ขอนแก่นกำจัดหมูติดเชื้อ PRRS เกือบ 50 ตัว
เทศบาลเมืองกระนวน จ.ขอนแก่น สั่งกำจัดหมูเกือบ 50 ตัวหลังพบติดเชื้อ PRRS เป็นโรคในกลุ่มระบบสืบพันธุ์และระบบทางเดินหายใจในสุกร พร้อมสั่งปิดโรงฆ่าสัตว์ชั่วคราว
นายทวีวงษ์ พันธุระ ปลัดเทศบาลเมืองกระนวน ปฏิบัติหน้าที่นายกเทศมนตรีเมืองกระนวน เผยถึงการพบเชื้อ PRRS ซึ่งเป็นกลุ่มอาการของโรคในระบบสืบพันธุ์และระบบทางเดินหายใจในสุกร พบการระบาดในพื้นที่บ้านชัยรุ่งเรืองหมู่ที่ 11 ต.หนองโก อ.กระนวน จ.ขอนแก่น โดยกล่าวว่าหลังจากที่ได้รับการประสานจากปศุสัตว์จังหวัดในพื้นที่ ทางอำเภอกระนวนได้มีการระบาดในหมู โดยปศุสัตว์ได้แจ้งและเข้าตรวจในพื้นที่ โดยหนึ่งรายได้มีการติดตามเชื้อระบาด หลังจากที่เข้าไปตรวจพบว่ามีหมูติดเชื้อทั้งหมด 14 ตัว ตรวจสอบที่มาได้ 4 ตัว อีก 10 ตัวหาแหล่งที่มาไม่ได้
ผลการตรวจพบว่าติดเชื้อPRRS โดยปศุสัตว์จังหวัดได้นำไปทำลายในวันอาทิตย์ช่วงเวลากลางคืนหลังจากที่พบเชื้อ ในหมูทั้ง 14 ตัว ที่อยู่ในแหล่งแพร่เชื้อ จึงได้มีการเก็บผลเลือดหมูที่จะเข้าโรงฆ่าสัตว์ของเทศบาลเมืองกระนวนจำนวน 33 ตัว จากการตรวจสอบไม่พบ แต่ทางปศุสัตว์จังหวัดได้มีการสั่งให้ฆ่าหมูทั้ง 33 ตัว อย่างโดยเร็ว โดยทางเทศบาลเมืองกระนวนได้มีการดำเนินการแล้วเสร็จเมื่อวันอาทิตย์เช่นกัน
จากนั้นทางกองสาธารณสุขสิ่งแวดล้อมเทศบาลเมืองกระนวน ได้เข้าทำความสะอาดภายในโรงฆ่าสัตว์ของเทศบาลเมืองกระนวน พร้อมทั้งได้มีการขยายบ่อดักฆ่าเชื้อก่อนที่จะเข้าภายในโรงฆ่าสัตว์ เพื่อให้กว้างและสามารถฉีดพ่นน้ำยาได้ครอบคลุม ซึ่งผลการตรวจเชื้อของหมูที่ทางปศุสัตว์จังหวัดได้นำไปตรวจในห้องทดลอง จะทราบผลภายในวันพุธนี้ พร้อมกับทำการปิดโรงฆ่าสัตว์ของเทศบาลชั่วคราว
สำหรับโรคพีอาร์อาร์เอส หรือ Porcine reproductive and respiratory syndrome เป็นกลุ่มอาการของโรค ในระบบสืบพันธุ์และระบบทางเดินหายใจในสุกร ทำให้แม่สุกรแท้ง ลูกตายแรกคลอดสูง อัตราการผสมติดต่ำลูกสุกรแคระแกร็น โตช้า ติดโรคอื่น ๆ แทรกซ้อนได้ง่าย จึงเป็นโรคที่สร้างความเสียหายอย่างมากให้แก่เกษตรกรผู้เลี้ยงสุกร
สาเหตุของโรคพี อาร์ อาร์ เอส (PRRS)เกิดจากการติดเชื้อไวรัสPRRS virusในตระกูลArteriviridae เชื้อไวรัสพีอาร์อาร์เอส แบ่งได้เป็นสองสายพันธุ์คือสายพันธุ์ยุโรป และสายพันธุ์อเมริกา ในประเทศไทยพบการติดเชื้อทั้งสองสายพันธุ์ อาการของโรคพี อาร์ อาร์ เอส (PRRS)ในสุกรเชื้อไวรัสจะถูกขับออกจากร่างกายของสุกรป่วยทางอุจจาระ ปัสสาวะ ลมหายใจ และน้ำเชื้อ ซึ่งสามารถติดต่อหรือแพร่ไปยังสุกรตัวอื่น ๆ ได้โดยการกินหรือการสัมผัสโดยตรง เช่น การดม การเลีย หรือการผสมพันธุ์ นอกจากนี้ยังสามารถติดต่อผ่าน อากาศที่หายใจหรือผ่านทางวัสดุอุปกรณ์เครื่องมือเครื่องใช้ต่าง ๆ ภายในฟาร์มที่ปนเปื้อนเชื้อไวรัส
