ชอบกัดเล็บตัวเอง ต้องรู้ ! อาการแบบไหน เข้าข่ายโรคจิตเวช

นิสัยที่ชอบกัดเล็บตัวเองเวลาเครียดหรือกำลังคิดอะไรอยู่จนทำให้เล็บผิดรูปผิดร่าง ไม่สวย ไม่น่ามอง จนเกิดความไม่มั่นใจในตัวเอง และถ้าหากเป็นเรื้อรังกัดเล็บบ่อย ๆ ควบคุมตัวเองไม่ได้อาจจะเสี่ยงเป็นโรคทางจิตเวชได้

Key Point :

นิสัยชอบกัดเล็บตัวเองเวลาเผลอ เหม่อ เครียด หรือแม้กระทั่งเวลาว่าง หลายคนคิดว่าเป็นความเคยชินและไม่ส่งผลต่อร่างกาย
ความจริงแล้วการติดนิสัยกัดเล็บตัวเองอาจจะทำให้เกิดการติดเชื้อจากสิ่งสกปรก รูปร่างของเล็บผิดรูปผิดร่างไป และอาจจะส่งผลต่อสภาพจิตใจที่เรียกว่าโรคจิตเวชได้
เล็บจากการสัมผัสสิ่งของในชีวิตประจำวันแพร่กระจายเข้าสู่ร่างกายได้ง่ายขึ้น ทำให้เกิดปัญหาสุขภาพตามมา

ผศ.นพ.คมสันต์ เกียรติรุ่งฤทธิ์ ภาควิชาจิตเวชศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล ให้ความรู้เกี่ยวกับ นิสัยที่"ชอบกัดเล็บตัวเอง" ว่า ในปัจจุบันยังไม่มีสาเหตุที่แน่ชัด แต่อาจเกิดได้จากหลายปัจจัย เช่น ความเครียด รู้สึกเบื่อ วิตกกังวล หรืออุปนิสัยส่วนตัวที่ชอบกัดเล็บนอกจากนี้พันธุกรรมก็เป็นอีกหนึ่งสาเหตุที่ทำให้เกิดการกัดเล็บได้

พบในเพศหญิงมากกว่าชาย

พฤติกรรมชอบกัดเล็บที่พบเห็นบ่อยจะเป็นช่วงวัยเด็ก แต่ในวัยรุ่นและวัยผู้ใหญ่ก็พบได้บ่อยเช่นกัน โดยนิสัยชอบกัดเล็บจะเกิดในเพศหญิงมากกว่าเพศชาย และพฤติกรรมชอบกัดเล็บอาจเกิดขึ้นจากนิสัยของคนที่เสพติดความสมบูรณ์แบบ มีความกดดันในตัวเองสูง จึงทำให้แสดงความเครียดออกมาทางพฤติกรรม เช่น กัดเล็บ ดึงผม การดึงหรือถูผิวหนังที่บริเวณต่าง ๆ เช่น จมูกเล็บ ริมฝีปาก

ข่าวที่เกี่ยวข้อง :

สาเหตุ

เพื่อจัดการอารมณ์ เช่น เศร้า กังวล เบื่อ
พฤติกรรมคุ้นชินเวลาใช้สมาธิ เช่น อ่านหนังสือ คิดงาน
มีปัญหาสุขภาพจิต เช่น โรคซึมเศร้า สมาธิสั้น โรควิตกกังวล

คนชอบกัดเล็บ เขารู้สึกอย่างไร

ไม่สบายใจหรือวิตกกังวล
เครียดจากปัญหาความสัมพันธ์ในครอบครัว การเรียนและการทำงานรู้สึกโล่งใจ มีความสุขหลังจากได้กัดเล็บ
ละอายใจ รู้สึกผิดเมื่อมองเห็นสภาพผิวหนังและเล็บของตัวเอง
กลัวคนอื่นเห็นเล็บ

ความเสี่ยงของการกัดเล็บ

เล็บผิดรูปร่าง

การกัดเล็บทำให้เนื้อเยื่อของเล็บเสียหาย ส่งผลให้เนื้อเยื่อที่สร้างมาใหม่มีรูปแบบผิดปกติ ผิดรูปไปจากเดิม

ติดเชื้อ

การกัดเล็บอาจทำให้เสี่ยงต่อการติดเชื้อโรค เพราะเล็บเป็นแหล่งสะสมเชื้อโรคที่เกิดจากการใช้มือหยิบจับสิ่งของในชีวิตประจำวัน การกัดเล็บจึงเสี่ยงที่จะนำเชื้อโรคเข้าสู่ร่างกายได้ นอกจากนี้การกัดเล็บอาจทำให้ผิวหนังบริเวณเล็บหลุดหรือเกิดแผลทำให้เชื้อโรคเข้าสู่ร่างกายได้เช่นเดียวกัน

ฟันเสียหาย

การกัดเล็บอาจส่งผลเสียต่อสุขภาพฟัน เช่น ฟันร้าว ฟันบิ่น หรือแตกหัก นอกจากนี้อาจส่งผลให้กรามหรือกระดูกขากรรไกรเกิดความผิดปกติได้

บุคลิกภาพต่อบุคคลรอบข้าง

ทำให้สูญเสียความมั่นใจและบุคลิกภาพที่ดีต่อบุคคลรอบข้าง

กัดเล็บบ่อย ๆ เสี่ยงติดเชื้อโรค

การกัดเล็บนอกจากจะทำให้เล็บไม่สวย ยังมีความเสี่ยงทำให้เชื้อโรคและแบคทีเรียที่มาจากช่องปากรวมไปถึงเชื้อโรคที่ติดอยู่รอบ ๆ เล็บจากการสัมผัสสิ่งของในชีวิตประจำวันแพร่กระจายเข้าสู่ร่างกายได้ง่ายขึ้น ทำให้เกิดปัญหาสุขภาพตามมา เช่น เชื้อราที่เล็บ ปัญหาช่องปากและลำคออักเสบจากการติดเชื้อ และเนื้อบริเวณนิ้วอักเสบติดเชื้อได้

กัดเล็บแบบไหนเข้าข่ายโรคจิตเวช

การกัดเล็บตัวเองหากไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยหรือทำเป็นประจำ จนทำให้เกิดปัญหาในชีวิตประจำวัน เช่น ติดเชื้อ มีการทะเลาะเบาะแว้งในครอบครัวหรือคนรอบข้างก็ไม่มีอันตรายอะไร เพียงแค่ต้องปรับเปลี่ยนพฤติกรรม

แต่หากเกิดการกัดเล็บตัวเองจริงจังเกินไป ห้ามตัวเองไม่ได้ และกัดเล็บจนก่อให้เกิดผลเสียตามมา อาการแบบนี้อาจเข้าข่ายภาวะของโรควิตกกังวล โรคซึมเศร้า โรคสมาธิสั้นได้ หรือโรคกัดเล็บ (onychophagia) เป็นคำใช้เรียกคนที่มีพฤติกรรมชอบกัดเล็บเป็นประจำหรือเรื้อรัง ซึ่งจะมีอาการดังต่อไปนี้

กัดเล็บขณะเหม่อลอย
ไม่รู้ตัวว่ากำลังกัดเล็บตัวเองอยู่
กัดเล็บจนผิดรูป หรือเป็นแผล
รู้สึกอายเล็บตัวเอง พยายามไม่ให้ใครเห็นเล็บมือ
มีอาการอื่นแสดงร่วมกับการกัดเล็บ เช่น ดึงผม แกะเกาผิวหนัง กัดริมฝีปาก หรือเขย่าขา
ต้องทะเลาะกับผู้อื่นบ่อย เนื่องมาจากพฤติกรรมกัดเล็บของตัวเอง

วิธีป้องกันการ กัดเล็บตัวเอง

ตัดเล็บให้สั้น
ทาครีมหรือเจลเพื่อเพิ่มความชุ่มชื้นให้กับมือ
ทาบอระเพ็ดหรือวัตถุดิบที่มีรสขมบริเวณนิ้ว
ทาเล็บ แต่งตกเล็บ
ติดพลาสเตอร์แปะแผล
สวมถุงมือ
เคี้ยวหมากฝรั่งเพื่อช่วยให้ปากไม่ว่าง
รับมือกับภาวะอารมณ์ต่าง ๆ อย่างถูกต้อง
ผ่อนคลายสมองและอารมณ์ เช่น นอนหลับให้เพียงพอ ออกกำลังกาย และทำสมาธิ
หากมีปัญหาด้านอารมณ์อย่างรุนแรงควรปรึกษาแพทย์
ค่อย ๆ ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมทีละน้อย

พฤติกรรมการกัดเล็บตัวเองจนส่งผลให้เกิดปัญหาสุขภาพทั้งทางกายและจิตใจ ควรสังเกตพฤติกรรม อารมณ์ ความรู้สึกของตัวเองให้ดี หากไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ก็ควรไปพบแพทย์เพื่อทำการวินิจฉัย ประเมินอาการ และรักษาอย่างเหมาะสมต่อไป

อ้างอิง : คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี