'บรรหาร' กับ 'บ้านเมือง'

เมื่อบริษัท นวกิจบ้านเมือง จำกัด ได้ออกประกาศแจ้งพนักงานหนังสือพิมพ์บ้านเมือง ถึงการหยุดผลิตหนังสือพิมพ์ ต้นปี 2560 และเลิกจ้างงานตามกฏหมาย

“บ้านเมือง” ก่อตั้งขึ้นเมื่อ 23 พฤษภาคม 2515 โดยบริษัท บ้านเมืองการพิมพ์ จำกัด มี วิจารณ์ ภุกพิบูลย์ เป็นผู้อำนวยการหนังสือพิมพ์ และ มานะ แพร่พันธุ์ เป็นบรรณาธิการ

โดยข้อเท็จจริง คนในแวดวงสื่อทราบดีว่า เจ้าของ นสพ.บ้านเมือง ตัวจริงคือ บรรหาร ศิลปอาชา ซึ่งตัดสินใจลงทุนทำหนังสือพิมพ์ฉบับนี้ ตั้งแต่สมัยทำธุรกิจก่อสร้าง และยังไม่เล่นการเมือง

เมื่อ 44 ปีที่แล้ว “เถ้าแก่บรรหาร” กับ “วิจารณ์” ลงทุนซื้อทุ่งนาริมถนนวิภาวดี สร้างสำนักงานและโรงพิมพ์

ส่วนการบริหารกองบรรณาธิการนั้น มอบให้เป็นหน้าที่ มานะ แพร่พันธุ์ ทายาท “ยาขอบ” ที่มีชื่อเสียงจากการเป็นบรรณาธิการ นสพ.พิมพ์ไทย

“มานะ” สร้าง นสพ.บ้านเมือง ให้โดดเด่น และขึ้นแท่นเป็น “เบอร์ 3” ของ นสพ.หัวสีอยู่หลายปี ก่อนจะวางมือและหันไปใช้ชีวิตชาวไร่ อยู่แถวริมแม่น้ำป่าสัก สระบุรี

จริงๆแล้ว นสพ.บ้านเมือง ได้ปิดตัวเองไปแล้วครั้งหนึ่ง เมื่อปลายเดือนเมษายน 2543

เมื่อ ประชา มาลีนนท์ เข้ามาซื้อกิจการของ บริษัท บ้านเมืองการพิมพ์ จำกัด และมอบให้ สนธิญาณ ชื่นฤทัยในธรรม เข้ามาบริหารในนาม บริษัท วิเคราะห์ข่าวบ้านเมือง จำกัด

เวลานั้น ประชา มาลีนนท์ เพิ่งเข้ามาเป็นสมาชิกพรรคชาติไทย และสนใจทำหนังสือพิมพ์

นสพ.วิเคราะห์ข่าวบ้านเมืองโฉมใหม่ ดำเนินการจัดพิมพ์ไปได้ 2 เดือน ทีมผู้บริหารชุดใหม่ก็ประกาศยุติกิจการ โดยไม่ทราบสาเหตุ

บังเอิญห้วงเวลานั้น ประชา มาลีนนท์ ตัดสินใจจากพรรคชาติไทย ไปสังกัดพรรคไทยรักไทย

วิจารณ์ ภุกพิบูลย์ จึงนำ นสพ.บ้านเมือง กลับทำต่อในนามบริษัทใหม่ จนกระทั่งถึงวันสุดท้ายในปลายปีนี้

ตำนานบ้านเมือง กับตำนานบรรหาร จึงแยกกันไม่ออกด้วยประการฉะนี้