Vladimir Ashkenazy สำนึกดนตรีของนักเปียโนอาวุโส
นี่คือแง่คิดที่ผมพอจะให้คำแนะนำได้ว่า ‘จงให้ความคิดอยู่กับดนตรี’
การมาเยือนไทยของนักเปียโนรัสเซียน ที่เป็น ‘ตำนานระดับโลก’ อย่าง Vladimir Ashkenazy พร้อมกับลูกชาย Vovka Ashkenazy นับเป็นปรากฏการณ์ครั้งสำคัญของวงการเพลงคลาสสิกในบ้านเรา เพราะไม่ใช่เรื่องง่ายและไม่ปรากฏบ่อยครั้งนัก ที่เราจะมีโอกาสได้ชมการแสดงดนตรีของคนระดับนี้
ที่ผ่านมา ชื่อเสียงของ Vladimir Ashkenazy ทั้งในฐานะนักเปียโนและวาทยกร เป็นที่รับรู้และชื่นชมในหมู่นักฟังดนตรีคลาสสิกชาวไทยอย่างกว้างขวาง ไม่มีใครที่ฟังดนตรีคลาสสิกที่จะไม่เคยได้ซึมซับเสียงเพลงอันไพเราะของเขา ผ่านผลงานบันทึกเสียงจำนวนมากมาย กับค่ายเพลงหลักของโลก อย่าง Decca และค่ายเพลงอื่นๆ
ด้วยการประสานงานของ วิทยา ตุมรสุนทร แห่งบีเอสโอ ผ่านทางเพื่อนสนิท (Mr. Yves) ที่ใกล้ชิดกับตระกูล Ashkenazy จึงเป็นที่มาของ ‘คำถาม-คำตอบ’ แบบ exclusive ในครั้งนี้
นี่คือบทสัมภาษณ์แรกสุดและล่าสุด ของ Vladimir Ashkenazy สำหรับแฟนเพลงชาวไทยโดยเฉพาะ
นี่คือคอนเสิร์ตครั้งแรกของคุณในประเทศไทยหรือไม่ ก่อนหน้านี้คุณเคยมาเยือนประเทศไทยไหม และคุณคุ้นเคยกับขนบธรรมเนียม วัฒนธรรม และดนตรีของไทยมาบ้างไหม
ผมเคยแสดงในประเทศไทยหนึ่งครั้ง (บางที อาจจะสองครั้ง ผมจำไม่ได้) เมื่อนานมาแล้ว ผมทราบว่านี่คือประเทศที่นับถือพระพุทธศาสนา และผมไม่ได้มีความรู้ในศาสนาพุทธเท่าใดนัก ผมเกรงว่าจะไม่คุ้นเคยกับขนบธรรมเนียมและวัฒนธรรมของประเทศไทยนัก แต่ผมยังระลึกถึงความมีจิตใจอันดีงามของคนไทย และอาหารที่สุดยอดของพวกเขา
โปรแกรมการแสดงในครั้งนี้เป็นอย่างไร มีผลงานชิ้นไหนที่เจาะจงเลือกไว้สำหรับแฟนเพลงชาวไทย ?
เราเลือกไว้ 2-3 โปรแกรมสำหรับฤดูกาลนี้ และเราเล่นมันทุกๆ สถานที่ที่เราไป สถานที่สำหรับการแสดงคอนเสิร์ตไม่ได้มีอิทธิพลต่อตัวโปรแกรม เราค่อนข้างเลือกเพลงจากความชื่นชอบส่วนตัวของเราที่มีต่อคีตกวีและคุณค่าทางดนตรี เบโธเฟน, บราห์มส์, ราเวล, รัคแมนินอฟ คือตัวอย่างส่วนหนึ่งของความชื่นชอบเหล่านั้น
ตอนเป็นเด็ก คุณเริ่มต้นเรียนรู้ดนตรีอย่างไร มีความทรงจำใดพิเศษที่อยากจะบอกเล่าให้ฟัง ?
พ่อผมเป็นนักเปียโน และระหว่างที่เรียนอยู่ในโรงเรียนดนตรี (ท่าน)บรรเลง(ผลงานของ)คอมโพสเซอร์ อย่าง เบโธเฟน , บราห์มส์ , รัคแมนินอฟ... คุณแม่ผมท่านไม่ได้เป็นนักดนตรี แต่ท่านมักร้องทำนองเพลงรัสเซียนบ่อยๆ พ่อของเธอ (คุณตา) เป็นหัวหน้าวงคอรัสในโบสถ์ออร์โธด็อกซ์ นี่คือบทเรียนเริ่มต้นของผมสู่ดนตรีคลาสสิก
เมื่อถึงเวลาหนึ่ง แม่เริ่มเห็นว่าผมรักดนตรีอย่างมาก และถามผมว่าต้องการจะเรียนดนตรีไหม และจะเล่นเครื่องดนตรีไหนดี ผมตอบตกลง แน่นอนครับ และโดยธรรมชาติผมเลือกเปียโนอยู่แล้ว ในเมื่อผมพ่อเป็นนักเปียโน นี่คือกระบวนการที่เรียบง่ายมากๆ และตรงไปตรงมา
ใครคือคนที่คุณคิดว่ามีอิทธิพลมากที่สุดในแง่ชีวิตการเป็นศิลปินของคุณ
มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเอ่ย มีผู้คนมากมายที่มีส่วนเกี่ยวข้อง แน่นอน ครูดนตรีของผมเข้ามาในใจทันที พวกท่านเก่งมากและได้ช่วยเหลือผมอย่างมาก แต่ยังมีนักดนตรีเก่งๆ นักเปียโน วาทยกร นักไวโอลิน และศิลปินดีๆ อีกมากมายที่ให้แรงบันดาลใจแก่ผม พวกเขาได้เปิดมุมมองใหม่ๆ ต่อเรื่องของชีวิตทางดนตรีและความเข้าใจในตัวดนตรี
ครูดนตรีของผมมีความสำคัญยิ่งยวด เพราะพวกท่านนำผมไปในแนวทางที่ถูกต้อง เปิดมุมมองให้รู้ว่าดนตรีต้องการการแสดงออกอย่างไร และเหตุใดดนตรีจึงดำรงอยู่
คุณมีความสัมพันธ์ในการทำงานยาวนานกับค่ายเพลง Decca คุณเคยบันทึกเสียงกับค่ายเพลงอื่นบ้างไหม คุณตัดสินใจอย่างไรกับโอกาสต่างๆ ที่มาถึงคุณ
ค่าย EMI ติดต่อผมมา และผมก็สนใจอย่างมาก แต่ค่ายเพลง Decca มาถึงในจังหวะเดียวกันด้วยข้อเสนอที่น่าสนใจ มันดูเหมือนจะเป็นทางเลือกที่ดีกว่าสำหรับผมด้วยเหตุผลที่หลากหลาย Decca นับว่าดีสำหรับผมมาก ให้เสรีภาพอย่างเต็มที่ ในเงื่อนไขของสัญญาเอ็กซ์คลูซีฟที่มีขึ้น ดังนั้น ผมจึงบันทึกเสียงกับค่ายเพลงอื่นๆ เพียงไม่กี่ครั้ง ผมอัดเพลง 2-3 หนกับค่าย EMI และยังได้อัดเปียโนคอนแชร์โตหมายเลข 3 ของรัคแมนินอฟ กับ (วาทยกร) ยูจีน ออร์แมนดี สำหรับค่าย RCA ซึ่งอันนี้ถือเป็นงานบันทึกเสียงสำคัญสำหรับผม เพราะ ออร์แมนดี นับเป็นศิลปินมหัศจรรย์ และเคยอำนวยเพลงของรัคแมนินอฟ(ที่รัคแมนินอฟเล่น)ด้วยตัวเองมาแล้ว
ผมยังเคยอัดงานบางชุดให้บริษัทญี่ปุ่น Exton ซึ่งให้แรงบันดาลใจด้วยเช่นเดียวกัน
ตอนนั้น ค่าย Decca เกิดสนใจนักดนตรีรัสเซียนหรือดนตรีรัสเซียนไหม ตอนที่คุณเริ่มทำงานกับพวกเขา
ผมไม่คิดว่า Decca สนใจนักดนตรีรัสเซียนคนไหนอย่างเฉพาะเจาะจงในเวลานั้นที่ผมเซ็นสัญญากับเขา เขาเพียงเพิ่งเริ่มสนใจนักดนตรีบางคนเท่านั้น และอีกครั้ง (ขอบอกว่า)ผมได้รับเสรีภาพอย่างสมบูรณ์ในการเลือกผลงานเพลงที่ผมจะบันทึกเสียง พวกเขาไม่เคยกดดันให้ต้องเล่นเพลงจำพวกไหน หรือผลงานของนักประพันธ์ดนตรีคนไหนกับผมเลย
คุณเกี่ยวข้องกับการติดต่อธุรกิจในอาชีพของคุณ หรือคุณปล่อยให้เป็นหน้าที่ของตัวแทน
ตราบเท่าที่เป็นการติดต่อธุรกิจในอาชีพของผม ผมตัดสินใจเรื่องทั้งหลายด้วยตัวเอง
เมื่อแสดงอยู่บนเวที คุณมีใครสักคนในความคิดคำนึงหรือไม่ คุณตระหนักถึงผู้ชมอย่างไร
โดยพื้นฐาน ผมจดจ่อกับดนตรีเท่านั้น บางครั้งผมตระหนักถึงผู้ชม เพราะมีเสียงหรือความเคลื่อนไหวบางอย่างเกิดขึ้น แต่โดยมากแล้ว ผมจะไม่สนใจมัน และมุ่งจดจ่ออยู่กับดนตรีของตัวมัน นี่คือแง่คิดที่ผมพอจะให้คำแนะนำได้ว่า ‘จงให้ความคิดอยู่กับดนตรี’ แค่นั้นเอง
จากการประสบความสำเร็จในฐานะนักเปียโน อะไรกระตุ้นให้คุณก้าวไปข้างหน้าด้วยการอำนวยเพลง
ตอนเป็นเด็ก ความประทับใจอย่างสูงสุดที่สุดที่มีต่อดนตรีคือ ซิมโฟนีออร์เคสตรา แต่อย่างที่ทราบกัน เมื่อคุณอายุเพียง 6-7 ขวบ คุณยังเป็นคอนดักเตอร์ไม่ได้หรอก และผมไม่เคยคิดว่าตัวเองจะคอนดักท์ได้หรอกนะ เมื่อผมเริ่มเล่นเปียโน ผมก้าวหน้าอย่างรวดเร็วมาก และประสบความสำเร็จตั้งแต่ยังเป็นวัยรุ่น ถึงกระนั้น ก็ยังไม่ได้คิดที่จะคอนดักท์ เพราะมันดูเหมือนจะเป็นเรื่องยากเกินไป ซับซ้อนเกินไปกว่าที่จะคิด นอกจากนั้น กลุ่มเพลงสำหรับเปียโน ก็ยังใหญ่โตเกินกว่าช่วงชีวิตหนึ่งของคนเราจะสำรวจมันได้อย่างสมบูรณ์
การอำนวยเพลงเกิดขึ้นทีละน้อย จากที่ผู้คนทราบว่าผมมีความสนใจในดนตรีออร์เคสตราอย่างแรงกล้าเพียงใด พวกเขาแนะนำให้ผมลองคอนดักท์ดู เพื่อนคอนดักเตอร์คนหนึ่ง ถึงขนาดเสนอให้บทเรียนสักสองสามบทสำหรับการอำนวยเพลงแก่ผม แต่ผมปฏิเสธ เพราะผมยังมีความสุขกับการเล่นคอนเสิร์ตอยู่ และการอำนวยเพลงก็ยังดูเป็นงานที่น่ากลัวไม่น้อย
พ่อตาผม (เขาเป็นชาวไอซ์แลนด์ที่พำนักในลอนดอน) อำนวยเพลงกับวงออร์เคสตราสมัครเล่นเล็กๆ ทุกสัปดาห์เว้นสัปดาห์ เขารู้ถึงความสนใจในเรื่องนี้ของผม และเขาเสนอที่จะสอนพื้นฐานการอำนวยเพลงด้วยเช่นกัน ครั้งหนึ่ง เขาให้ผมลองคอนดักท์วงออร์เคสตราของเขา ผมทำดู และผมคิดว่ามันก็ไม่ถึงกับแย่นัก แต่ในบางช่วงก็ค่อนข้างจะโอเค ทีละน้อย ผมค่อยๆ คอนดักท์บ่อยขึ้น กับวงออร์เคสตราที่เป็นมืออาชีพมากขึ้น แต่ผมไม่ได้พยายามทำมันมากนัก และแน่นอน ไม่เคยคิดฝันถึงการมีอาชีพเป็นวาทยกร
แต่อีกครั้ง ผู้คนมักคิดว่าสิ่งที่ผมทำนั้นค่อนข้างดี และชักชวนให้ผมทำมันมากขึ้น กับวงออร์เคสตราระดับสูงขึ้นเรื่อยๆ ในที่สุด ผมก็ได้คอนดักท์วง Philharmonia Orchestra ในนครลอนดอน แต่(ผม)ก็ยังไม่เป็นมืออาชีพนัก เพราะผมยังไม่ได้ฝึกฝนเรียนรู้อย่างถูกต้อง อย่างไรก็ตาม คอนเสิร์ตครั้งนั้นผ่านไปด้วยดี และนักดนตรีในวงออร์เคสตราชื่นชอบผม และผลักดันให้ผมกลับมาอีก และผมเชื่อว่านักดนตรีไม่ได้โกหก พวกเขาไม่มีเหตุผลต้องทำอย่างนั้น
นี่เป็นเรื่องน่าอัศจรรย์กับผมมาก เพราะผมไม่เคยคิดว่าผมจะคอนดักท์ได้ ทั้งที่ผมรักในดนตรีที่เขียนขึ้นสำหรับวงออร์เคสตราอย่างหมดใจ นี่คือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในยุค 80s
คุณคิดไหมว่าด้วยพื้นฐานของการเป็นนักเปียโนระดับโลกมีส่วนสำคัญแก่ทักษะการอำนวยเพลงของคุณ ในเวลาเดียวกัน คุณเชื่อหรือไม่ว่า งานของคุณในฐานะวาทยกรได้เปลี่ยนมุมมองในการตีความการเล่นเปียโน หรือแม้กระทั่งเทคนิคการเล่นเปียโน
คุณไม่สามารถพูดแบ่งแยกออกมาได้ขนาดนั้น มันเป็นกระบวนการโดยภาพรวมทั้งหมด เมื่อคุณเรียนรู้ดนตรีเพิ่มขึ้น เมื่อคุณเติบโตและก้าวผ่านชีวิตของคุณ และเรียนรู้ว่าดนตรีคืออะไร คุณยังพยายามที่จะเข้าใจถึงสิ่งที่คีตกวีที่ยิ่งใหญ่ทั้งหลายได้พยายามบอกพวกเรา สิ่งนี้ดำรงอยู่ในจิตวิญญาณระดับสูงที่เหนือกว่าที่เราเป็นอยู่ และได้ให้ของขวัญที่มีค่าทางดนตรีแก่พวกเรา
มันคือการสำรวจอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เพื่อพยายามจะเข้าใจสิ่งนั้น ผมอาจจะประสบความสำเร็จในระดับหนึ่ง แต่แน่นอนว่าไม่ทั้งหมด จิตใจของคุณต้องตื่นตัวตลอดเวลา และคุณต้องพยายามอย่างยิ่งยวดที่จะเห็นในสิ่งที่คุณพลาดไป ไปสู่พื้นที่ที่ลึกเข้าไป มีองค์ประกอบใหม่ๆ ที่ปรากฏขึ้นแก่ผมเสมอ ในความพยายามที่จะเข้าใจในสิ่งที่คีตกวีที่ยิ่งใหญ่ทั้งหลายต้องการจะบอกกล่าว ผมโชคดีมากที่สามารถเล่นและนำดนตรีอันน่าอัศจรรย์นี้มาสู่ผู้ชม ผมหวังว่าบางครั้ง มันคงงดงามและคุ้มค่ากับความสนใจ
คุณคิดไหมว่าการอำนวยเพลงน่าจะเป็นส่วนหนึ่งของหลักสูตรทางดนตรีที่มีอยู่ทั้งหมด
พูดยากนะ คุณน่าจะต้องการครูดนตรีที่ดีมากๆ และเยาวชนที่ให้ความสนใจ มันเป็นเรื่องแพงและยากในเชิงตรรกะด้วย คุณจะสอนอย่างไร คุณต้องมีวงออร์เคสตรา หรืออย่างน้อยวงออร์เคสตราระดับนักเรียน ต้นทุนน่าจะมหาศาล ผมคงพูดว่ามันอาจจะไม่จำเป็นนัก แต่ถ้าเป็นไปได้ ทำไมจะไม่ลองทำเล่า
คุณคิดหรือไม่ว่านักดนตรีคลาสสิกควรใช้เวลาศึกษาดนตรีประเภทอื่นด้วย อย่าง แจ๊ส หรือป๊อป
สิ่งที่คีตกวีที่ยิ่งใหญ่เขียนไว้ เป็นผลงานเชิงจิตวิญญาณในระดับสูงจนผมไม่คิดว่า นั่นคือเรื่องจำเป็น นอกจากนั้นแล้ว แจ๊ส หรือป๊อป ก็มีอยู่ทั่วทุกที่ ตลอดเวลา แม้กระทั่งในเวลาที่คุณไม่อยากฟังมัน ! ดังนั้น ผมเชื่อว่าไม่มีความจำเป็นที่จะต้องแนะนำสิ่งเหล่านี้แก่นักดนตรีรุ่นเยาว์
จริงๆ แล้ว ผมไม่สามารถแยกแยะดนตรีพวกนี้ได้เลย เพราะโดยพื้นฐาน 100 เปอร์เซ็นต์ของมัน มันเป็นการแสดงออกทางจิตวิญญาณในระดับต่ำมากๆ มีคนที่เก่งในการจัดการทำให้มันสนุกสนาน แม้กระทั่งน่าสนใจ และน่าดึงดูดใจ แต่เรื่องที่จะไปเทียบเท่ากับเบโธเฟน หรือ ชอสตาโกวิช น่ะ ไม่มีทาง ลืมได้เลย (หัวเราะ)
ตัวคุณเองได้ลองฟังดนตรีพวกนี้บ้างมั้ย ในฐานะนักฟังคุณรู้สึกไหมว่าแจ๊สมีคุณค่าที่แท้จริงอยู่
อย่างที่ผมบอก เป็นเรื่องช่วยไม่ได้กับการได้ยินมัน แต่ผมไม่เคยฟังอย่างเฉพาะเจาะจง ยกเว้นจะมีเพื่อนหรือเพื่อนร่วมงานขอให้ผมฟังนั่นฟังนี่หน่อย นอกจากนั้นแล้ว ผมไม่ฟัง เพราะโดยพื้นฐาน สำหรับผมแล้ว มันเป็นเรื่องเสียเวลา
คุณคิดไหมว่าการเล่นแจ๊สพอมีประโยชน์กับการเล่นดนตรีคลาสสิก เมื่อถึงคราวต้องบรรเลงท่อนคาเดนซา หรือแง่มุมอื่นๆ อย่างเช่นเรื่องของจังหวะ
ผมคิดว่าไม่ แต่คนอื่นอาจมองต่าง บางคนอาจมองหาแนวคิดที่น่าสนใจในดนตรีแจ๊สสำหรับการเล่นดนตรีสองห้องในคาเดนซา ยกตัวอย่างเช่นฮาร์มอนี แต่ช่วงจังหวะที่เฉพาะเจาะจงแบบนี้ ต้องการความลงตัวทั้งในเรื่องของสไตล์ ภาษา และความตั้งใจของคีตกวีที่แต่งคอนแชร์โตด้วย คุณเล่นคาเดนซาของเบโธเฟนในสไตล์แจ๊สไม่ได้หรอก มันเป็นภัยพิบัติ
คุณมีผลงานบันทึกเสียงของศิลปินคนอื่นๆ ที่ชื่นชอบด้วยไหม
มีมากหลายคนเสียจนที่ผมระบุไม่ได้ บางศิลปินสามารถแสดงบางอย่างที่สำคัญออกมาได้อย่างเต็มที่ในผลงานของคีตกวี พวกเขาเป็นได้ทั้งศิลปินที่โด่งดัง ที่ยังไม่โด่งดัง บ้างสูงวัย บ้างอ่อนวัย อย่างที่เห็น ความสามารถนั้นแพร่หลายไปในคนหลากหลายแบบ
และบางครั้ง คุณจะได้ยินศิลปินบางคนที่สามารถทำให้คุณเข้าใจถึงดนตรีที่พวกเขาบรรเลง และมีคุณค่าแก่การจดจำ แม้จะเป็นศิลปินรุ่นเยาว์มากๆ ก็ตาม ผมจึงคิดว่าเป็นเรื่องไม่เป็นธรรมนักที่จะเอ่ยชื่อแค่เพียงนักดนตรีไม่กี่คน
แล้วผลงานของคุณล่ะเป็นอย่างไร คุณฟังผลงานของตนเองบ่อยแค่ไหน มีชุดไหนที่คุณชื่นชอบเป็นพิเศษ
ผมไม่เคยฟังงานบันทึกเสียงของตัวเอง ครั้นเมื่อมันเสร็จและผ่านการพิจารณา ไม่ว่ามันจะเป็นอย่างไร ก็แค่นั้นแหละ มันไม่มีเหตุผลที่จะฟังมัน เพราะว่าส่วนใหญ่แล้ว ในช่วง 2-3 ปีหลังจากนั้น ผมไม่สามารถที่จะทำอะไรกับมันได้อีก อะไรที่บันทึกไปแล้วก็กลายเป็นแผ่นหิน
ถ้าผมต้องเล่นเพลงนั้นอีกครั้งในช่วง 2-3 ปีหลังจากนั้น ผมสนใจเพียงในสิ่งที่ผมต้องเล่น ณ ขณะนั้น ไม่ใช่สิ่งที่ผมได้ทำในอดีต และเนื่องจากผมไม่ฟังงานบันทึกเสียงของตัวเอง ผมบอกคุณไม่ได้ว่า มีผลงานไหนที่ดีกว่า ผมไม่รู้จริงๆ
ศาสนาเป็นส่วนสำคัญในชีวิตของคุณหรือไม่ ศาสนามีอิทธิพลต่อการเข้าถึงดนตรีของคุณอย่างไร
นี่เป็นคำถามที่ซับซ้อนมาก และไม่อาจตอบได้อย่างรวดเร็ว ผมเป็นคริสเตียนนิกายรัสเซียนออร์โธด็อกซ์เชิร์ช และแน่นอน ผมพยายามทำความเข้าใจในสิ่งที่ศาสนามอบให้แก่พวกเรา หลายแง่มุมในองค์ประกอบของความเป็นคริสเตียนเป็นเรื่องที่ควรค่าแก่การครุ่นคิด ถกเถียงแลกเปลี่ยน หรือยอมรับนับถือ อย่างไรก็ตาม ยังมีรายละเอียดอีกหลายประการในพัฒนาการที่ผ่านมาที่มนุษยชาติมีต่อศาสนาต่างๆ ที่ผมไม่ได้เกี่ยวข้องด้วย นี่จึงเป็นเรื่องยากที่จะอภิปรายในการให้สัมภาษณ์สั้นๆ
ตราบเท่าที่เราใส่ใจในการฝึกฝนทางศาสนา ผมจะไม่พูดถึงศาสนาในแบบที่มีผู้คนมาร้องเพลงกัน และทำสิ่งทำนองนั้น นั่นไม่ได้อยู่ในใจของผม ผมคิดถึงศาสนาสำหรับตัวผมเอง หรือบางที กับครอบครัวของผม และเพื่อนสนิท องค์ประกอบที่สำคัญที่สุดของโบสถ์คริสเตียนที่ผมเป็นส่วนหนึ่งนั้น มีความสำคัญแก่ผมมาก โดยพื้นฐาน มันคือการนับถือและรักในผู้อื่น พวกเราพยายามเข้าใจในสิ่งที่มนุษยชาติเป็นอยู่ ทำไมเราถึงอยู่ที่นี่ ผมไม่รู้ว่าเราจะตอบได้อย่างชัดเจนเพียงใด แต่เราพยายามทำเสมอ ผมเชื่อในสิ่งที่เราทำได้กับเครือข่ายของเราที่มีต่อศาสนาๆ หนึ่งอย่างเฉพาะเจาะจง
ในสนามการแข่งขันอันโหดหิน มีนักดนตรีเพียงไม่กี่คนนักที่จะดำรงชีพได้ กับแรงปรารถนาของพวกเขา คุณมีคำแนะนำใดที่จะมอบให้แก่นักดนตรีรุ่นเยาว์
ถ้าคนรุ่นเยาว์บางคนเชื่อว่า การแสดงออกทางดนตรีนั้นเป็นอะไรที่สำคัญมากสำหรับพวกเขา พวกเขาก็ควรที่จะไปและลองดูว่าพวกเขาจะทำอะไรกับมันได้บ้าง ในขณะเดียวกัน เขาก็จำเป็นที่จะต้องซื่อสัตย์ และมุ่งมั่นแน่วแน่ในสิ่งที่เขาจะสร้างสรรค์ให้แก่โลกดนตรีและมนุษยชาติในแนวทางที่มีความหมาย
ถึงจะทำไม่ได้ ด้วยข้อจำกัดของพรสวรรค์หรือเหตุผลอื่นๆ เขาก็ต้องแสดงออกอย่างชัดแจ้ง พวกเขาไม่พึงสูญเสียความรักในดนตรี พวกเขาอาจจะไม่ได้เป็นนักดนตรีอาชีพ ณ ระดับความสามารถอันสูงส่ง แต่เขายังอยู่กับดนตรีต่อไป ด้วยการเข้าชมคอนเสิร์ต หรือเล่นในวงออร์เคสตราสมัครเล่น หรือทำอะไร(เกี่ยวกับดนตรี)ต่อไปได้
ทุกวันนี้ เทคโนโลยีรุกล้ำเข้ามาในทุกๆ แง่มุมของชีวิตเรา คนรุ่นใหม่มาพร้อมกับ ยูทูบ , ไฟล์เอ็มพี 3 และอื่นๆ อีกมากมาย คุณคิดว่านี่คือช่องทางที่แสนง่ายดายเหล่านี้จะเป็นประโยชน์กับนักดนตรีรุ่นเยาว์หรือไม่ คุณกลัวว่ามันจะทำให้คนหันหลังให้คอนเสิร์ตฮอลล์หรือไม่
มันยากที่จะกล่าว แต่ผมหวังว่าการแสดงดนตรีสดไม่มีวันตาย ผมเชื่อว่า ประสบการณ์นี้ไม่สามารถถูกแทนที่ได้ด้วยวิถีทางอื่น ไม่มีอะไรผิดกับดนตรีที่เป็นสื่อผลิตซ้ำ ทั้งที่ใช้เพื่อเป็นความรู้ หรือสำหรับบางการแสดงดีๆ ที่จะเป็นอมตะเมื่ออยู่บนเทป ทั้งหมดนี้ล้วนดีมาก แต่การเล่นคอนเสิร์ต ความพยายามที่จะทำอะไรจากที่ไม่เคยมี ถ้าคุณทำมันสำเร็จ งดงาม และถ้าคุณมีการสื่อสารที่ดีกับผู้ฟัง นั่นย่อมตอบแทนกลับด้วยความพึงพอใจอย่างยิ่งยวดทีเดียว
อะไรเป็นจุดที่ทำให้เกิดการเล่นเปียโนดูโอ กับลูกชายของคุณ , โวว์กา มันเป็นกระบวนการโดยธรรมชาติ หรือมีบางอย่างที่คุณต้องทำ ?
มีบทเพลงมากมายที่เขียนขึ้นสำหรับเปียโน 2 หลัง และเมื่อผมรู้ว่าลูกชายของผมเล่นเปียโนได้ดี ผมก็คิดว่าแล้วทำไมเราไม่เล่นด้วยกัน แน่นอน ผมเคยเล่นกับนักเปียโนบางคนมาบ้างแล้ว แต่ถ้าคุณมีนักเปียโนที่เก่งมากๆ ในครอบครัว และ โวว์กา เป็นหนึ่งในนั้น แล้วทำไมผมต้องไปเล่นกับคนอื่นล่ะ
ยิ่งกว่านั้นแล้ว เรายังซ้อมด้วยกันที่บ้าน ไม่ต้องเดินทาง ไม่ต้องจัดการอะไรทั้งนั้น ดังนั้น เราเริ่มทำมันจากเวลาหนึ่งไปเวลาหนึ่ง และผมสุขใจอย่างมาก ลูกชายผมเล่นอะไรก็ได้ เขามีความสามารถ และมีความเข้าใจ เล่นเพลงได้หลากหลายแบบ ผมรู้สึกโชคดีที่ได้เล่นกับเขา.
..................................
การแสดงคอนเสิร์ตรายการ "2-Piano Recital" Vladimir & Vovka Ashkenazy มีขึ้นในวันเสาร์ที่ 14 พฤษภาคม 2559 เวลา 1 ทุ่ม ณ หอประชุมใหญ่ ศูนย์วัฒนธรรมแห่งประเทศไทย บัตรมีจำหน่ายที่ไทยทิคเก็ทเมเจอร์ โทร. 0 2262 3456