กรุงเทพอภิวัฒน์ เทียบกับต่างประเทศ (1) | กันต์ เอี่ยมอินทรา

ผมจึงอยากจะเล่าเปรียบเทียบกับสถานีกลางของประเทศเจ้าของระบบรางโบราณอย่างอังกฤษ ที่มีสถานีคิงส์ครอส (เชื่อมต่อในประเทศ) และเซนต์แพนเครียส (เชื่อมต่อสู่ภูมิภาคยุโรป) ซึ่งตั้งอยู่ติดกัน กับสถานีโตเกียวของญี่ปุ่นซึ่งได้ชื่อว่ามีความซับซ้อนและมีการพัฒนาปรับปรุงสถานีอย่างต่อเนื่อง

1. หากพูดถึงการเดินทางเชื่อมต่อระหว่างระบบขนส่งมวลชนทั้งแบบรางและล้อแล้ว สถานีกลางกรุงเทพอภิวัฒน์นั้น ยังห่างไกลจากคำว่าสมบูรณ์ เพราะสายรถเมล์ที่น้อย และสายรถไฟฟ้าแค่ 1 สาย เมื่อเทียบกับสถานีกลางโตเกียวของญี่ปุ่นที่รถไฟหลายสายพาดผ่านเรียกได้ว่าเป็นศูนย์กลางที่ชุลมุนอย่างแท้จริง

สถานีกลางลอนดอนที่คิงส์ครอสนั้นดูจะมีความใกล้เคียงกับของเรามากที่สุดเพราะก็มีการเชื่อมต่อที่ไม่ได้สมบูรณ์นัก กล่าวคือมีรถเมล์บ้างและสายรถไฟฟ้าจำนวน 1 สายผ่านเช่นกัน แต่คิงส์ครอสนั้นเป็นสถานีโบราณอารมณ์ประมาณหัวลำโพง ขณะที่สถานีกลางกรุงเทพอภิวัฒน์คือสถานีรุ่นเหลน

2. หากพูดถึงความสะดวกสบายของการเดินทางสู่สถานี คงต้องยอมรับว่าสถานีกลางของเรานั้นก็มีความตั้งใจจะอำนวยความสะดวกอยู่ในระดับพอใช้และก็เพื่อตอบสนองจริตของคนเดินทางคนไทยที่มักใช้รถแท็กซี่หรือขับรถเอง ที่มีลานจอดรถขนาดใหญ่ ขณะที่การเดินเชื่อมต่อระหว่างจุดเชื่อมต่อของรถใต้ดินสู่สถานีกลางนั้น ต้องพูดว่าเดินไกลแต่ก็เป็นเรื่องปกติมาก ๆ สำหรับสถานีขนาดใหญ่ทั่วโลก

หากพูดถึงความยิ่งใหญ่และซับซ้อนของสถานีกลางแล้ว คงไม่มีที่ใดจะเทียบสถานีโตเกียวได้ เพราะการเป็นจุดเชื่อมต่อระหว่างศูนย์กลางประเทศสู่ภูมิภาคต่าง ๆ จึงทำให้ชานชาลานั้นมากมายซับซ้อน หลงง่าย ไม่รวมเดินไกลอีก ขณะที่คิงส์ครอสหรือเซนต์แพนเครียสของอังกฤษนั้นง่ายกว่าเพราะเป็นสถานีโบราณ ความซับซ้อนไม่มากนัก

3. สิ่งละอันพันละน้อย ตั้งแต่การอำนวยความสะดวก ความสะอาด ตลอดจนสุนทรียภาพความสวยงามในสถานี อาทิ ห้องน้ำ ร้านค้าอาหารการกิน ลิฟต์/บันไดเลื่อน ตลอดจนกิจกรรมพักผ่อนหย่อนใจระหว่างรอรถไฟก็เป็นอีกตัวชี้วัดหนึ่งถึงความเจริญทางจิตใจ ความเจริญทางด้านวัตถุ ตลอดจนทัศนคติต่อความหลากหลาย และการมีอยู่ของคนพิการ ผู้สูงอายุในประเทศและนักท่องเที่ยวต่างชาติ

สถานีคิงส์ครอสและเซนต์แพนเครียสนั้นเป็นสถานีเก่ายุคเดียวกับหัวลำโพง แต่ก็มีการออกแบบที่ผสมผสานล้ำสมัยโดยมีโครงหลังคาสไตล์โมเดิร์นสีขาวครอบบางส่วนของสถานีไว้เพื่อทำหน้าที่กันแดดกันฝน ขณะที่ตัวตึกโบราณก็ยังคงถูกอนุรักษ์และคงเอกลักษณ์ความสวยงามไว้

ยังมีลูกเล่นการตลาดเล็ก ๆ อาทิ การมีเปียโนเพื่อให้ใครก็ได้ที่เดินผ่านไปมาเล่นเพื่อเพิ่มสีสันเสียงดนตรีแก่ผู้เดินทาง หรือแม้กระทั่งการจำลองฉากในภาพยนตร์ดัง “แฮร์รี พอตเตอร์” จนกลายเป็นอีกหนึ่งแลนด์มาร์คที่คนอยากจะมาถ่ายรูป

สถานีโตเกียวก็เป็นสถานีที่มีอายุเก่าแก่ แต่กลับมีการพัฒนาปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง ไม่ว่าจะเป็นการลดความซับซ้อนของสถานี การอำนวยความสะดวกแก่ผู้พิการและคนชรา ตลอดจนการมีร้านค้ามากมาย และในเหล่าร้านค้าเหล่านั้นก็มีร้านธีมการ์ตูนดัง ๆ มากมาย อาทิ โปเกมอน Rilakkuma หรือ Miffy

สัปดาห์หน้า ผมจะมาเปรียบเทียบต่อ จะได้เห็นภาพว่าสถานีกลางกรุงเทพอภิวัฒน์ของเราสามารถพัฒนาไปได้ถึงจุดไหน