู่กับว่า เมื่อคุณล้มลงแล้ว ใจคุณอยากลุกขึ้นสู้ต่อ หรืออยากนอนแผ่พังพาบต่อไป Whichever answer that you can live with is your answer ทางเลือกใดที่ทำให้คุณนอนหลับได้อย่างเป็นสุข นั่นก็คือคำตอบของคุณ
ผมเล่าให้ผู้เรียนในห้องฟังถึงเคสของ Bethany Hamilton นักกระดานโต้คลื่นชาวฮาวาย ที่เคราะห์ร้ายถูกฉลามเสือกัดในปี 2003 จนเธอต้องเสียแขนข้างหนึ่งไปตั้งแต่วัยเพียง 13 ปี ใครสนใจเรื่องราวนี้กลายมาเป็นภาพยนตร์หลายเรื่อง เช่น Soul Surfer และ Unstoppable
จากเด็กหญิงวัยรุ่นซึ่งมีความฝันไกลขนาดเป็นแชมป์โลก ตื่นตั้งแต่เช้ามืดทุกวันเพื่อซ้อมอย่างหนัก เข้าแข่งขันคว้าแชมป์หลายรายการ มีสปอนเซอร์อย่างเป็นทางการออกค่าใช้จ่ายสนับสนุน เส้นทางสู่อนาคตอันสดใสหายวูบไปในชั่วพริบตา หลายคนอาจจะท้อ อาจจะหันไปทำอย่างอื่นซึ่งไม่ต้องใช้พลังมากมายเช่นการเป็นนักกีฬาอาชีพ
Bethany ใช้เวลาเพียงไม่ถึงเดือนทำกายภาพบำบัดอย่างเข้มข้นเพื่อฟื้นฟูร่างกาย เป้าหมายของเธอทันทีเมื่อลืมตาหลังการผ่าตัดคือการกลับไปเล่นกระดานโต้คลื่นอีกครั้ง และไม่นานหลังจากนั้น ด้วยการสนับสนุนจากครอบครัวซึ่งเป็นนักเล่นกระดานโต้คลื่นทุกคน Bethany ก็ได้กลับลงไปในทะเล และกลับไปยืนอยู่บนบอร์ดกับกีฬาที่เธอรักอีกครั้ง
Bethany บรรลุความฝันในการเป็นนักเล่นกระดานโต้คลื่นอาชีพ ด้วยแขนเพียงข้างเดียว เธอลงแข่งขันเคียงบ่าเคียงไหล่เพื่อนร่วมอาชีพระดับโลก กระทั่งเอาชนะแชมป์โลกได้ก็หลายครั้งหลายครา ปัจจุบันในวัยสามสิบปี เธอแต่งงานแล้วและมีลูกมีครอบครัวอันอบอุ่น
ข้อคิดสำหรับผู้นำสมอง
You won’t know until you gave it up คำถามข้างต้นจากผู้เรียนในห้องเป็นการถามทางทฤษฎี และคำตอบที่ผมให้ก็เป็นคำตอบทางทฤษฎี ในความเป็นจริง ไม่มีใครรู้ ณ สถานการณ์นั้นๆหรอกว่าทางเลือกที่สุดท้ายถูกต้องนั้นคือทางเลือกใด ภาวะผู้นำคือความกล้าตัดสินใจ และความกระหายที่จะเรียนรู้ต่อผลอันเกิดขึ้นจากการตัดสินใจดังกล่าว Bethany เอง ก็เคยท้อแท้ ผิดหวัง และรู้สึกล้มเหลว จนถึงขั้นยกอุปกรณ์บริจาคเพื่อตัดใจเลิกเล่นก็มี แต่สุดท้าย เสียงในหัวใจเธอก็เรียกร้องให้ร่างกายกลับมายืนบนเส้นทางเดิม
Get a different perspective หนึ่งในเหตุผลซึ่งทำให้ Bethany ไม่อาจปฏิเสธการกลับมาทำในสิ่งที่เธอรัก คือการได้เดินทางร่วมกับเพื่อนๆและครูมายังประเทศไทย ซึ่งขณะนั้นเรากำลังประสบมหาวิกฤติสึนามิในจังหวัดภาคใต้ เด็กสาวลงไปถึงภูเก็ตเพื่อเป็นอาสาสมัครช่วยผู้เคราะห์ร้าย ที่นั่น เธอพบกับเด็กๆมากมายซึ่งสูญเสียครอบครัว สูญเสียบ้าน สูญเสียทุกสิ่งทุกอย่าง เธอเริ่มสอนเด็กเหล่านี้ให้เล่นกระดานโต้คลื่น จนความกลัวทะเลกลับกลายมาเป็นเสียงหัวเราะ บางครั้งการถอยมามองภาพให้กว้างขึ้นอาจให้มุมมองใหม่ที่ไกลกว่าการโฟกัสแค่ตัวเอง
Family values ตัวแปรสุดท้ายซึ่งหลายครั้งอาจถูกมองข้าม นั่นคือภาวะผู้นำต้องการ supporting system ที่ดี ความล้มเหลวไม่ใช่เรื่องง่าย การมีคนรอบตัวซึ่งคอยสนับสนุนให้กำลังใจ เป็นพลังอย่างดีให้เรากล้าที่จะก้าวไปข้างหน้า Bethany มีครอบครัวอันอบอุ่น มีพี่ชายสองคนซึ่งรักน้องสาว ไม่รวมสังคมอันใกล้ชิดและพระเจ้าผู้เป็นหลักยึดเหนี่ยวทางจิตใจ ทุกคนล้วนปรารถนาดีและพร้อมจะพยุงหากเธอล้ม
“Bethany หนูกลัวไหมที่จะต้องกลับลงไปในน้ำ?” นักข่าวคนหนึ่งถาม
เด็กสาวชะงักนิดหนึ่ง แน่ล่ะ คำถามนี้ใครจะไม่คิดถึง ในเมื่อความฝันของเธอเกือบถูกกระชากหายไปด้วยคมเขี้ยวของอันตรายในทะเล
หากเพียงชั่วกะพริบตา รอยยิ้มอันแจ่มใสก็ผุดขึ้นมาทดแทน
“I am more afraid of not surfing than of sharks” หนูกลัวที่จะไม่ได้เล่นเซิร์ฟมากกว่ากลัวฉลาม
นั่นแหละครับ คือคำตอบว่าตัวเลือกของคุณคือ 1 หรือ 2