การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศกำลังเพิ่มโรคติดเชื้อที่มากขึ้น

เช่น ภาวะทุพโภชนาการ ในขณะที่การพลัดถิ่นของประชากรอันเป็นผลมาจากเหตุการณ์สภาพอากาศที่รุนแรงก็เพิ่มอัตราการติดเชื้อเช่นกัน

โรคมาลาเรียซึ่งเป็นนักฆ่าที่สำคัญอยู่แล้วจะได้รับผลกระทบจากสภาพอากาศที่ร้อนขึ้น ซึ่งมีแนวโน้มที่จะเอื้อต่อการแพร่กระจายของยุงที่เป็นพาหะนำเชื้อมาลาเรียนอกจากนี้ อากาศ น้ำ และมลพิษรูปแบบอื่นๆ กำลังทำลายสุขภาพ และการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศทำให้เกิดภัยพิบัติทางธรรมชาติบ่อยครั้งและรุนแรงขึ้นซึ่งทำให้ชีวิตและความเป็นอยู่ที่ดีตกอยู่ในความเสี่ยง ระหว่างปี พ.ศ. 2573 ถึง พ.ศ. 2593 การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศคาดว่าจะทำให้มีผู้เสียชีวิตเพิ่มขึ้นประมาณ 250,000 รายต่อปี เนื่องจากภาวะทุพโภชนาการ โรคมาลาเรีย โรคท้องร่วง และความเครียดจากความร้อนเพียงอย่างเดียว อ้างจากองค์การอนามัยโลก (WHO)

ความก้าวหน้าทางการแพทย์ ตลอดจนการเข้าถึงการรักษาพยาบาลและสุขอนามัยที่ดีขึ้น ได้ลดอัตราการเสียชีวิตและการเจ็บป่วยจากโรคติดเชื้อลงอย่างมาก และความรวดเร็วในการพัฒนาวัคซีนท่ามกลางการระบาดใหญ่ของโควิด-19 แสดงให้เห็นถึงศักยภาพของวิทยาศาสตร์สมัยใหม่

แต่ความจริงก็คือ การเข้าถึงวัคซีนทั่วโลกสำหรับโรคต่างๆ ไม่ใช่แค่โควิด-19 นั้นไม่เท่าเทียมกัน และผู้คนจำนวนมากยังคงดิ้นรนเพื่อเข้าถึงการรักษาพยาบาลคุณภาพสูง ภาระโรคในภาคใต้โลกยังคงมีความสำคัญเมื่อเผชิญกับโรคเขตร้อนที่ถูกละเลย การติดเชื้อเอชไอวี วัณโรค และมาลาเรีย เป็นต้น และคนเหล่านี้ยังเป็นประชากรที่มีความเสี่ยงมากที่สุดจากวิกฤตที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ

ก่อนเกิดโรคระบาด ธนาคารโลกและองค์การอนามัยโลกประเมินว่าอย่างน้อยครึ่งหนึ่งของโลกไม่สามารถเข้าถึงบริการด้านสุขภาพที่จำเป็นได้ และปัญหาไม่ได้หยุดอยู่แค่ระดับการรักษาพยาบาลขั้นพื้นฐานเท่านั้น แม้แต่บริการอื่นๆ ในประเทศที่พัฒนาแล้วก็ยังถูกรบกวนด้วยระบบดั้งเดิมที่ทำให้ไม่มีประสิทธิภาพและเทอะทะ ในขณะที่ความต้องการใช้บริการทางการแพทย์เพิ่มสูงขึ้น ประชากรสูงอายุสร้างแรงกดดันต่อระบบต่างๆ เนื่องจากโรคต่างๆ เช่น ภาวะสมองเสื่อมเริ่มแพร่หลายมากขึ้นและโรคร่วมเพิ่มขึ้น การดูแลสุขภาพจิตกำลังกลายเป็นภาระที่เพิ่มขึ้น โดยโควิดเป็นต้นเหตุของการแพร่ระบาดเงียบ และความไม่เท่าเทียมกันก็นำไปสู่ผลลัพธ์ด้านสุขภาพที่ไม่สม่ำเสมอสำหรับหลายๆ คน

ความก้าวหน้าด้านสุขภาพที่พัฒนาขึ้นนั้นแบ่งออกเป็น 4 อย่างหลักคือ

1. รักษาสุขภาพและพลานามัย ความเสมอภาคด้านสุขภาพทั่วโลกเพื่อจัดการกับความไม่เสมอภาคในผลลัพธ์ด้านสุขภาพและความเป็นอยู่ที่ดีระหว่างประเทศ และรับประกันว่าทุกคนสามารถเข้าถึงสุขภาพและการรักษาพยาบาลได้

2. การเปลี่ยนแปลงระบบ ส่งเสริมความร่วมมือข้ามภาคส่วน เพื่อสร้างระบบสุขภาพที่ยืดหยุ่นและยั่งยืนมากขึ้นสำหรับการจัดการกับความเสี่ยงทั่วโลก มีจัดการใช้จ่ายที่ไม่มีประสิทธิภาพด้านสุขภาพทั่วโลก มันควบคุมการทำงานของเราเพื่อให้แน่ใจว่าแนวทางแก้ไขและคำแนะนำเชิงนโยบายนั้นขึ้นอยู่กับหลักฐาน และผ่านศูนย์กลางนวัตกรรม ยังช่วยนำมาซึ่งการปรับปรุงสำหรับผู้ป่วยในขณะที่ลดค่าใช้จ่ายโดยรวม

3. เทคโนโลยีและนวัตกรรม นำประโยชน์ของเทคโนโลยีดิจิทัลมาใช้ในการดูแลสุขภาพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในส่วนที่เกี่ยวข้องกับโรคไม่ติดต่อ เช่น โรคหัวใจและหลอดเลือดและโรคเบาหวาน โรคไม่ติดต่อคิดเป็นสัดส่วนเกือบสามในสี่ของการเสียชีวิตทั่วโลก แต่มีการจัดสรรความช่วยเหลือเพื่อการพัฒนาเพียง 2.2% เท่านั้น โดยมุ่งเน้นไปที่การกำหนดเป้าหมายการป้องกัน การเปลี่ยนแปลงการวินิจฉัย การขยายการเข้าถึงการรักษา และนวัตกรรมด้านการดูแลสุขภาพชุมชน

4. การเตรียมพร้อมและรับมือเหตุฉุกเฉิน วัคซีนโควิด-19 ว่าการแจกจ่ายที่ไม่เท่าเทียมกันนั้นเป็นอย่างไร โดยประเทศที่มีรายได้น้อยและรายได้ปานกลางโดยทั่วไปมักจะขาดความสามารถในการผลิต

ความร่วมมือในการผลิตวัคซีนแบบกระจายของเราเป็นวิธีหนึ่งที่เรากำลังดำเนินการเพื่อส่งเสริมความร่วมมือระหว่างภาครัฐและเอกชนเพื่อตอบสนองต่อความท้าทายด้านสุขภาพที่มีร่วมกัน เช่น การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและโรคประจำถิ่น รวมทั้งป้องกันการระบาดในอนาคต

การทำให้แน่ใจว่าทุกคนสามารถเข้าถึงมาตรฐานสูงสุดด้านการดูแลสุขภาพอย่างเท่าเทียมกัน หมายถึงการระบุและปรับขนาดโซลูชันใหม่ ๆ โดยไม่ต้องพึ่งแนวคิดเดิมเพื่อแก้ปัญหาความท้าทายในอนาคต จำเป็นต้องเปลี่ยนโฉมการดูแลสุขภาพทั่วโลกผ่านการเปลี่ยนแปลงอย่างเป็นระบบ นวัตกรรม การทำงานร่วมกัน และรักษาสิ่งแวดล้อมควบคู่ไปด้วยไม่ใช่แค่การแก้ปัญหาปลายเหตุอย่างเดียว