‘รายา เฮอริเทจ’ โรงแรมหรูริมน้ำปิงที่รากเหง้าล้านนาและธรรมชาติหยั่งลึก

ที่ดินริมแม่น้ำปิงไม่ไกลจากอ่างเก็บน้ำห้วยตึงเฒ่า ได้รับการปรับปรุงเป็น รายา เฮอริเทจ เชียงใหม่ แต่นี่ไม่ใช่โรงแรมแรกในเชียงใหม่ที่กลุ่มบริษัทพรีเมียร์พยายามสร้างสรรค์โรงแรมที่เก็บรักษาวัฒนธรรมและธรรมชาติดั้งเดิมเอาไว้ ก่อนหน้านี้กลุ่มพรีเมียร์ได้บริหาร “โรงแรมแทมมาริน วิลเลจ เชียงใหม่” จนได้ชื่อว่าเป็นหนึ่งในโรงแรมสายรักษ์โลกและสะท้อนเสน่ห์ล้านนาได้อย่างสมบูรณ์

และ รายา เฮอริเทจ กำลังเดินรอยตาม ตั้งแต่ดีไซน์และคอนเซปต์

จากร่มมะขามสู่ยอดพะยอม

หลังจากได้ทำเลเหมาะสม ณภัทร นุตสติ ผู้จัดการทั่วไปโรงแรมรายา เฮอริเทจ และแทมมาริน วิลเลจ ให้ข้อมูลว่าทีมดีไซน์คอนเซปต์ช่วยกันคิดว่าที่นี่ติดแม่น้ำ มีวิถีชีวิตของคนริมน้ำ จะสังเกตได้ว่ามีอุปกรณ์ดำรงชีพของชาวบ้าน เช่น อุปกรณ์ตกปลา เครื่องมือประมงพื้นบ้าน อยู่ตามจุดต่างๆ ของโรงแรมรวมถึงในห้องพัก

“สมัยก่อนเส้นทางริมน้ำปิงไม่ได้ใช้เป็นการสัญจรหลักๆ แค่ใช้ชีวิตอยู่ริมแม่น้ำ การสัญจรหลักคือการเดินทางเลียบริมแม่น้ำมากกว่า จะเห็นได้ว่ามีเรื่องราวของกองคาราวาน การใช้วัวต่าง ม้าต่าง เป็นวัฒนธรรมเรื่องการเดินทางซึ่งพาเอาวัฒนธรรมของล้านนาในอดีตคาบเกี่ยวกับประเทศเพื่อนบ้านอย่างลาว เขมร พม่า ที่อยู่ติดรอบๆ ล้านนา เลยเป็นดีไซน์คอนเซปต์ที่เรียกว่า Crossroad”

จุดแข็งจุดขายที่ “รายา เฮอริเทจ” ไม่แพ้โรงแรมรุ่นพี่เลยคือเอกลักษณ์ด้าน “ภูมิปัญญาล้านนา” ซึ่งถูกบอกเล่าผ่านสถาปัตยกรรม โครงสร้างอาคาร การใช้อิฐปูพื้น การใช้กระเบื้องดินขอ ต่างๆ นานา เหล่านี้เป็นภูมิปัญญาของชาวล้านนา

และเรื่องการใช้สมุนไพรพื้นบ้านที่ประยุกต์ภูมิปัญญาล้านนามาใช้ในสปาที่ชื่อว่า “ไอว่านสปา” ซึ่งเป็นโชคดีตรงที่ที่นี่มีชุมชนและมีปราชญ์ชาวบ้านเรียกกันว่า “ผญ๋าล้านนา” มาถ่ายทอดความรู้ด้านสมุนไพรเพื่อใช้ในสปา และยังทำงานร่วมกันทั้งการพัฒนาและผลิตสมุนไพรป้อนให้ “รายา เฮอริเทจ”

เห็นได้ชัดว่าที่นี่พยายามวางตัวให้ไม่แปลกแยกจากชุมชน ขณะเดียวกันก็แทรกซึมเป็นเนื้อเดียวกัน เพื่อผลักดันให้ชุมชนและชาวบ้านได้แสดงศักยภาพ เช่น การร่วมกันทำงานกับสล่า (ช่าง) พื้นบ้าน ออกแบบข้าวของเครื่องใช้ให้ออกมาร่วมสมัย จึงไม่ใช่แค่สืบสาน แต่เป็นการต่อยอด

“ยกตัวอย่างงานผ้าที่เราไปร่วมกับกลุ่มชาวบ้านที่แม่แจ่ม ชาวปกาเกอะญอ งานหัตถกรรมทุกชิ้นที่เห็นคือการพัฒนาดีไซน์โดยเอาวัฒนธรรมชนเผ่ามาใช้เป็นองค์ประกอบ มีตั้งแต่ผ้าย้อมคราม หมอนที่มีแรงบันดาลใจจากเสื้อผ้าของชาวปกาเกอะญอ ทั้งหมดคือดีไซน์คอนเซปต์ ทั้ง River Side Life, Crossroad Culture, Lanna Wisdom และ Community Base ซึ่งนี่คือองค์ประกอบที่หล่อหลอมเป็นรายา เฮอริเทจขึ้นมา”

งานดีไซน์นีโอล้านนา ที่ยังรักษาแก่นของเมืองเหนือ

“มีคนเคยถามว่านิยาม “รายา เฮอริเทจ” ว่าอะไร? เราอยากให้คนมาพักแล้วหวนนึกถึงอดีตของคนรุ่นเก่า พอมองไปแล้วนึกว่านี่มันคืออะไรนะ ได้หวนนึกถึง”

ถึงอนาคตจะเป็นเรื่องสำคัญ และปัจจุบันคือสิ่งที่จริงแท้ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าอดีตคือรากฐานของปัจจุบันและอนาคต ยิ่งเป็นอดีตอันหอมหวานและงดงามด้วย ก็ควรค่าจะระลึกถึง ด้วยแนวคิดแบบนี้ทำให้ “รายา เฮอริเทจ” ออกแบบห้องพักอย่างจงใจให้เชื่อมร้อยไปกับวิถีล้านนา

ณภัทร ยกตัวอย่างห้องพักชั้นบนที่มีระเบียง ว่าถ้ามองว่าเป็นระเบียงก็คือระเบียง ทว่าอีกหนึ่งหน้าที่สำคัญของระเบียงนั้นคือเชื่อมโยงไปถึงความเป็น “เติ๋น” (บ้าน ภาษาล้านนา) ซึ่งเป็นพื้นที่ของการพักผ่อน นั่งพูดคุย กินข้าวกินปลา

“ที่นี่เป็นอาคารสร้างใหม่หมดเลย แต่องค์ประกอบของอาคาร ไม้ ต้นเสา เป็นของเก่า เป็นของใช้จริงในอดีต ซึ่งพื้นที่ตรงนี้เดิมเป็นที่เปล่า ไม่มีอะไรนอกจากต้นไม้ เป็นพื้นที่โล่งแจ้งที่เจ้าของเดิมเขาซื้อทิ้งไว้แล้วไม่ทำอะไร ก็เลยเป็นอาคารที่เป็นแนวยาวไปตามแม่น้ำ ทรงอาคารแบ่งเป็นสองฝั่ง คือฝั่งห้องพัก และฝั่ง Facility”

กำไรบนความยั่งยืน

แปลงผักริมตลิ่ง ต้นไม้ใหญ่ที่ให้ร่มเงา การวางผังโรงแรมให้เก็บรักษาต้นไม้เดิมเอาไว้ ฯลฯ ล้วนเป็นแนวทางสายกรีนที่ “รายา เฮอริเทจ” ยึดมั่น

พนักงานที่นี่จึงดำรงอีกตำแหน่งคือชาวสวน การปลูกผักของที่นี่ไม่ใช่แค่ฉากหน้า แต่ว่าคือการเพาะปลูกจริงๆ เพื่อนำผลผลิตมาใช้ในโรงแรม ซึ่งเป็นวิสัยทัศน์ของกลุ่มพรีเมียร์ที่ต้องการให้ธุรกิจเติบโตไปพร้อมกับพนักงานและชุมชน ทุกกิจกรรมในโรงแรมจะต้องเกิดประโยชน์ควบคู่กันทั้งสามองค์ประกอบ เป็น “กำไรบนความยั่งยืน”

“ต้นไม้ทุกต้นที่นี่ ส่วนมากเป็นต้นไม้ที่มีอยู่เดิม อย่างต้นตะเคียนคู่ที่อยู่มาตั้งนานแล้ว แต่ต้นที่เอาเข้ามาคือต้นที่หน้าห้องอาหารคือต้นพะยอม ต้นพะยอมจะมีดอกปีละครั้ง มีกลิ่นหอม นอกจากนี้เรายังมีรุกขกร เพราะเราอยู่ภายใต้บริษัทพรีเมียร์ ถ้าใครเคยเห็น ที่นั่นมีสวนที่ต้นไม้เยอะมาก ด้วยความที่เจ้าของรักต้นไม้ และเรามีที่ปรึกษาด้านการตัดแต่งต้นไม้ ชื่อ อาจารย์ธราดล ทันด่วน ซึ่งท่านเป็นรุกขกรมืออาชีพ ท่านได้ให้ความรู้ที่โรงแรมมาตลอด และเราทำงานร่วมกันออกแบบดีไซน์คลาสสำหรับคนในเชียงใหม่ที่อยากเรียนตัดแต่งต้นไม้ รวมถึงพนักงานเราเอง”

ความมุ่งมั่นตั้งใจด้านอนุรักษ์ต้นไม้ ทำให้มีพนักงานของโรงแรมแทมมาริน ซึ่งเป็นเสมือนโรงแรมแม่ เรียนการเป็นรุกขกรจนชำนาญแล้วนำความรู้นั้นมาดูแลรักษาต้นไม้ของทั้งสองโรงแรม ต่อไปในอนาคตโรงแรม “รายา เฮอริเทจ” เองก็จะปั้นรุกขกรของตัวเองขึ้นมาเช่นกันหลังสถานการณ์โควิด-19 คลี่คลาย

แผนการสร้างรุกขกรของรายาฯ ต้องใช้เวลานานพอสมควร เพราะเป็นวิชาที่อาศัยประสบการณ์และการฝึกฝนจนช่ำชอง ทั้งการดูฟอร์ม การตัดแต่ง เป็นต้น

ส่วนร้านด้านหน้าโรงแรม ชื่อว่า “ฮิมกอง” ณภัทรบอกว่าเป็น Development ของการทำงานกับชุมชน ที่รายาฯ อยากให้มี Display ให้เขา ให้งานได้ออกขายบ้าง และเป็นข้าวของเครื่องใช้ในโรงแรมที่คนอยากซื้อกลับ จึงเปิดเป็นร้าน

“ของที่ขายมีทั้งที่นำของชาวบ้านมาขายและแบบที่ทางเราไปช่วยพัฒนา หลักๆ ที่ช่วยพัฒนาคือของที่เรานำมาตกแต่งในโรงแรม พวกกระบุง ตะกร้า ปลอกหมอน เพราะเรามีการทำเรื่องลวดลายเพิ่มเติม อย่างเช่นในบาร์ดำ พวกผ้า หมอน เราไปทำกับชาวบ้านที่แม่แจ่ม เดิมเขาทำเสื้อปักงานมือถี่ยิบ แล้วเราให้ดีไซเนอร์ไปคุยและออกแบบลายให้เขา ทำให้ออกมาร่วมสมัยมากขึ้น ประกอบกับการตกแต่งในบาร์ ซึ่งเราใช้ของชนเผ่า มีที่เก็บชา มีเรื่องเล่าทุกอย่าง”

งานศิลปะหัตถกรรมจากชุมชนได้รับการสนับสนุเพื่อนำมาเป็นองค์ประกอบของโรงแรม “รายา เฮอริเทจ” แทบจะทุกจุด นอกจากที่ผู้จัดการคนนี้เล่าไป บนชั้นสองของอาคารฝั่ง Facility มีลานชาที่หันหน้าออกไปทางแม่น้ำปิง หากไม่นับบรรยากาศแสนร่มรื่นการตกแต่งคือปัจจัยสำคัญให้บริเวณนี้น่ามานั่งทิ้งตัว ทิ้งหัวใจ ให้กับการจิบชาและชมความงามของสิ่งต่างๆ รอบตัว เช่น ไหเมี่ยงซึ่งเป็นเครื่องมือในวิถีชีวิตของกลุ่มชาติพันธุ์ทางเหนือ

 

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย สนับสนุนการเดินทาง