ความจริงอันโหดร้ายของการลดจำนวนพนักงานในบริษัทเทค | ทิวัตถ์ ชุติภัทร์

ซึ่งในบรรดา 1,300 คนที่หลงเหลืออยู่ในบริษัทมีพนักงานที่เป็นนักพัฒนาซอฟต์แวร์เพียงแค่ 550 คน ซึ่งถ้าคนธรรมดาอย่างคุณผู้อ่านและผมมอง เรื่องแอปค้าง แอปล่ม คงเป็นปัญหาที่เกิดขึ้นบ่อยแน่ๆ ถ้าจู่ๆ คนหายไปถึงร้อยละ 80 เลย

แต่เท่าที่คุณผู้อ่านและผมสังเกตดู แอปพลิเคชันทวิตเตอร์ ก็ยังคงทำงานได้อยู่อย่างปกติดีนะครับ ถ้าเป็นคนที่ใช้ทวิตเตอร์อย่างทั่วไป ก็คงไม่ทราบเลยว่าหลังบ้านของทวิตเตอร์มีการเปลี่ยนแปลงมากมายขนาดนี้ หนำซ้ำทวิตเตอร์ยังออกฟีเจอร์ใหม่ในแอปอย่าง Twitter Blue อีกด้วย

คำถามคือ ในเมื่อทวิตเตอร์สามารถบริหารจัดการระบบภายในได้และแถมยังออกฟีเจอร์ใหม่ๆ ได้อีก ทำไมถึงทวิตเตอร์จึงต้องมีพนักงานถึง 7,500 คนตั้งแต่ทีแรก 

คำถามนี้ความจริงแล้วไม่ได้เกิดแค่เพียงเฉพาะกับทวิตเตอร์เท่านั้นแต่กับบริษัทเทคทุกบริษัท และไม่เพียงแค่บริษัทเทคยักษ์ใหญ่ของโลกเท่านั้นแต่สตาร์ตอัปส่วนใหญ่ก็มีพนักงานอยู่พอสมควร 

แล้วทำไมบริษัทเหล่านี้ต้องมีคนจำนวนมากขนาดนี้เลย ถึงแม้ว่าการเขียนโค้ดอาจจะดูยากและยุ่งยากกับคนนอก แต่ความจริงแล้วการเขียนโค้ดเป็นอะไรที่ตรงไปตรงมามาก การเขียนโค้ดสำหรับแอปทวิตเตอร์ใช้เพียงแค่ตัวของแจ็ค ดอร์ซี่ย์ กับคนที่เขาจ้างเท่านั้น แต่แน่นอนว่า บทบาทนักพัฒนาซอฟต์แวร์ไม่ใช้เพียงแค่ 5 คนเท่านั้น 

บริษัทต้องใช้นักพัฒนาซอฟต์แวร์ในการตรวจงานกันและกัน ในการทำ User Retention A/B Testing และ CTO อีกคนเพื่อพาบริษัทไปข้างหน้าและคอยวางแผนให้กับองค์กร แต่สิ่งนี้ไม่จำเป็นที่จะต้องมีนักพัฒนาซอฟต์แวร์เป็นพันคนครับ

แต่จู่ๆ บริษัทเหล่านี้ก็เริ่มจ้างคนเยอะขึ้นเกินอัตราขององค์กร ตัวอย่างอย่าง Facebook ที่เมื่อตอนปี 2557 มีพนักงานอยู่ 9,200 คน ตอนนั้น Facebook เปิดบริษัทมาแล้วประมาณ 10 ปี

และเป็นเจ้าของ 3 แอปหลักนั่นคือ Whatsapp Facebook และ Instagram ซึ่งตอนนั้นฟังก์ชันหลักของแอปนั้นเสร็จสมบูรณ์แล้ว และสิ่งที่ต้องทำมีแค่สองอย่างคือ ขยายให้โตขึ้น กับ ทำให้ระบบเสถียรยิ่งขึ้น 

แต่ Facebook กลับขยายฐานพนักงานเพิ่มขึ้นถึง 9 เท่าใน 7 ปี เหตุผลที่บริษัทเหล่านี้สามารถจ้างคนได้มากขนาดนี้ คงเป็นเพราะว่าพวกเขามีเงิน และบริษัทเหล่านี้มีกำไรมหาศาล 

ตอนแรกบริษัทเหล่านี้ก็ต่างทำเรื่องที่มีเหตุผลคือ สร้างเงินทุนสำรอง ขยายฐานธุรกิจไปยังธุรกิจใหม่ๆ และสร้างรากฐานให้กับแบรนด์ของตัวเองและฐานลูกค้า แต่สุดท้ายแล้วพวกเขาก็หมดเรื่องที่ต้องทำ 

พูดง่ายๆ คือ เขาถึงจุดอิ่มตัวของตลาดแล้ว ซึ่งโดยปกติแล้วเวลาธุรกิจถึงจุดอิ่มตัวพวกเขาก็จะทำตัวสบายๆ และจ่ายปันผลหนักๆ แต่ปัญหาคือว่า บริษัทเหล่านี้เป็นบริษัทเทค โดยปกติบริษัทในอุตสาหกรรมอย่างพลังงาน อุปโภคบริโภค หรือ การเงิน เขาใช้เวลาประมาณ 50 70 หรือ 100 ปีกว่าจะมาถึงจุดนี้ 

ดังนั้น การที่เขาจะเปลี่ยนธุรกิจมาจ่ายปันผลเยอะๆ จึงดูเป็นเรื่องธรรมชาติกว่าบริษัทเทคเหล่านี้ที่ใช้เวลาเพียงแค่ 10 ถึง 20 ปีก็มาถึงจุดอิ่มตัว จนกลายเป็นบริษัทเทคเหล่านี้จึงจ้างคนโดยไม่นึกถึงงานที่เขาต้องทำ ซึ่งแตกต่างจากบริษัททั่วไป

แต่ถึงอย่างไรก็ตาม บริษัทเหล่านี้จะยังคงจ้างงานต่อไปเพราะพวกเขากำลังไล่ตามการเติบโตที่ไม่สิ้นสุด คุณอาจถามว่าทำไมบริษัทเทคโนโลยีถึงมีพนักงานมากมาย

คำตอบก็คือ พวกเขาไม่เพียงแค่จ้างงาน แต่พนักงานเหล่านี้ส่วนใหญ่ลงเอยด้วยการทำงานในสิ่งที่จะไม่มีวันได้เห็นมันเกิดขึ้นจริง สิ่งต่างๆ 

เช่น บอลลูนตรวจอากาศที่คาดว่าจะเพิ่มการเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ต กล้องใต้น้ำสำหรับชาวนาในมหาสมุทร AI ที่ควรจะเพิ่มการเกษตร และแสงไฟที่สามารถเปิดใช้งานการเชื่อมต่อไร้สาย

ทั้งหมดนี้เป็นโครงการที่ Google กำลังดำเนินการอยู่ และเป็นเพียงบางส่วนจากโครงการสาธารณะ ใครจะรู้ว่า Google มีโปรเจ็กต์เบื้องหลังอีกกี่โปรเจ็กต์ และสำหรับ Facebook ผมต้องพูดอะไรเกี่ยวกับ Metaverse หรือไม่?

Metaverse เป็นเพียงตัวอย่างหนึ่งเท่านั้น เมื่อหลายปีก่อน Facebook ได้ทุ่มเททรัพยากรจำนวนมากในการสร้างอินเทอร์เน็ตโดรน

ความจริงก็คือ โปรเจ็กต์ Moonshot เหล่านี้ส่วนใหญ่ไม่ได้จบลงในที่สุด แต่กลับต้องใช้พนักงานและทรัพยากรจำนวนมาก พวกเขาใช้ลู่ทางที่เห็นได้ชัดเจนเกือบทั้งหมดแล้ว ดังนั้น สิ่งที่พวกเขาทำได้ในตอนนี้คือ ทดลองโดยปราศจากแนวคิดที่มีอยู่แล้วและเพิ่มประสิทธิภาพ UI ให้สูงสุด 

ผู้ใช้ส่วนใหญ่จะไม่เห็นการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้หรือใช้ผลิตภัณฑ์ใหม่เหล่านี้หรือทำให้บริษัทได้เงินเพิ่ม แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าบริษัทเหล่านี้จะหยุดพยายาม ท้ายที่สุดแล้ว การสิ้นสุดของไตรมาสนั้นอยู่ใกล้แค่เอื้อม และพวกเขาต้องการทำให้ผู้ถือหุ้นพอใจ

ในท้ายที่สุด ความจริงอันโหดร้ายคือ บริษัทเทคโนโลยีส่วนใหญ่ไม่ต้องการพนักงานจำนวนมากเท่าที่พวกเขามี หากพวกเขาแค่พยายามรักษาแพลตฟอร์ม พวกเขาสามารถหนีไปพร้อมกับพนักงาน 20-30% หากไม่น้อยไปกว่ากัน แต่พวกเขาไม่เพียงแค่พยายามรักษาแพลตฟอร์มของตน แต่พวกเขากำลังพยายามเพิ่มมูลค่าตลาดอีกหมื่นล้านหรือล้านล้าน 

และพวกเขายินดีที่จะจ้างพนักงานหลายหมื่นคน เผาเงินหลายพันล้านดอลลาร์ และเสียเวลาทำงานหลายสิบล้านชั่วโมงด้วยความหวังว่าบางทีพวกเขาอาจจะพบ Chrome เครื่องถัดไป หรือ iPhone เครื่องถัดไป หรือ Instagram อันถัดไป จนถึงขณะนี้ยังไม่ได้ผลอย่างแน่นอน 

บางส่วนของ Metaverse มีผู้ใช้ 38 คน เรายังไม่เห็นรถยนต์ของ Apple หรือชุดหูฟัง Apple VR หรือแว่นตา Apple AR หรืออะไรก็ตาม และแนวคิด Moonshot ที่ประสบความสำเร็จที่สุดของ Google อย่าง Waymo ก็ยังตามหลัง Tesla อยู่พอสมควร

เรื่องนี้ไม่สำคัญแม้ว่าพวกเขามีเงินและพวกเขาจะพยายามบังคับความคิดสร้างสรรค์ นวัตกรรม และความต้องการของตลาด

แต่เป็นครั้งแรกที่บริษัทเหล่านี้เริ่มเห็นว่าเงินของพวกเขาลดลงและโครงการเหล่านี้ส่งผลกระทบต่อธุรกิจหลัก และตอนนี้เท่านั้นที่บริษัทเหล่านี้เริ่มตระหนักว่าพวกเขากำลังอยู่ในฝันร้ายที่ครอบงำ ไม่สำคัญสำหรับบริษัทจริงๆ

เนื่องจากเป็นพนักงานที่ต้องรับมือกับการลดจำนวนพนักงานลง 20, 30, 40, 50% และนั่นคือ ความจริงอันโหดร้ายของอุตสาหกรรมเทคโนโลยีในขณะนี้ครับ