ปัญญาในอินเตอร์เน็ต

      เรื่องแรก    เป็นคำสอนเรื่อง “ความเข้าใจผิด” ของท่านพุทธทาส ภิกขุ โดยมีเนื้อหาดังนี้

                        (1) เข้าใจผิดว่า ... ทำดี    ต้องได้ดี    ทำบุญต้องได้บุญ    ที่ถูกคือ ... ทำดีไม่ได้อะไร    ได้แค่ละกิเลส     ทำบุญ   ได้แค่สบายใจ

                        (2)  เข้าใจผิดว่า ... ดีกับใคร     คนนั้นต้องดีตอบ   ที่ถูก คือ ... เรามีหน้าที่ทำดี    ใครจะดีกับเราไม่ดีกับเรา    ไม่ใช่เรื่องของเรา

                        (3) เข้าใจผิดว่า ... ให้อะไรใคร     ต้องได้กลับคืน     ที่ถูก คือ ... การ “ให้” คือ ยินดีเสียสละ ให้แล้วคาดหวัง ... ไม่ใช่การให้   จึงอ้างบุญคุณไม่ได้

                        (4) เข้าใจผิดว่า ... แก่แล้วทำอะไรก็ได้   ที่ถูก คือ ... แก่แล้วต้องยิ่งสำนึก   ทำชั่วไม่ได้   เวลาเหลือน้อย

                        (5) เข้าใจผิดว่า ... ต้องทำเพื่อความมั่นคงของชีวิตในภายหน้า    ที่ถูก คือ ... ความมั่นคงไม่มีในโลก    ตายได้ทุกเมื่อ

                        (6) เข้าใจผิดว่า ... ความต้องการของตัวเองสำคัญที่สุด     เราสำคัญที่สุด  ที่ถูก คือ ... ไม่มีความต้องการนั่นแหละสำคัญที่สุด     ไม่มีเราต่างหากสำคัญที่สุด

                        (7) เข้าใจผิดว่า ... เข้าวัด    ใจสงบ     ที่ถูก คือ ... วัดอยู่ในใจ.. ใจสงบ

                        (8) เข้าใจผิดว่า ... ความสบายเลือกได้    ที่ถูก คือ ... เกิดมาก็ทุกข์แล้ว    มันเลือกไม่ได้    ไม่มีใครสบายตลอดชาติ

                        (9) เข้าใจผิดว่า ... สิ่งของ    คนของเรา   ตัวตนของเรา    เราต้องยึดไว้   รักษาไว้   ที่ถูก คือ ... ไม่มีอะไรหรือใครให้ต้องยึดต้องรักษา     ทุกอย่างไม่ใช่ของเรา และที่สุดแล้ว...ก็ไม่มี

                                    เรื่องที่สอง    ไม่มีชื่อผู้เขียน   แต่เนื้อหาน่าสนใจมากเพราะเกี่ยวกับความจริงของชีวิตในหลายเรื่อง

                        “หาตัวเอง... ให้พบ

                        คบตัวเอง... ให้ได้

                        ใช้ตัวเอง... ให้คุ้ม

                         คุมตัวเอง... ให้อยู่

                        รู้ตัวเอง... ให้จริง”

                        ชีวิตก็เหมือนดั่งเทียนถูกจุดขึ้นมาเพื่อรอวันดับ   ชีวิตเราเกิดมาคนเดียวก็ไปคนเดียว   อย่าคาดหวังอะไรจากใคร    สิ่งศักดิ์สิทธิ์อยู่ที่ตัวเราเอง     อยู่ที่การดำเนินชีวิต     เราไม่ต้องแก้ดวงแก้กรรมหรอก  ให้แก้เพียง “พฤติกรรม” ของเราก็พอ...

                        “เพชรดี... ให้ดูที่เหลี่ยม

                        ผ้าดี... ให้ดูที่ลาย

                        ดอกไม้ดี... ให้ดูที่สี

                        คนดี... ให้ดูที่การกระทำ”

                        พรุ่งนี้กับชาติหน้าไม่รู้ว่าอะไรจะมาก่อนกัน หมั่นเร่งสะสมบุญกุศลกันเถอะเพราะอย่างน้อยเวลาตายบุญจะได้ส่งให้ไปที่ดีดี...

                        “มนุษย์เราไม่ได้เกิดมาเพื่อหาความหมายของชีวิตแต่เราเกิดมาเพื่อใช้ชีวิตให้มีความหมาย”

                        “บุญ” / “บาป”  ใครก็จับใส่มือเราไม่ได้   มีแต่เราเท่านั้นที่เป็นผู้กระทำขึ้นมาเอง   สิ่งที่คนอื่นทำกับคุณ..คือ “กรรมของเขา”   แต่สิ่งที่คุณเลือกตอบโต้เขา... คือ “กรรมของคุณ”

                        “อดทนให้ได้ดั่งก้อนหิน     ติดดินให้ได้ดั่งต้นหญ้า     เข้มแข็งให้ได้ดั่งเหล็กกล้า    อ่อนโยนแต่ไม่อ่อนแอดั่งธารา    จะกี่คำพูดกี่คำนินทาก็แค่ลมปากที่ลอยผ่านมาแล้วลอยผ่านไป”.