สัตว์เลี้ยงยอดฮิตช่วยคลายทุกข์ช่วงโควิดระบาด

มาตรการล็อกดาวน์ของหลายเมืองใหญ่ในประเทศต่างๆที่เจอการระบาดของโรคโควิด-19รุนแรงต่อเนื่อง ทำให้ประชาชนจำใจต้องอยู่แต่ในบ้าน งดการทำกิจกรรมตามปกติในชีวิตประจำวันเป็นการชั่วคราวเพื่อความปลอดภัย ซึ่งผลพวงที่ตามมาคือ เกิดภาวะเครียดโดยไม่รู้ตัว จึงทำให้เกิดกระแสรับเลี้ยงสัตว์ประเภทต่างๆเพิ่มมากขึ้นในช่วงที่โควิด-19ระบาดหนักเพราะสัตว์ทุกประเภทโดยเฉพาะสุนัขและแมว ล้วนช่วยทำให้ผู้เลี้ยงเกิดความรู้สึกเบาสบาย สนุกสนาน และคลายทุกข์ได้

ปีนี้ถือเป็นปีที่หนักหนาสาหัสสากรรจ์สำหรับประชากรโลกเพราะการแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 แต่ผู้คนจำนวนมากก็มีวิธีผ่อนคลายจากภาวะวิกฤตด้านสาธารณสุขที่เกิดขึ้นครั้งนี้ด้วยการพึ่งพาความน่ารักของเหล่า“สัตว์เลี้ยง” จนทำให้บรรดาสำนักงานพิทักษ์สัตว์หลายแห่งรายงานว่า ช่วงโควิดระบาดมีผู้มายื่นใบสมัครขอรับเลี้ยงสัตว์ประเภทต่างๆสูงสุดเป็นประวัติการณ์ โดยหน่วยงานไม่แสวงผลกำไรแห่งหนึ่งในนิวยอร์ก บอกว่า มีผู้มายื่นขอรับเลี้ยงสุนัขในเดือนมี.ค.ที่ผ่านมาเพิ่มขึ้น 1,000% เมื่อเทียบกับช่วงเดือนเดียวกันของปีที่แล้ว

แต่ไม่ได้มีแค่แมวและสุนัขเท่านั้นที่ได้รับความนิยม สัตว์ประเภทอื่นๆที่มักจะเห็นตามธรรมชาติก็ได้รับความนิยม นำมาเป็นสัตว์เลี้ยงตามบ้านในช่วงโรคระบาดใหญ่นี้ด้วยเช่นกัน รวมถึงจิงโจ้ วอมแบท เฟอร์เรต หรือแม้แต่หอยทาก และต่อไปนี้คือเรื่องราวสนุกๆของผู้คนที่เลือกเลี้ยงสัตว์ที่คาดไม่ถึงในช่วงที่ต้องกักตัวเองอยู่ในบ้าน

เริ่มจากเรื่องราวของ“เอมิลี สมอลล์”ในเมืองเมลเบิร์น เมืองใหญ่สุดอันดับสองของออสเตรเลีย ที่ประกาศล็อกดาวน์ครั้งที่สองเมื่อเดือนก.ค. เธอมีเพื่อนร่วมห้องเป็นลูกวอมแบท 4ตัวด้วยกัน สมอลล์ ซึ่งมีอายุ 28ปี และแม่ของเธอเปิดสถานรับเลี้ยงวอมแบทกำพร้ากูนเกอราห์ เป็นหน่วยงานไม่แสวงผลกำไรที่รับดูแลวอมแบทได้รับบาดเจ็บหรือถูกทิ้งในแถบชานเมือง แต่เมื่อมีการประกาศล็อกดาวน์ สมอลล์ ไม่มีทางเลือก นอกจากย้ายลูกวอมแบททั้ง4ตัวที่อายุยังไม่ถึง1ปี ไปไว้ที่อพาร์ทเมนท์ขนาดหนึ่งห้องนอนของเธอ

แต่การเลี้ยงลูกวอมแบททั้ง4ตัวเป็นความวุ่นวายที่ช่วยให้เธอฝ่าความทุกข์ใจเพราะผลกระทบจากการระบาดของโรคโควิด-19ในปีนี้ไปได้ด้วยดี

“ปีนี้มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นในชีวิตฉัน โดยเฉพาะการระบาดของโรคโควิด-19และเหตุไฟไหม้ป่า แต่พูดตามตรง ฉันคงไม่ได้มาอยู่ที่นี่ถ้าไม่มีสัตว์พวกนี้ พวกมันส่งผลต่อชีวิตของฉัน และเป็นเหตุผลที่ทำให้ฉันลุกขึ้นมาใช้ชีวิตในแต่ละวัน”สมอลล์ กล่าว

ถัดมาคือหอยทาก ในฐานะเป็นนักวิทยาศาสตร์ในรัฐแมสซาจูเสตต์ "แกเบรียล มูนอซ" ไม่เคยคิดว่าจะได้เลี้ยงหอยทากมาก่อน แต่จำใจต้องยอมจำนวนเสียงส่วนใหญ่ที่โหวตเลี้ยงหอยทากมากกว่าแมงมุมทารันทูลา จึงทำให้เธอได้รู้จักและเลี้ยง"เมเปิ้ล" หอยทากสเปน ที่มีถิ่นกำเนิดในประเทศยุโรปและส่วนอื่นๆทางตอนเหนือของแอฟริกา สัตว์ชนิดนี้ถูกนำเข้ามาในสหรัฐและมีอายุขัยเฉลี่ย 7ปี

"เมเปิ้ล"เป็นหอยทากที่ชอบอยู่กับคนมาก ชอบให้ประคองมันไว้บนฝ่ามือ ฉันเอาน้ำมาฉีดใส่มือให้เปียกเมื่อไหร่ มันจะชอบมาเกาะและกินอาหารบนมือฉันทุกครั้ง"มูนอซ เล่า

นอกจากนี้ มูนอซและเมเปิ้ลยังแบ่งกันกินผักสดด้วย เนื่องจากมูนอซเป็นมัสวิรัติและมีงานอดิเรกคือปลูกผักประเภทต่างๆ และเมเปิ้ลก็เป็นสัตว์เลี้ยงที่ช่วยกำจัดปริมาณขยะที่เกิดจากพืชผักที่รับประทานในแต่ละวันได้เป็นอย่างดี โดยเฉพาะเปลือกบวบ ทุกครั้งที่มูนอซ เปลี่ยนดินให้กับสวนของเมเปิ้ล เธอจะหว่านเมล็ดแครอทเพื่อให้หอยทากตัวน้อยนี้ได้กินต้นอ่อนของแครอท

ส่วนที่อินเดีย “อามาน ชาร์มา”หนุ่มวัย17ปี ซึ่งอาศัยในกรุงนิวเดลี ใช้เวลาส่วนหนึ่งของการอยู่ในบ้านช่วงที่มีการประกาศล็อกดาวน์เพราะการระบาดของโรคโควิด-19 ด้วยการดูนก โดยใช้กล้องส่อง ซึ่งก่อนที่โควิด-19จะระบาด ชาร์มา ฝันอยากไปแอฟริกาเพื่อดูนกและถ่ายภาพนกสายพันธุ์ต่างๆ แต่ก็ได้แต่ฝัน เพราะรัฐบาลประกาศล็อกดาวน์ทั่วประเทศในเดือนมี.ค.

ชาร์มาบอกว่า “ผมตื่นตอน6โมงเช้าทุกวันและเฝ้ามองนกประเภทต่างๆจากระเบียงห้องนอนของผมประมาณสองชั่วโมงครึ่งจึงค่อยไปเรียนหนังสือทางออนไลน์ นี่เป็นช่วงเวลาที่ทำให้ผมมีความสุขที่สุด เพราะได้เห็นนกสายพันธุ์ใหม่ๆทุกวัน”

หลังจากดูนกแล้ว ชาร์มาก็ถ่ายภาพพวกมันและนำไปโพสต์ทางอินเทอร์เน็ต ทำให้ผู้คนมากมายเข้ามาแสดงความเห็นในลักษณะไม่อยากจะเชื่อว่าจะมีนกเหล่านี้ในเมืองหลวงที่สภาพอากาศแย่ที่สุดในโลกและสภาพแวดล้อมแออัดอย่างกรุงนิวเดลี

“ธรรมชาติช่วยให้จิตใจผมสงบมาก ในฐานะเป็นคนรุ่นใหม่ สภาพแวดล้อมที่เราอยู่ทำให้เราเครียดตลอดเวลา โดยเฉพาะในช่วงที่จำเป็นต้องอยู่แต่ในบ้าน และถึงแม้เป็นช่วงเวลาปกติ เราก็ถูกกดดันจากเรื่องต่างๆ รวมทั้งการทำงานที่ครูสั่งให้เสร็จตามกำหนด หรือแม้กระทั่งการสอบ เพราะฉะนั้นทางเดียวที่ช่วยให้เราหนีจากภาวะตึงเครียดเหล่านี้ไปได้คือการมีปฏิสัมพันธ์กับธรรมชาติรอบๆตัวเรา ”ชาร์มา กล่าว

ส่วนคนสุดท้ายที่มาร่วมแชร์เรื่องราวน่ารักของสัตว์เลี้ยงในช่วงล็อกดาวน์คือ ครอบครัวราเชล แอดคินส์ ในซีแอตเติล ที่เจอปัญหาแมวหายไปจากบ้านเมื่อเดือนก.ย.และครอบครัวนี้จำเป็นต้องไปหาแมวมาเลี้ยงเพื่อมาปราบหนูในบ้าน แต่สุดท้ายกลับได้“ซอคส์”เฟอร์เรตอายุสองเดือนมาแทนแมว

ครอบครัวแอดคินส์ เล่าว่า เฟอร์เรต เป็นสัตว์ที่มีส่วนผสมเหมือนลูกแมวและลูกสุนัข มันชอบเลียลูกๆของเธอ ชอบเล่นของเล่นแมว ชอบวิ่งไล่จับ และชอบคลุกคลีกับคน เพราะฉะนั้น เมื่อครอบครัวแอดคินส์ ทำที่นอนให้มันนอนหน้าเตาผิง จึงเป็นที่ถูกใจของซอคส์อย่างยิ่ง มันจะนอนเกลือกกลิ้งหน้าเตาผิงใกล้กับที่สุนัขประจำบ้านนอน