Fast Fashion กับธุรกิจยุคใหม่ ความท้าทาย - คุ้มค่าทรัพยากรโลก

 แต่แฟชั่นก็ไม่ใช่เรื่องผิดในทางกลับกันแฟชั่นคือ ธุรกิจมูลค่ามหาศาล สร้างงาน และสร้างเศรษฐกิจได้อย่างมาก  การหาจุดสมดุลระหว่าง แฟชั่น และการใช้ทรัพยากรให้คุ้มค่ากำลังเป็นคำถามที่ตามหาคำตอบ

ในโลกธุรกิจได้เกิด Fast Fashion คือ เสื้อผ้าตามกระแสที่เน้นสวมใส่เพียงไม่กี่ครั้ง มีกระบวนการผลิตที่เน้นความรวดเร็วฉับไว ใช้ต้นทุนต่ำทั้งในส่วนของวัตถุดิบในการผลิต และแรงงาน เพื่อที่ให้เสื้อผ้านั้นมีราคาไม่แพง (คำอธิบายและความหมายจาก okmd)

ดร.ณิรชญา จังติยานนท์ อาจารย์สาขาวิชาการออกแบบทัศนศิลป์ เอกการออกแบบแฟชั่น คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทร์วิโรฒ กล่าวว่า  การผลิตแบบมาไวไปไวของสินค้าแฟชั่นที่มีทั้งด้านดี และด้านลบ ดังนั้นการมีสินค้า Fast Fashion มีแล้วไม่ได้ผิดอะไร หรือผู้เลือกใช้สินค้าประเภทนี้ก็ไม่ได้ผิดอะไร แค่พวกเราผู้ใช้หรือผู้ผลิต/นักออกแบบ/ผู้บริโภคทุกกลุ่ม (Target Group) อาจทำความเข้าใจใหม่ไปพร้อมๆ กับด้านลบที่เกิดขึ้น 

“สินค้า Fast Fashion บางอย่างผลิตมาแล้วไม่คุ้มค่าแก่การเสียทรัพยากร แต่ในบางขณะมันคุ้มค่าแก่ผู้ซื้อ มันสร้างคุณค่าทางจิตใจ และสัมพันธ์กับรายได้ที่ผู้ซื้อเลือกใช้ ปัจจุบันมีสินค้ามากมายในกลุ่มสินค้าFast Fashion ที่ผู้ผลิตหันมาใส่ใจด้านการผลิตโดยใช้เศษวัสดุจากขยะทางทะเล หรือการผลิตจากกลุ่มเสื้อผ้ามือ 2 ที่ผู้ซื้อนำมาแลกเปลี่ยนกลับคืนที่หน้าร้านได้ เพื่อแลกส่วนลดเพิ่มเติม สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นทิศทางของสินค้า Fast Fashion ที่สร้างมิติใหม่ต่อผู้ผลิต และผู้บริโภคอย่างดีมากขึ้นกว่าในอดีตที่ผ่านมา”

 

 

 

ทั้งนี้ การผลิตสินค้าFast Fashion ที่คำนึงถึงสิ่งแวดล้อม และผลกระทบที่จะตามมาได้ หรือการให้ความสำคัญกับเลือกใช้วัสดุ(Raw Material)ในระยะเริ่มต้น เช่น จากเศษขยะ/สิ่งของเหลือใช้ก็เป็นแนวโน้มโลกแฟชั่นอย่างมากในอนาคต การใช้หลักการคิดการออกแบบรูปแบบหมุนเวียน(Circular Design Methodology) เช่น การสร้างระยะเวลาการใช้สินค้าที่ยาวนานขึ้นต่อสินค้าแต่ละชนิด /การดึงชุมชนเข้ามาเป็นผู้ผลิตและสร้างการตระหนักรู้ต่อสินค้าที่ผลิตจะมีผลลัพธ์ทั้งด้านดี และด้านลบอย่างไรบ้าง และสร้างการรับรู้ใหม่แก่ผู้ซื้ออย่างสรรค์(Creative Consumption) บนพื้นฐานความเข้าใจกับสิ่งแวดล้อม

ในฐานะนักออกแบบจึงมีความเกี่ยวข้องกับการคำนึงถึงการออกแบบผลิตที่ตระหนักถึงคุณค่า และการลดภาระทางธรรมชาติ ซึ่งในผลงานวัสดุทางเลือกใหม่นี้ถูกผลิตจากเศษเปลือกข้าวโพด ซึ่งเป็นวัตถุดิบที่เหลือทิ้งจากภาคการเกษตรกรรมถึง 8.1 แสนตันต่อปี วัสดุเปลือกข้าวโพดอัดแผ่นด้วยความร้อนชื่อ “แผ่นอนูมาลี” โดยการเก็บเศษเปลือกข้าวโพดจากกองขยะในพื้นที่ตลาดกลางการเกษตร จากนั้นก็ออกแบบการผลิตนำเปลือกข้าวโพดมาแยกคุณสมบัติ และพบว่าเศษเปลือกข้าวโพดมีลักษณะพิเศษด้านลวดลาย และความหนา/บางโดยเฉพาะ 

การออกแบบการผลิตจึงเลือกใช้ความร้อนเข้ามาบังคับทิศทางของเปลือกข้าวโพด และการอัด-ทับ-พับ-งอ-กรีดด้วยร้อนเพื่อประสานวัสดุเปลือกข้าวโพด โดยคำนึงถึงหลักการผลิตที่คุ้มค่า วัสดุอัดแผ่นใช้ส่วนผสมของผ้าโปร่งแสงเพื่อพยุงโครงสร้างแผ่นแต่ไม่บดบังลวดลายของเปลือกข้าวโพด จนเกิดเป็นวัสดุอัดแผ่นจากเปลือกข้าวโพดสำหรับทางเลือกใหม่ในแง่การนำไปใช้ในงานผลิตภัณฑ์ด้านอื่นๆ ต่อไปได้

การขึ้นรูปต้นแบบนำวัสดุมาสร้างสรรค์เป็นต้นแบบของ โดยอาศัยโครงสร้างของแบบโครงหุ่นเพื่อขึ้นรูป และสามารถปรับเปลี่ยนทิศทางของแผ่นวัสดุซ้ำไป/มาได้ หรือการรื้อประกอบใหม่ด้วยความร้อน ผสมกับเทคนิคการขึ้นรูปการปัก/เย็บเป็นส่วนเสริม และเมื่อต้องการรูปแบบของโครงสร้างผลิตภัณฑ์หรือโครงสร้างเสื้อผ้าใหม่สามารถรื้อถอนจากโครงสร้างเดิมนำไปสร้างรูปแบบใหม่ได้ จากหลักการผลิตที่สามารถใช้วัสดุซ้ำไปมาได้ ซึ่งมีแนวคิดในวัสดุที่สามารถลดภาระการสร้างขยะแฟชั่น เมื่อวัสดุทางเลือกชิ้นนี้กลายเป็นสินค้าแฟชั่นในอนาคต

วงการแฟชั่นเองจะต้องมีสัมพันธ์กับโลกที่เราอาศัยอยู่ตามความเป็นจริงต้องเร่งสร้างสำนึก ความตระหนักรู้ เข้าใจระหว่างการทำธุรกิจ และความสมดุลระหว่างธรรมชาติ/คน/และสังคม ให้อยู่ร่วมกันได้ไม่เบียดเบียนธรรมชาติ 

ด้านผู้บริโภคยุคใหม่ต้องเข้าใจความเป็นจริงของสินค้า และเลือกซื้อสินค้าอย่างสร้างสรรค์ หากมีความร่วมมือจากทุกฝ่ายทุกภาคส่วนแล้วคุณค่าของวงการผู้ผลิต/นักออกแบบ/ผู้บริโภคสินค้าแฟชั่นก็จะเติบโตอย่างมั่นคงยาวนาน

 

 

พิสูจน์อักษร....สุรีย์  ศิลาวงษ์