'ลูกน้อง' กับ 'ผู้จัดการ' ใครฉลาดกว่ากัน !?
ผู้จัดการอาจดูเหมือนเก่งกว่า ดูเหมือนฉลาดกว่าลูกน้อง…แต่ถ้าผู้จัดการฉลาดกว่าลูกน้องจริงๆ ทำไมทุกวันนี้ ส่วนมากผู้จัดการมักจะถูกลูกน้องหลอกทั้งเรื่องไม่สำคัญและเรื่องสำคัญได้เรื่อยๆ
Part.1. โปรดสังเกต !
ชื่อตอน ไม่ได้ถามว่า ลูกน้อง กับ ผู้จัดการ ใคร”เก่ง”กว่ากัน…ถึงแม้จะถามแบบนั้น ก็ไม่แน่ว่าจะตอบได้ถูกต้อง ชัดเจนเสมอไป เพราะ ต้องอธิบายเพิ่มว่า เก่งในมุมไหน ? เช่น ในเรื่องการบริหารจัดการ ผู้จัดการอาจเก่งกว่า แต่ในเรื่องการปฏิบัติหน้างาน ลูกน้องส่วนมากจะเก่งกว่าผู้จัดการ
Part.2. แล้วในมุมเรื่อง ความฉลาดล่ะ….?
ก็ต้องถามต่อว่า ฉลาดในมุมไหนล่ะ…? อันนี้น่าคิดนะครับ ถ้าพูดถึงความฉลาดในมุมเรื่องการวางแผน การบริหารจัดการ หรืองานที่เป็นหน้าที่หลักๆของผู้จัดการ ส่วนมาก ผู้จัดการ น่าจะฉลาดกว่า (แต่ถ้า ผู้จัดการคนไหน ที่ยังขาดความสามารถในหน้าที่หลักๆ และยังขาดความฉลาดเฉลียวในบทบาทนั้น ผู้จัดการคนนั้น อาการน่าเป็นห่วงมากครับ เพราะแสดงว่าผู้จัดการคนนั้น กำลังดำรงตำแหน่งและได้รับเงินเดือนที่ “เกินความสามารถที่มี!”)
โดยทั่วไปแล้ว สิ่งที่เราๆท่านๆคิด มักจะคิดและมองคล้ายกันว่า ผู้จัดการ น่าจะฉลาดกว่าลูกน้อง เพราะถ้าไม่ฉลาดกว่า จะเป็นผู้จัดการได้ยังไง ถูกมั๊ยครับ?
Part.3. สิ่งที่คิดกับชีวิตจริง บางครั้งต่างกันอย่างสิ้นเชิง!
ก่อนที่จะด่วนสรุปกันด้วยความเคยชินว่า ผู้จัดการน่าจะฉลาดกว่า…. ลองวิเคราะห์ในมุมที่เป็นชีวิตจริงของบรรดา ลูกน้องและผู้จัดการในแต่ละที่ ที่เห็นๆกันอยู่ทุกวันดีกว่า
ถ้าผู้จัดการ ฉลาด กว่าลูกน้องจริงๆ ทำไมทุกวันนี้ ปัญหาเรื่องงาน และ ปัญหาเรื่องคน ที่เกิดขึ้นในทุกๆที่ ส่วนมาก “ผู้จัดการ มักจะไม่รู้ราก สาเหตุ ของปัญหา” จนทำให้ ละเลย แก้ปัญหาล่าช้า หรือ แก้ปัญหาแบบผิดๆจนไม่ได้ผลล่ะ!?
พอเจาะลึกเรื่องนี้ลงไปอีกนิด…ที่ผู้จัดการมักไม่รู้ สาเหตุของปัญหาที่แท้จริง เป็นเพราะว่าผู้จัดการไม่มีเวลา หรือ ลูกน้องปกปิดปัญหา โดยผู้จัดการไม่เคยรู้เลย!
แล้วที่ผู้จัดการไม่รู้ เป็นเพราะอะไรล่ะ…? หรือเป็นเพราะ ผู้จัดการมักจะถนัดดูแค่ รายงานบนหน้าจอกับรายงานจากลูกน้อง ที่เชี่ยวชาญในการพูดเฉพาะ เรื่องที่ผู้จัดการอยากฟังเท่านั้น!
แล้วทำไมลูกน้องส่วนมาก ถึงมักจะพูดมักจะรายงานเฉพาะเรื่องที่ผู้จัดการอยากฟัง ชอบฟังแต่เรื่องดีๆล่ะ คำตอบคือ ธรรมชาติของบรรดาผู้จัดการไปจนถึงผู้นำสูงสุดขององค์กร “จะไม่ชอบฟังไม่ชอบดูรายงานที่มีปัญหา แต่ชอบฟังชอบดูรายงานที่มีแต่เรื่องดีๆ!”
Part.4. รู้รักษาตัวรอด เป็นยอดคน!
เป็นทั้งค่านิยมและสัญชาตญาณของลูกน้องส่วนมากอยู่แล้ว ใครล่ะจะอยากโดนผู้จัดการด่าหรือเหม็นหน้าเพราะมัวรายงานแต่ปัญหา ข้อเท็จจริง ใครๆก็อยากให้เจ้านายรัก เจ้านายชอบ ทั้งนั้น!
ลองสังเกต “ความฉลาดของลูกน้อง”ในห้องประชุม เวลามีการประชุมเรื่องต่างๆ ที่ไม่ใช่เป็นเรื่องการนำเสนองานของลูกน้องดูสิครับ
แทบทุกครั้งของการประชุม…คนที่พูดมากที่สุดคือ ผู้จัดการหรือผู้นำ ที่ทำหน้าที่ประธานในที่ประชุมบ่อยครั้งที่เอาประโยค คำพูดของลุกน้องทุกคนมารวมกัน ยังพูดน้อยกว่าประธาน หรือผู้จัดการที่ทำหน้าที่นำการประชุมเลย!
เพราะธรรมชาติของผู้จัดการ ไปจนถึงผู้นำระดับธรรมดาๆ มักจะชอบ พูด มากกว่าชอบฟัง มักจะถามน้อยกว่าพูด หรือถามเองตอบเองเพราะลูกน้องตอบแล้วไม่ถูกใจ!
(เร็วๆนี้เพิ่งมีผลวิจัยว่า ทุกองค์กร ยิ่งมีการประชุมมาก กลับยิ่งโง่ เพราะเครียดและเสียเวลา ขาดความคิดสร้างสรรค์ในการประชุม)
ส่วน ผู้จัดการ และ ผู้นำ ที่เก่งๆ มักจะพูดน้อย แต่ใช้การตั้งคำถาม มากกว่าพูด และมีทักษะการฟังที่ดีเยี่ยม!
Part5.ทุกวันนี้ ใครหัวหมุนและหัวร้อนกว่ากัน!?
ลองสังเกต สีหน้า ท่าทาง ความเครียด ของ ผู้จัดการในแต่ละที่ดูสิครับ เครียด ยุ่ง หัวหมุนตั้งแต่เช้าจนเย็นและแบกความเครียด ไปคิดไปเครียดต่อที่บ้าน จนทำให้คนรอบข้างในครอบครัวพลอยเครียดไปด้วย
ในทางตรงกันข้าม…ลองสังเกต ความชิวๆ ความรื่นรมย์ เริงร่า ของบรรดาลูกน้องดูสิครับ ชิวๆแต่เช้า มีเวลาจิบกาแฟ หรือ ข้าวเหนียวหมูปิ้ง หรืออาหารเช้าที่ซื้อมา ก่อนเริ่มงาน มีเวลาคุยสังสรรค์กับเพื่อนๆในแผนก มีเวลาเล่น โซเชี่ยลในมือถือในเวลาทำงาน มีเวลาคิด คุยถามกันในกลุ่มว่ามื๊อกลางวันจะกินอะไรกันดี มีเวลาเตรียมเก็บของ เพื่อเตรียมความพร้อมก่อนเลิกงานหลายชั่วโมง
ในเมื่อเงินเดือนลูกน้องน้อยกว่าผู้จัดการ ทำไมต้องไปเครียดเท่าผู้จัดการ เพราะผู้จัดการมีหน้าที่บริหารจัดการทุกอย่างอยู่แล้ว เราก็แค่ทำหน้าที่ไปวันๆ เอาตัวรอดไปวันๆ!
Part.5.จริงๆแล้ว….ใครฉลาดกว่า…..?
ผู้จัดการอาจดูเหมือนเก่งกว่า ดูเหมือนฉลาดกว่าลูกน้อง…แต่ถ้าผู้จัดการฉลาดกว่าลูกน้องจริงๆ ทำไมทุกวันนี้ ส่วนมากผู้จัดการมักจะถูกลูกน้องหลอกทั้งเรื่องไม่สำคัญและเรื่องสำคัญได้เรื่อยๆหล่ะครับ?
เพราะถ้าผู้จัดการ ฉลาดกว่าลูกน้องจริงๆ ต้องสร้างลูกน้องเป็น สร้างให้มีทั้งความสามารถ และมีความรับผิดชอบเพื่อหลอมรวมให้เป็นทีมที่แท้จริง มุ่งไปสู่เป้าหมายเดียวกัน
เพราะฉะนั้น ผู้จัดการ ต้องฉลาดกว่าลูกน้อง ด้วยการสร้างลูกน้อง ไม่ใช่การตามแก้ปัญหารายวันไปวันๆ เพราะถ้ายังเป็นแบบนั้น….ลูกน้องฉลาดกว่าผู้จัดการเยอะครับ!