“Khaolak Surf Town” ฝันกลางวันหรือฝันเป็นจริงที่เขาหลักจะเป็นเซิร์ฟทาวน์
“Khaolak Surf Town” คือภาพฝันที่ใครๆ ก็อยากให้เกิด เพราะจะทั้งเปลี่ยนภาพจำของ “เขาหลัก” และสร้างโอกาสให้ทุกคนในพื้นที่ แต่ฝันกว่าจะเป็นจริง มารับรู้ความจริงไม่อิงนิยายของว่าที่ “เซิร์ฟทาวน์” แห่งนี้กัน
“ไม่ว่าจะเป็นภูเก็ตหรือพังงา ผู้คนต่างเจ็บช้ำจากสึนามิ หลายคนไม่ให้ลูกลงทะเลเลย ทำให้เขามีปัญหานะ เด็กๆ หลายคนว่ายน้ำไม่เป็น แต่กีฬาเซิร์ฟเปลี่ยนความทรงจำพวกเขา ทำให้เขากล้าพาลูกออกมาทะเล พามาเรียนเซิร์ฟ เพราะเด็กหลายคนมีความสุข จากเด็กติดมือถือ กลายเป็นบอกพ่อแม่ว่าอยากไปเล่นเซิร์ฟ เด็กบางคนไม่กินข้าว แต่พอตอนนี้เขาเล่นเซิร์ฟเหนื่อย กลับไปกินเยอะมาก พ่อแม่ทุกคนในเมืองนี้ก็รู้สึกว่าดีจังเลย นี่มันบ้านเรา ลูกเรารักกีฬา ลูกเราเปลี่ยนแปลงไปเยอะมาก จนกลายเป็นคอมมูนิตี้”
คำบอกเล่าของ ต๊ะ - ทวีโรจน์ เอี๋ยวพานิช อดีตประธานชมรมกระดานโต้คลื่นจังหวัดพังงา ที่เพิ่งบอกลาตำแหน่งไปก่อนหน้างานใหญ่อย่าง Rip Curl Surf Festival ที่เขาหลัก จ.พังงา เพียงไม่กี่วัน สะท้อนว่า เซิร์ฟ ได้เข้ามาเปลี่ยนแปลงพื้นที่ เขาหลัก รวมถึงทั้งจังหวัดพังงาให้กลายเป็นหนึ่งในหมุดหมายของนักเซิร์ฟทั่วประเทศ
เมื่อก่อนคนจะจดจำ “เขาหลัก” เพียงว่าเป็นเมืองที่บอบช้ำจากสึนามิ ต๊ะบอกว่าหลังจากเรียนจบมหาวิทยาลัยในกรุงเทพฯ กลับมาบ้านเกิดเมืองนอนที่เขาหลักแล้วพบว่าแทบจะไม่มีคนไทยเลย และหาดเมมโมรี่ ซึ่งเป็น Surf Spot แถวหน้าของไทยในปัจจุบัน สมัยนั้นยังเป็นเพียงหาดลับของนักเซิร์ฟและนักท่องเที่ยวฝรั่ง ขนาดตัวเขาเองยังได้มารู้จักที่นี่ด้วยลายแทงจากนักเซิร์ฟต่างชาติคนหนึ่งด้วยซ้ำ
เขาเซอร์ไพรส์มากที่ได้รู้มีหาดที่มีธรรมชาติสวยงามมาก มีแต่ชาวต่างชาติ และด้วยความที่เขาเป็นบล็อกเกอร์ด้วยก็เผยแพร่ภาพความงามของหาดนี้สู่สาธารณชน จนเกิดกระแสความสนใจทั้งการท่องเที่ยวที่จะมาเขาหลักและกระแส “เซิร์ฟ” ในพังงา
การสร้างฝันสู่วลีที่ว่า “Khaolak Surf Town” ค่อยๆ กลายเป็นรูปเป็นร่างเมื่อมีโควิด-19 ระบาด ทำให้คนที่เคยเดินทางไปต่างประเทศไม่ได้ ต้องหันมาท่องเที่ยวในประเทศ ประกอบกับการโต้คลื่น หรือ “เซิร์ฟ” เป็นกิจกรรมที่หลายคนใฝ่ฝันว่าอยากลองสักครั้ง แต่ครั้นจะไปฮาวาย ไปออสเตรเลีย หรือแม้แต่บาหลี ก็ทำไม่ได้ ถนนของนักเซิร์ฟจึงมุ่งหน้าสู่ “เขาหลัก” จนที่นี่มีอัตราการจองที่พักเติบโตมากที่สุดของประเทศไทย ณ ขณะนั้น
“ประมาณ 8 ปี ตั้งแต่วันแรกที่ผมมาถ่ายรูป มาทำสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ตอนนั้นผมไม่ได้คาดหวังว่าเขาหลักจะต้องเป็นเซิร์ฟทาวน์ สิ่งที่เราอยากทำคืออยากให้คนไทยมีโอกาสโต้คลื่น เราเห็นเด็กๆ ที่ตอนนี้เป็นนักกีฬาทีมชาติ เราเห็นตั้งแต่เขายังตัวเล็กๆ แล้วก็โตมาเรื่อยๆ จนตอนนี้ประสบความสำเร็จ เราก็อยากทำเล็กๆ น้อยๆ ไปเรื่อยๆ โดยไม่เคยหวังว่ามันจะเป็นเซิร์ฟทาวน์ แต่เคยมีคำพูดหนึ่งของพี่ฉิ่ง (เจ้าของ Memories Beach Bar และ Pakarang Surf School) บอกว่าอยากให้วันหนึ่งคนท้องถิ่นที่นี่ถ้าไม่มีงานทำ ให้เขามาเป็นครูสอนโต้คลื่น อยากให้มีโรงเรียนสอนโต้คลื่นเยอะๆ เพราะจะพัฒนาเมืองนี้ให้เป็นเมืองเซิร์ฟได้เหมือนในต่างประเทศ ได้ทั้งเรื่องเศรษฐกิจ การท่องเที่ยว และอยากให้คนมีงานทำมากกว่า แล้ววันนี้มันก็มีความเป็นไปได้สูงที่จะเป็นเซิร์ฟทาวน์”
แค่ฝันกลางวันหรือฝันเป็นจริง
ขณะที่ทุกคนกำลังเพลิดเพลินอยู่ในทุ่งลาเวนเดอร์ที่ชื่อว่า “Khaolak Surf Town” แต่อดีตประธานชมรมกระดานโต้คลื่นจังหวัดพังงาก็ขอให้ตั้งสติ แล้วฟังความจริงที่เกิดขึ้นสักหน่อย
“เซิร์ฟไม่เหมือนกีฬาฟุตบอล บาสเกตบอล สุดท้ายแล้วมันก็ไปไม่ถึงไหน เวลาที่จะมีนักกีฬาไปแข่งก็ต้องมาเหมือนขอรับบริจาค ผมถามหน่อยว่ามันควรจะเป็นอย่างนี้ไหม อยากถามกลับไปยังหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเหมือนกันว่าถ้ากีฬาเซิร์ฟขับเคลื่อนเศรษฐกิจ ขับเคลื่อนการท่องเที่ยวขนาดนี้ แต่ทำไมไม่เห็นความสำคัญตรงนี้บ้าง”
ถามว่าองค์ประกอบสำคัญที่จะทำให้สถานที่ใดจะเป็น “เซิร์ฟทาวน์” ได้ ต้องประกอบด้วย 4 อย่าง คือ
- สถานที่ หาดต้องโต้คลื่นได้
- ต้องมีนักกีฬา
- ต้องมีธุรกิจต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง เช่น โรงเรียนสอนโต้คลื่น
- ร้านและโรงงานผลิตกระดานโต้คลื่น
ต้องยอมรับว่าทั้งสี่อย่าง "เขาหลัก" มีครบ เพียงแต่ว่าบางองค์ประกอบยังไม่ค่อยสมบูรณ์นัก โดยเฉพาะเรื่องการสนับสนุนนักกีฬา ที่แม้จะผ่านจุดที่กระแส "เซิร์ฟ" มาทำให้เขาหลักเป็นที่รู้จักจากคนทั่วประเทศมาแล้ว ทว่าต๊ะก็ตอบได้ทันทีว่ายังเหมือนเดิม ยังไม่มีหน่วยงานภาครัฐที่จะเข้ามาซัพพอร์ตอย่างจริงจัง
แม้คนภายนอกมองมาในวงการ “เซิร์ฟ” แล้วเข้าใจว่าเป็นช่วงขาขึ้นและบูมเอามากๆ แต่คนในวงการกลับเห็นต่าง ต๊ะบอกว่านี่คือขาลง และปัจจัยที่ทำให้เซิร์ฟกำลังลงอย่างน่ากังวลคือในวันที่กระแสพีคเหมือนยอดคลื่น กลับไม่มีการวางแผนเพื่อประคองให้เซิร์ฟอยู่บนนั้นได้นานและถึงจะลงก็ลงอย่างช้าๆ และรักษาความนิยมเอาไว้ได้
“จนบางครั้งผมอยากให้ที่นี่กลับไปเงียบแบบเดิมด้วยซ้ำไป เพราะผมรู้สึกเหนื่อยมากกับการทำงานกับภาครัฐ หรือบางทีเราควรจะให้มันเป็นไปตามธรรมชาติของมัน เพราะกีฬาเซิร์ฟพอเราไปอัดหรือยัดเยียดโดยพื้นฐานไม่แน่น เราไปโปรโมทว่าเป็นเซิร์ฟทาวน์แต่โครงสร้างหลักไม่มีอะไรสมบูรณ์ นักกีฬาไม่ได้รับการสนับสนุน ชายหาดไม่มีไลฟ์การ์ด ตลกไหม เราพัฒนาจนจะเป็นระดับประเทศหรือระดับโลก แต่คุณไม่มีไลฟ์การ์ด ถ้าเราอยากให้จุดนี้เป็นไฮไลท์ของจังหวัด ทุกหน่วยงานต้องให้ความสำคัญมากกว่านี้ ไม่ใช่ให้โปรโมทไปสิ แต่ในความเป็นจริงมีใครมาดูไหมว่ามันต้องการการสนับสนุนอะไรหรือเปล่า ไม่ใช่ให้ผมเขียนโครงการปีนี้เพื่อไปเอางบปีหน้า แล้วมันทันไหมถ้ามีคนตายขึ้นมา...
...แต่ผมขอแยกนะ ก็มีหลายหน่วยงานที่ทำงานได้ดี อย่างการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.) ทำงานได้อย่างดี แต่ถ้า ททท. อย่างเดียวก็ไม่ไหวนะ เพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องของกีฬาด้วย อยากให้พาร์ทของกีฬาเข้ามาดูมากกว่านี้ เพราะตอนที่เราจะบอกว่าเขาหลักเซิร์ฟทาวน์ แล้วองค์ประกอบ 4 อย่างเมื่อกี้ มันยังขาด”
อนาคตของเซิร์ฟและ Khaolak Surf Town
ปฏิเสธไม่ได้ว่าการปิดประเทศจากสถานการณ์โควิด-19 เป็นเหตุผลสำคัญที่ทำให้คนไทยหันมาเล่น “เซิร์ฟ” กันมากขึ้นจนถึงจุดพีคไปแล้วเมื่อประมาณปีที่แล้ว ซึ่งยังมีอานิสงส์มาถึงปีนี้ที่คนยังนิยมอยู่ ทำให้เมื่อเปิดประเทศแล้ว นักเซิร์ฟเริ่มออกไปหาประสบการณ์ใหม่ๆ ที่ต่างประเทศ เช่นที่บาหลี
ต๊ะเล่าให้ฟังว่าเขาเพิ่งกลับมาจากบาหลี ปรากฏว่าเที่ยวบินเต็ม จำนวนมากที่ไปคือไปเซิร์ฟ บ่งบอกว่ากระแสเซิร์ฟยังดี แล้วจะค่อยๆ ไต่ลงมา ซึ่งการรักษาระดับเอาไว้ เขามองว่าต้องอาศัยความร่วมมือของหลายฝ่าย
“ผมยังเชื่อว่าคนที่ชอบมันแล้วจะไม่ทิ้งมันแน่นอน คนที่รักทะเลไปแล้วจะยังรักเหมือนเดิม แต่ถ้าอยากให้เกิดการท่องเที่ยว การพัฒนานักกีฬา เราก็คงต้องเดินต่อไป”
ส่วน "Khaolak Surf Town" ที่กลายเป็นวาระสำคัญ เขาอธิบายว่าเป็นในทำนองเดียวกันกับกีฬาเซิร์ฟ ถ้าผลักดันกันดีๆ จะไปได้ เพราะยังมีอนาคตมากๆ โดยเฉพาะกลุ่มตลาดยุโรป ซึ่งสอดคล้องกับกลุ่มลูกค้าหลักของ “เขาหลัก” ที่มีมาแต่เดิมคือชาวสแกนดิเนเวีย เขาหลักจะได้รับโอกาสให้เป็นหมุดหมายเมื่อนักเซิร์ฟกลุ่มนี้ต้องหนีหนาวมาพึ่งน้ำอุ่นๆ แถมยังได้กลุ่มครอบครัวที่ต้องการเพียงคลื่นเล็กๆ เล่นได้ทุกคน
“ถ้าเราประชาสัมพันธ์ไปได้ถูกทางว่า Khaolak Surf Town เรามีร้านอาหารใต้น่ารักๆ เต็มไปหมดเลย เรามีทะเลที่คลื่นขนาดกำลังดี นอกจากมีเซิร์ฟเรายังมี SUP มีสนามเซิร์ฟสเก็ต เราขายภาพรวมที่เป็นเอกลักษณ์ คุณไปเที่ยวเกาะสิ ไปตามเก็บร้านอาหารมิชลินที่หาทานไม่ได้ที่ไหนในไทยสิ
ฤดูเซิร์ฟคือฤดูฝนที่คนไม่มาเที่ยว ถ้าเรายังทำแคมเปญนี้ต่อไปก็ยังส่งผลให้เมืองนี้วางได้ครบลูป คือไม่มีคำว่าโลว์ซีซันอีกต่อไป”
“Khaolak Surf Town” จึงไม่น่าจะเป็นเพียงฝันกลางวัน เพราะ “เซิร์ฟ” พิสูจน์แล้วว่าสร้างการเปลี่ยนแปลงได้จริง ต่อจากนี้คือความท้าทาย เพราะถ้าหากเป็นไปตามที่อดีตประธานชมรมกระดานโต้คลื่นจังหวัดพังงาคนนี้พยากรณ์ไว้ว่ากำลังเป็นขาลง ความพยายามผลักดันให้เซิร์ฟเป็นตัวเอกที่จะขับเคลื่อน “เขาหลัก” ทั้งภาคเศรษฐกิจและการท่องเที่ยวจะต้องมาครบทั้งการวางแผน, ความรู้ความเข้าใจ และความตั้งใจจริง
เพราะ “เซิร์ฟ” ได้ทำหน้าที่ของตัวเองเรียบร้อยแล้ว เหมือนอย่างที่ต๊ะบอกไว้ว่า
“เสน่ห์อย่างหนึ่งของกีฬาเซิร์ฟ คือ ในทะเลทุกคนเสมอภาค เราลอยตัวอยู่ในทะเลเดียวกัน แล้วคลื่นทะเลมาเราก็มองไปในทิศทางเดียวกัน เพราะฉะนั้นในทะเลไม่ได้มีการระบุว่าคนนี้รวยคนนี้จน คนนี้เป็นใคร มันคือเสน่ห์ที่ทำให้หลายคนหลงรัก ทุกคนได้ทิ้งตัวตนแล้วมาอยู่บนทะเลผืนเดียวกัน”
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.) สนับสนุนการเดินทาง
