เก่งทุกเรื่องแต่คนเกลียด | บวร ปภัสราทร

มีพฤติกรรมบางอย่างที่มักพบกัน คนเก่งที่ทำให้คนอื่นเกลียดได้ง่าย ๆ คนเก่งเชื่อว่าตนเองรู้เรื่องนั้นเรื่องนี้ดีกว่าคนอื่น จึงมักชอบชี้แนะให้คนอื่นได้รู้ในเรื่องนั้นมากยิ่งขึ้น แต่ถ้าความตั้งใจดีในการที่จะช่วยยกความรู้คนอื่นขึ้นมานั้น แสดงออกมาเป็นเหมือนการสั่งสอนมากเกินไป จนทำให้คนรอบตัวกลายเป็นคนโง่กันไปหมด อยู่ในที่ประชุมเมื่อไร คนอื่นรู้สึกว่าโง่กันไปหมด คนเก่งแบบนี้เป็นคนเก่งที่ไม่น่าเข้าใกล้ เพราะใกล้แล้วตัวเราดูโง่ลงไปทันที

ถ้าเก่งแล้วอยากให้คนอื่นเก่งตาม ถามกันเสียก่อนว่าเขาต้องการให้ช่วยหรือไม่ อย่าหวังดีไปสั่งสอนคนอื่นไปทั่วโดยไม่รู้ว่าเขาอยากให้ช่วยแนะนำหรือไม่

(ภาพถ่ายโดย Andrea Piacquadio)

เก่งมากจนรู้ล่วงหน้าว่าเรื่องนั้นทำแล้วไปไม่รอดแน่ ๆ แต่แสร้งทำว่าเห็นด้วยกับเรื่องนั้น แล้วตามไปบอกตอนที่เรื่องที่ทำนั้นพังไปเรียบร้อยแล้วว่า รู้อยู่แล้วว่าจะพังแต่ไม่อยากขัดใจในตอนนั้น คนอื่นหวังให้คนเก่งช่วยมองว่าเรื่องที่จะทำมีความเสี่ยงมากน้อยเพียงใดที่จะล้มเหลว ถ้าคนเก่งไม่พร้อมที่จะบอกไปตามความจริง ท่านว่าให้เงียบไว้ก่อน หรือขอตัวไม่ออกความเห็นด้วยความจำเป็นอะไรสักอย่างหนึ่งที่พอจะยกมาอ้างได้

ท่านห้ามไม่ให้ไปแสดงให้เห็นว่าเราไม่ซื่อสัตย์ ปรับเปลี่ยนคำพูดไปตามเหตุการณ์เพียงเพื่อเอาตัวรอดไปในขณะนั้น มากกว่าที่จะว่ากันไปตามความจริง เก่งแต่ไม่ซื่อสัตย์มีให้เห็นมากมายในวันนี้ และล้วนแต่เป็นคนเก่งที่ผู้คนพากันรังเกียจ เคยเป็นศิษย์กันมาก่อน ยังโบกมืออำลาไม่เกี่ยวข้องกันอีกต่อไป

เก่งมาก รู้มาก มักส่งเสริมให้พูดมากเกินกว่าที่ควรจะพูด และอดทนฟังเรื่องที่ไม่ถูกหลักการได้น้อยลง ถ้าพูดมากจนคนอื่นแทบไม่ได้พูด อะไรไม่ถูกก็พูดแทรกไม่รอฟังให้พูดจบเสียก่อน ระหว่างฟังไปก็ออกอาการให้เห็นว่าดูแคลนคนที่กำลังพูดเรื่องนั้นอยู่ และถ้าได้พูดเมื่อไร ก็พูดยืดยาวไม่รู้จบ จากการที่รอบรู้เรื่องนั้นมากมาย เลยพูดไม่ยอมหยุด คนอื่นฟังมากไปจนข้อมูลล้น เรื่องดี ๆ เลยกลายเป็นเรื่องน่าเบื่อไปเลย

ถ้าเก่งแล้วทำให้คนอื่นสับสน ขาดสมาธิในการทำการงาน คนเก่งคนนั้นก็ไม่มีประโยชน์อย่างใดกับคนกลุ่มนั้น ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งสับสน ยิ่งขาดสมาธิ เราเห็นคนเก่งแบบนี้ได้ตามรายการวิพากษ์วิจารณ์ตามยูทูปเสมอ ๆ

ใครอยู่ในกลุ่มไลน์ที่มีคนเก่งแบบนี้อยู่ด้วย ไลน์จะร้องเตือนข้อความใหม่ตลอดวันตลอดคืน ดังนั้น ใครที่คิดว่าตัวเองเก่ง ให้รู้จักทนฟัง รอพูด และหยุดพูดในจังหวะอันสมควร จะได้กลายเป็นคนเก่งที่คนอยากคบค้าด้วย

เป็นธรรมดาที่คนเก่งจะพบเห็นอะไรที่เป็นปัญหาได้มากกว่าคนอื่น รู้เยอะย่อมเห็นปัญหาได้เร็วกว่าคนที่ไม่ค่อยจะรู้อะไร แต่เมื่อพบเจอปัญหาแล้วมีวิธีการในการบอกกล่าวปัญหานั้นอย่างไร จะเป็นตัวกำหนดว่าจะเป็นคนเก่งที่น่าคบ หรือน่ารังเกียจ

ถ้าเจออะไรก็เอาแต่บ่น ขับรถก็บ่นเรื่องการออกแบบถนน การจัดสัญญาณไฟจราจร บ่นเรื่อยไปจนกระทั่งผิวถนน ทางเท้า ไปถึงที่ทำงานก็บ่นเรื่องทางเข้า ที่จอดรถ และอีกสารพัดเรื่อง ใครอยู่ใกล้กับคนเก่งช่างบ่นจะหงุดหงิดไปกับชีวิตที่เต็มไปด้วยปัญหา บางอย่างไม่เคยคิดว่าจะเป็นปัญหา ก็มีคนเก่งช่างบ่นมาช่วยชี้ให้เห็นเพิ่มเติมทุกข์ยากให้กับชีวิตมากขึ้นไปอีก

ถ้าเก่งจริงให้ออมคำบ่นเอาไว้ แล้วให้หาทางแก้ปัญหาให้มากกว่าการบ่น คนหวังให้คนมีฝีมือมาแก้ปัญหา คนมีฝีปากในการขยายให้ทุกอย่างกลายเป็นปัญหานั้นมีมากมายอยู่แล้ว ที่ขาดแคลนคือคนเก่งที่เห็นปัญหาแล้วมีหนทางแก้ไขให้ปัญหาหมดไปได้

คนเก่งจะมีประโยชน์กับคนอื่นได้ต่อเมื่อเก่งแล้วมีคนอยากคบหาด้วยเท่านั้น