“Bangkok”มหานครแห่ง“ซอฟต์พาวเวอร์”จากไลฟ์สไตล์สู่เศรษฐกิจเชิงวัฒนธรรม

คำว่า “Bangkok” คือชื่อเมืองหลวงของประเทศไทยแม้ว่าในทางราชการจะเคยมีประกาศให้ใช้คำว่า  Krung Thep Maha Nakhon แทนแล้วก็ตาม แต่มนต์ขลังแห่งBangkok ก็ยังอยู่ ซึ่งไม่เพียงแค่กางเกงช้างเท่านั้นที่เป็นสัญลักษณ์อย่างไม่เป็นทางการของกรุงเทพ    

 แบรนด์ Bangkok ยังปรากฎบนเส้นทางสายท่องเที่ยวของนักเดินทางทั่วโลกเพราะเสน่ห์บางอย่างที่คนกรุงเทพบางคนก็ไม่เข้าใจแต่บอกได้แค่ว่า “มหานคร"แห่งนี้เป็นต้นทางแห่งเรื่องราวที่เล่าขานไม่รู้จบ และเป็นเหมือนสารตั้งต้นแห่งซอฟต์พาวเวอร์ได้อ่ีกมาก

ยกตัวอย่างเช่น  ภาพยนต์ “Bangkok Dangerous”ที่แม้จะกวาดรายได้แบบปริ่มทุนสร้าง แต่ก็เป็นภาพกรุงเทพที่ส่งสู่สายตาชาวโลก แม้คนกรุงเทพเองดูแล้วก็ เอะๆ!! ต่อไวยากรณ์การเล่าเรื่องอยู่บ้าง เช่น เดียวกับ  The Hangover ภาพยนต์ต่างประเทศอีกเรื่องที่ใช้ โลเคชั่น กรุงเทพ และมีคำพูดติดหูว่า “กรุงเทพได้ตัวคุณแล้ว” ซึ่งพอจะอนุมานได้ว่า คุณหลงเสน่ห์เมืองหลวงแห่งนี้เสียแล้ว นั่นเอง

 ด้านอาหารการกิน  เวบไซด์ lonely Planet  หนังสือท่องเที่ยวชื่อดังยุค 90 ก็นำเสนอบทความ "Local Bites: the best places to eat and drink in Bangkok" เล่าถึงอาหารการกินในกรุงเทพไว้อย่างน่าสนใจ ยังไม่รวมคอนเทนต์ที่ยูทูธเบอร์ หลายรายบอกเล่าเรื่องราว สตรีทฟู้ดในกรุงเทพอีกมาก 

ย้ำภาพความมันส์ ของเมืองหลวงที่ไม่รู้จักหลับไหลอีกด้วย ข้อมูลของ "มาสเตอร์การ์ด ได้จัดอันดับ 1 ใน 20 เมืองยอดนิยมที่มีผู้มาเยือนมากที่สุดในโลกปี 2023 โดยจัดอันดับตามจำนวนนักท่องเที่ยวที่เดินทางมาเที่ยวจากต่างประเทศและมีการใช้จ่ายทั้งซื้อสินค้าและบริการ โดยกรุงเทพฯติดอันดับ 1 เมืองที่มีผู้มาเยือนมากที่สุดในโลก ปี 2023 มีนักท่องเที่ยวมาถึง 22.78 ล้านคน แซงหน้าปารีส เมืองหลวงของประเทศฝรั่งเศส

ความเป็น“กรุงเทพ” หรือ “Bangkok” คือวัตถุดิบที่สำคัญที่สามารถต่อยอดเป็น ซอฟต์พาวเวอร์ที่เป็นอีกนโยบายเรือธงของรัฐบาล ที่ยังไม่เห็นรูปเห็นร่างแห่งการทำงานที่ชัดเจน  ซ้ำมีประเด็นความเห็นต่างจนนำไปสู่การลาออกของอนุกรรมการบางคณะ แม้ไม่ใช่ปมปัญหาจนกระทบงานใหญ่แต่หากจะเริ่มต้นจากการจับประเด็นการส่งเสริม ซอฟต์พาวเวอร์ให้ชัดโดยเริ่มจากคำว่า “Bangkok” ก็อาจช่วยลดขั้นตอนการทำงานให้ง่ายขึ้น เร็วขึ้น และเข้าใกล้ความสำเร็จได้มากขึ้น

ในที่นี้ขอแนะนำเส้นทาง  “Bangkok Pants” เป็นเเนวทางการทำงานด้วยการเฟ้นของดีที่มีอยู่แล้วแทนที่จะหยิบจับทุกอย่างมาเป็นซอฟต์พาวเวอร์ไปเสียทั้งหมดจนแทนจะ “จับ” หรือ “จด(จำ)”อะไรแทบไม่ได้เลยแม้เวลาจะผ่านไปแล้วถึง 6 เดือนก็ตาม