ลูกน้องไม่ได้ดั่งใจ ไม่ทุ่มเทใส่ใจกับงาน

ด้านการบริหารก็จะบอกว่าลูกน้องไม่ทุ่มเทใส่ใจกับงานที่มอบหมาย   ลูกน้องทำงานไม่ได้ดั่งใจมีที่มาจากหลายสาเหตุ เรื่องใหญ่ที่สุดคือไม่เชื่อว่าปลายทางที่ลูกพี่บอกให้ทำงานไปนั้น จะเกิดประโยชน์ใด ๆกับตนเอง แม้จะชอบกล่าวกันแบบอุดมคติว่าทุกคนทำงานเพื่อประโยชน์ขององค์กรก่อนประโยชน์ส่วนตน แต่เบื้องหลังที่ไม่ได้บอกกันชัด ๆคือเมื่อองค์กรได้ประโยชน์แล้ว ประโยชน์นั้นจะนำไปสู่อะไรบางอย่างที่ทำให้ชีวิตคนทำงานดีขึ้นไปด้วย หรืออย่างน้อยก็ไม่ถึงกับต้องเสียอะไรในชีวิตไปเพื่อการสร้างประโยชน์นั้นให้กับองค์กร 

แนวคิดแบบอุดมคติที่บอกว่าทุกคนต้องเสียสละทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อองค์กรมีไว้แค่พูดกันให้ดูดี แม้กระทั่งในยามไม่ปกติ การเสียสละเพื่อองค์กรก็จะนำไปสู่อะไรบางอย่างที่หากไม่ดีกับตัวเขา ก็จะดีสำหรับคนที่เขารักเขาแคร์  ถ้าผู้บริหารนำทางแล้ว ปลายทางนั้นฉันย่ำแย่ลงแน่ ๆ ลูกพี่ก็ไปทางหนึ่ง ลูกน้องก็ไปทางหนึ่งเสมอ

แม้ว่าเส้นชัยที่จะไปถูกอกถูกใจก็จริง แต่ลูกพี่บอกไม่ชัดว่าใครต้องทำอะไร ลูกน้องก็มีโอกาสไปคนละทางได้เช่นกัน ตำราถึงได้บอกไว้ว่าต้องแจกแจงกันให้ชัด ๆว่าในการบรรลุวิสัยทัศน์ขององค์กร บทบาทหน้าที่ของใครเป็นอย่างไร ซึ่งใครทำแล้วการประเมินผลงานก็ว่ากันตามนั้นไปด้วย ลูกพี่ที่บอกว่าลูกน้องมองหน้าแล้วรู้ใจ เป็นผู้บริหารที่หลงตนเอง เข้าข่ายเป็น narcissism ความเชื่อแบบนี้เอาไปใช้เรื่องอื่นนอกการงานได้ จะไปกินอะไรเย็น ๆแถวไหน ลูกน้องเห็นหน้าแล้วรู้ใจได้   แต่อย่าเอามาใช้ในการงานอย่างเด็ดขาด ทำงานต้องถ่ายทอดจนรู้แจ้งว่าใครคนไหนต้องทำอะไร และคาดหวังผลอย่างไร ความดีความชอบจะประเมินจากผลงานนั้นกันอย่างไร ความชัดเจนในเรื่องดังกล่าวจะทำให้ทุกคนเดินหน้าไปในทิศทางเดียวกัน

รู้ดีแล้วว่าใครต้องทำอะไร แต่ลูกน้องฝีมือไม่พอจะทำ หรือที่จะให้ทำนั้นมันล้นมือ เกินกำลังที่มีอยู่ของลูกน้อง โดยที่ลูกพี่ก็ไม่รู้ ลูกพี่ย่อมเห็นว่าลูกน้องทำไม่ได้ดั่งใจ โดยมองไม่เห็นว่าเขาทุ่มเทเต็มที่แล้ว แต่เรื่องที่ให้ทำนั้นเกินกำลังที่เขามี หรือไม่ก็เกินความสามารถที่เขาจะทำได้ ลูกน้องไม่กล้าบอกว่าเรื่องนี้ยากเกินไป ไม่กล้าบอกว่าคนไม่พอ ถ้าทำงานกันแบบอำนาจเป็นสรณะ เป็นหน้าที่ของผู้มีอำนาจทั้งหลายต้องดูให้ชัดว่าที่อยากให้ไปทำการงานนั้น คนของฉันมีจำนวนเพียงพอกับงานหรือไม่ คนเก่งพอหรือไม่ บอกว่าให้ไปสร้างกิจการใหม่ที่มีกำไรมากขึ้นทั่วบ้านทั่วเมือง ก็ต้องมั่นใจก่อนว่าลูกน้องที่คิดว่ามีอยู่ทั่วบ้านทั่วเมืองนั้น เก่งพอจะไปสร้างกิจการใหม่ที่มีกำไรมากขึ้นได้จริงหรือเปล่า ทั้งปีทั้งชาติเคยแต่ใช่ครับท่าน ถูกครับนาย จะเหลือความสามารถอะไรไปคิดอะไรใหม่ ๆที่ค้าขายได้กำไรมากขึ้นได้ 
 

ยิ่งงานยาก งานมีความท้าทายมากเท่าใด โอกาสที่ลูกพี่จะเห็นว่าลูกน้องไม่ได้ดั่งใจจะมีมากขึ้นตามนั้น การเอาชนะงานยากต้องใช้ทั้งฝีมือและแรงงานผลักดันไปสู่ความสำเร็จ และยังต้องใช้เวลายาวนานกว่างานทั่วไป การที่จะทุ่มเททำงานยากเย็นติดต่อกันยาวนานจนประสบความสำเร็จตามที่ลูกพี่อยากได้ ลูกพี่ต้องได้ใจลูกน้องอย่างเต็มๆ เท่านั้น 

ลูกพี่ต้องทำหลายเรื่อง อย่างน้อยที่สุดคือในระหว่างที่เขาทุ่มเทสู้กับการงานที่ยากยิ่งนั้น ชีวิตเขาต้องมีกินมีใช้ ทำไปก่อน เบี้ยเลี้ยงตามมาทีหลัง ทุ่มเททำงานไปพร้อมกับความอดอยากนั้นหาความสำเร็จได้ยากยิ่ง สภาพแวดล้อมในการทำงาน เริ่มตั้งแต่กฎกติกา เครื่องมือ สถานที่ วัฒนธรรม ไปจนกระทั่งสวัสดิการและสิทธิประโยชน์ล้วนช่วยให้ได้ใจลูกน้อง  

แจกกันหลายหวีทุกวันนี้ส่วนหนึ่งก็ตรงตามตำรา คือแจกเพื่อให้ได้ใจลูกน้อง แต่แจกอย่างเดียวโดยไม่บอกว่าใครต้องทำอะไร  ไม่รู้ว่าทำได้หรือไม่นั้น ตอนจบคือลูกพี่ไปทาง ลูกน้องไปอีกทาง.