‘ท่านจุก’ แห่งพระที่นั่งศิวโมกขพิมาน เรื่องหลอนใน 'วังหน้า' ภาค 2
รู้จัก ‘ท่านจุก’ แห่งพระที่นั่งศิวโมกขพิมาน ฟังเรื่องหลอนใน ‘วังหน้า’ เรื่องจริงจากเจ้าหน้าที่นำชม พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร "ผู้ใดเห็นเฉกเช่นนี้ในวังหน้า ผู้นั้นจะโชคดี"
เรื่องหลอนในวังหน้า ภาค 2 : เป็นเรื่องจริงจากเจ้าหน้าที่นำชม พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร ‘คุณเสอี้ยน บุญช่วย’ จากกิจกรรมพิเศษ พูด ผี-ปีศาจ (Ghost Talk) ในเทศกาลผีนานาชาติ รับวันฮาโลวีน ณ พระที่นั่งศิวโมกขพิมาน ภายในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร เมื่อวันเสาร์ที่ 28 ตุลาคม 2566
เรื่องในตอนนี้ คุณเสอี้ยนเล่าจากเหตุการณ์ซึ่งเกิดขึ้นกับคุณ ‘บุญทัน’ และ ‘พี่ป้อม’ 2 รุ่นพี่เจ้าหน้าที่พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร หนึ่งในนี้เป็นผู้ปฏิบัติงานอยู่ภายในพระที่นั่งศิวโมกขพิมาน สถานที่จัดกิจกรรม Ghost Talk
โดยในวันเสาร์ที่ 28 ตุลาคม 2566 คุณบุญทันยังคงทำงานรับหน้าที่เป็นผู้แลกบัตรเข้าร่วมงานเทศกาลผีนานาชาติหลังจากที่เราซื้อบัตรเข้าชมพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร
‘ท่านจุก’ แห่งพระที่นั่งศิวโมกขพิมาน
คุณเสอี้ยน เริ่มเล่าเรื่องด้วยการเกริ่นนำว่า “ท่านที่เข้างานมา(ภายในพระที่นั่งศิวโมกขพิมาน) ด้านขวามือ จะมีพี่คนหนึ่งแลกบัตรให้ท่านใช่ไหมคะ ขออนุญาตเอ่ยนามค่ะ ‘พี่บุญทัน’ บังเอิญเรื่องนี้เกิดกับพี่คนนั้นและ ‘พี่ป้อม’ เจ้าหน้าที่รุ่นพี่อีกท่าน”
เรื่องมีอยู่ว่า รุ่งเช้าวันหนึ่ง..ทุกคนชุมนุมกันอยู่เต็มบริเวณสนามหญ้า ที่จำได้มีไก่ต้ม ผลไม้ เขาก็แจกธูปคนละดอก คนละดอก เราก็เข้ามา เป็นคนขี้สงสัยและคิดไปเรื่อยค่ะ พอจะรับธูปก็ถามมีอะไรกันเหรอ
พี่อ้อนที่เคยเป็นหัวหน้าห้องธุรการ ตีเผียะ อย่าพูดมาก แล้วส่งธูปให้ ก็พอรู้ล่ะค่ะว่าเป็นการขอขมา เราก็ไหว้ แต่คนอื่นเงียบหมดเลย ไม่มีใครถามอะไรเลย
แต่เราไม่รู้ ก็เลยถาม พี่เขาก็ลากมาซะไกล แล้วก็บอกว่า เมื่อวานตอนเย็น ค่อนข้างจะโพล้เพล้ ประมาณห้าโมงเย็นกว่าๆ ไปแล้ว พี่ฝ่ายบริการการศึกษาซึ่งสนิทกับเอี้ยนมากเลยค่ะ เขาบอกว่า พี่ป้อมเห็นเด็กติดอยู่ในพระที่นั่งศิวโมกขพิมาน แล้วตรงกับหน้าต่างประตูของห้องธุรการค่ะ
พอเดินไปปุ๊ป พี่ป้อมหันมาปั๊บ เด็กยืนเกาะ(ลูกกรง)อยู่ค่ะ มีไม้อยู่เหนือลูกกรง เขาก็เอาคางวางแล้วจ้องมองมา
พอเห็นปุ๊บ คนของพิพิธภัณฑฯ อันดับแรกคือการรักษาความปลอดภัย พี่ป้อมก็บอกว่า ว้าย! เด็กติดอยู่ในศิวโมกฯ เรื่องใหญ่เลยค่ะถ้าคนติดอยู่ในศิวโมกฯ
ก็ไปกราบเรียนท่านผู้อำนวยการ ตอนนั้นคือท่านผู้อำนวยการสมชาย ณ นครพนม ท่านคือผู้ทรงคุณวุฒิของกรมศิลปากรในขณะนี้ ท่านต้องมาค่ะ อันดับต่อไปคืองานกุญแจ งานรักษาความปลอดภัย งานช่างเทคนิค เดือดร้อนไปทั่วเลยค่ะ เขาก็เดินมาพร้อมกัน
ช่างเทคนิคก็พูดว่า เห็นเด็กอยู่ตรงไหน ก็บอกว่าอยู่ตรงนั้น เกาะลูกกรง เขาบอกเป็นไปไม่ได้”
เล่าถึงตรงนี้ คุณเสอี้ยน กล่าวชี้ชวนให้ผู้เข้าฟัง Ghost Talk มองไปรอบๆ ภายใน พระที่นั่งศิวโมกขพิมาน ปรากฏว่าไม่สามารถมองเห็นลูกกรงของหน้าต่างได้ เนื่องจากมีตู้จัดแสดงนิทรรศการวางขวางปิดทับอยู่ ลูกกรงของช่องหน้าต่างจะมองเห็นได้จากด้านนอกเท่านั้น และผู้อยู่ภายในพระที่นั่งศิวโมกขพิมานก็ไม่สามารถผ่านตู้จัดแสดงไปที่ลูกกรงได้
“ช่างเทคนิคก็บอกเป็นไปไม่ได้ เด็กจะออกไปเกาะลูกกรงได้อย่างไร แต่พี่ป้อมบอกว่า 'ก็เห็น' พี่บุญทันก็บอก 'จริงๆ ค่ะ จริง..เห็นเด็ก'
ไข(กุญแจ)เข้ามาเลยค่ะ เดินตรวจ ปรากฏว่าออกไปเกาะลูกกรงไม่ได้แน่นอน แต่คนที่พูดว่าเห็นเด็กเขาไม่ได้เข้ามาด้วยนะคะ เพราะเกี่ยวกับการรักษาความปลอดภัย
พอออกไปปุ๊บ ท่านผู้อำนวยการก็รู้แล้วล่ะค่ะว่าคือเหตุอันใด ท่านก็ถาม ‘ป้อม..แล้วเห็นจุกไหม’ พี่ป้อมหันขวับไปบอกว่า ‘ถ้ามีจุก หนูก็รู้สิคะว่าเป็นปู่ชวด’ แต่อีกฝั่งที่พี่บุญทันนั่งทำงานอยู่ในห้องธุรการ พี่บุญทันเห็นชัดเจนว่า ใส่เสื้อคอกระเช้าและมีครอบอยู่บนศีรษะ พอบอกอย่างนั้น พี่บุญทันช็อคนิ่งไปเลยค่ะ รู้แล้วว่ามิใช่เด็ก"
คุณเสอี้ยน เล่าต่อไปว่า "แต่ตัวเองก็ยังคัดค้านในใจ เชื่อว่าที่มาให้เห็นสวยงามเช่นนี้ ไม่ได้มาหลอกมาหลอนเลย เพียงแต่สามารถจูนทักทายกันได้ เห็นกันได้ค่ะ”
เสอี้ยน บุญช่วย - ศุภวรรณ นงนุช พิธีกรร่วม
คุณเสอี้ยนกล่าวว่า ตนเองไม่เห็นด้วยกับการปักธูปเพียงอย่างเดียว จึงเอ่ยปากชวน ‘พี่ป้อม’ ไปทำบุญถวายสังฆทาน
“ครั้งนั้นบอกได้ว่า เป็นชีวิตที่ถวายสังฆทานได้ถูกต้องที่สุดในตัวของเอี้ยนค่ะ การถวายสังฆทานต้องไม่เจาะจง ตอนนั้นพี่ป้อมบอกพี่ไม่มีตังค์พอซื้อสังฆทาน ก็บอกไม่ใช่ มาเถอะ คิดว่าคนสมัยโบราณจะกินอะไร ก็ไปซื้อข้าวสวย ซื้อต้มยำปลา ขันน้ำ แปรงสีฟัน แล้วก็ใส่ถุงก๊อบแก๊บ เดินเข้าไปในวัดมหาธาตุ ซึ่งเราก็ไม่เคยเข้า
พอเข้าไปก็เห็นพระกวาดใบไม้อยู่ค่ะ เราก็เก้ๆ กังๆ พระก็ถามว่าโยมจะไปไหน หนูจะมาถวายสังฆทานค่ะ ท่านหันไปก็ไม่มีใคร ท่านบอกรอสักครู่ เพราะตอนนั้นท่านห่มแค่สบงกวาดลานวัดอยู่
พอถวายสังฆทานเสร็จ ท่านถามว่ามีอะไรหรือโยม ก็เลยบอกทั้งหมดนี้นะคะหนูขออุทิศและขอทำบุญให้กับคนที่พี่เขาเห็นที่ วังหน้า น่ะค่ะ เสร็จสรรพก็ออกมา”
คุณเสอี้ยน เล่าด้วยว่าครั้งแรกที่ ‘พี่ป้อม’ มองไม่เห็นจุกผม เพราะ ’ท่านจุก’ วางคางเกยไว้กับคาน คนที่มองมาจากด้านนอกจึงไม่เห็นจุกผมที่ขอบหน้าต่างบังไว้ และกล่าวกับผู้รับฟังว่า
“อยากจะเล่าว่า เขา(ท่านจุก)ไม่ท้าทายคุณนะคะ และอยากบอกทุกท่านว่า ผู้ใดเห็นเฉกเช่นนี้ในวังหน้า ผู้นั้นจะโชคดีค่ะ วันรุ่งขึ้นหลังทำสังฆทาน มีพี่ที่อยู่ตรงพระตำหนักแดง เขาเกษียณไปสองสามปีแล้ว เขามาหาพี่ป้อมค่ะ แล้วก็เอาสร้อยทองมาให้ด้วย เขาบอกว่าป้อมช่วยเหลือพี่เยอะเลย พี่ไม่มีอะไรจะให้ วันนี้พี่ซื้อของมาเป็นของขวัญมาให้ป้อม”
หมายเหตุ : คุณเสอี้ยน บุญช่วย ยังมีเรื่องเล่าอีก 2 เรื่อง คือ ‘ทองนี้มีเจ้าของ’ และ ‘ท่านผู้รับหมาก’ แต่จากเรื่องเล่าภาคแรก คือเรื่อง ‘กลิ่นหอม’ ภายในพระที่นั่งศิวโมกขพิมาน และเรื่อง แค่คิดในใจ “ไหว้อะไรกันนักกันหนา” มาถึงภาคสอง เรื่อง ‘ท่านจุก’ แห่งพระที่นั่งศิวโมกขพิมาน ทราบเช่นนี้แล้ว ผู้เข้าไปเยี่ยมเยือน ‘วังหน้า’ หรือ 'พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร' คงมีความเข้าใจมากขึ้น มีสติ และมีแนวทางวางตนที่เหมาะสม นี่คือเจตนารมย์ที่คณะผู้จัดงานตั้งใจถ่ายทอด
