“เนื้อสัตว์เทียม” สิ้นสุด ยุคเกษตรกรรม?

ในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา ได้มีพัฒนาการของ เทคโนโลยีเนื้อสัตว์เทียม อย่างมีนัยสำคัญ ที่กำลังจะส่งผลสู่การดิสรัปชั่นของอุตสาหกรรมที่มีความสำคัญเป็นอันหนึ่งต่อการดำรงชีวิตของมนุษย์ นั่นก็คืออุตสาหกรรมอาหาร

ถึงแม้ในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมา เทคโนโลยีดิจิทัล ได้มีพัฒนาการจนเกิดเป็นดิสรัปชั่นของหลากหลายอุตสาหกรรมที่เกี่ยวข้อง แต่เหล่านี้คือ อุตสาหกรรมของสิ่งอำนวยความสะดวก เช่น คอมพิวเตอร์ สื่อ การสื่อสาร บันเทิง รถยนต์ ฯลฯ แต่มิใช่สิ่งที่มนุษย์ขาดมิได้ อย่างเช่นอาหาร

ดังนั้น สิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นจาก เนื้อสัตว์เทียม จึงมีโอกาสที่จะสร้างการดิสรัปชั่นอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ในรอบหลาย ศตวรรษ หรือกระทั่ง สหัสวรรษ เพราะการวิวัฒนาการของอารยธรรมมนุษย์ ในมุมหนึ่งสามารถอธิบายได้จาก การได้มาซึ่งอาหาร โดยเริ่มต้นตั้งแต่ การเก็บของป่าล่าสัตว์ จากยุคแรกเริ่มของมนุษย์ และได้พัฒนาเข้าสู่ การเกษตรกรรม เมื่อหลายพันปีที่ผ่านมา

แต่ในปัจจุบัน ด้วยเทคโนโลยีเนื้อสัตว์เทียม ทั้งสองสิ่งนี้กำลังจะหายไป เมื่อการล่าสัตว์ และ เกษตรกรรม (ปศุสัตว์) ไม่ได้มีความจำเป็นต่อการได้มาซึ่งเนื้อสัตว์สำหรับการบริโภคเป็นอาหารอีกต่อไป

AT Kearney บริษัทที่ปรึกษาระดับโลก ได้ประกาศในเดือนมิ.ย.ที่ผ่านมาว่า ในอีก 20 ปีข้างหน้า 35% ของเนื้อสัตว์ที่บริโภค จะเป็นเนื้อสัตว์เทียมที่ได้มาจากการสังเคราะห์เซลล์ในห้องแลบ ส่วน 25% จะได้มาจากการแปรรูปวัตถุดิบจากพืช และจะเหลือเพียง 40% ที่เป็นเนื้อสัตว์ที่ได้มาจาก การล่าสัตว์ หรือ ปศุสัตว์

ยิ่งไปกว่านั้น บริษัท Future Meat Technologies ได้ระดมทุน 14 ล้านดอลลาร์ เพื่อลดต้นทุนต่อการผลิตเนื้อสัตว์เทียม ที่ได้มาจากการสังเคราะห์เซลล์ เหลือ 10 ดอลลาร์ ต่อ 0.45 กิโลกรัม และ สามารถลดลงได้เหลือ 4 ดอลลาร์ หากผสมการแปรรูปวัตถุดิบจากพืช

ยิ่งไปกว่านั้นอีก Future Meat Technologies ได้ตั้งเป้าหมายว่า ภายในอีกสองปี เนื้อสัตว์เทียม ที่ได้มาจากเทคโนโลยีของบริษัท จะถูกวางขายเป็นการทั่วไป โดยที่ผู้บริโภคจะสามารถเข้าถึงได้ตามซูเปอร์มาร์เก็ต

สิ่งที่น่าตื่นเต้นยิ่งกว่านั้นอีกคือ Future Meat Technologies ไม่ได้มีวัตถุประสงค์ที่จะขาย เนื้อสัตว์เทียม ให้กับผู้บริโภคโดยตรง แต่จะเป็นการขายเครื่องผลิตเนื้อสัตว์เทียม ให้ผู้ประกอบการ และผู้ที่สนใจจะผลิตเนื้อสัตว์เทียมเอง

หากโครงการดังกล่าวประสบความสำเร็จ จะไม่ใช่เรื่องยาก ที่จะคาดคะเนถึง จุดเริ่มต้นของจุดสิ้นสุด ของยุคเกษตรกรรม โดยเริ่มต้นจาก การปศุสัตว์ก่อน เมื่อห่วงโซ่อุปทานทั้งหมดของการผลิตเนื้อสัตว์ จะต้องถูกดิสรัปชั่น และส่งผลกระทบอย่างกว้างขวางต่อการประกอบอาชีพของเกษตรกร ซึ่งยังคงเป็นกลุ่มคนที่มีสัดส่วนไม่ใช่น้อยของประเทศ

ในปัจจุบัน เนื้อสัตว์เทียม ที่ได้มาจากการแปรรูปวัตถุดิบจากพืช ได้เริ่มถูกวางจำหน่ายเป็นการทั่วไปมาระยะหนึ่งแล้ว ภายใต้ แบรนด์ Beyond Meat และ Impossible Foods แต่เนื้อสัตว์เทียมประเภทนี้ ยังคงอาศัย เกษตรกรรม (กสิกรรม) เพียงแต่ตัดในส่วนของปศุสัตว์ออก แต่เนื้อสัตว์เทียมที่ได้มาจากการสังเคราะห์เซลล์ ที่กำลังจะมาในอนาคตอันใกล้ มีโอกาสที่จะตัดเกษตรกรรมออกทั้งหมด โดยเหลือเพียงอุปกรณ์ในรูปแบบของห้องแลบ ก็จะสามารถผลิตเนื้อได้

จึงมีความเป็นไปได้สูงว่า ดิสรัปชั่นจาก เนื้อสัตว์เทียม จะส่งผลกระทบได้อย่าง ลึก และกว้างไกล กว่า ดิสรัปชั่นจากเทคโนโลยีดิจิทัล ในช่วงทศวรรษก่อนหน้า