วว.เสริมแกร่งอุตสาหกรรมไทย บริการวิเคราะห์ความเสียหายชิ้นส่วนวิศวกรรม!

ศ. (วิจัย) ชุติมา  เอี่ยมโชติชวลิต  ผู้ว่าการ วว.  กล่าวว่า  ศูนย์พัฒนาและวิเคราะห์สมบัติของวัสดุ  วว. ให้บริการวิเคราะห์รากของปัญหาความเสียหายเชิงโลหะวิทยาสำหรับชิ้นส่วนวิศวกรรม  (Metallurgical Root Cause Failure Analysis for Engineering Parts) เนื่องจากความเสียหายของเครื่องมือ เครื่องจักร อุปกรณ์ และแม้แต่โครงสร้าง เป็นปัญหาสำคัญสำหรับอุตสาหกรรมทุกประเภท เพราะจะนำไปสู่ความเสียหายทางเศรษฐกิจเป็นมูลค่ามหาศาล และอาจเป็นอันตรายต่อผู้ปฏิบัติงาน การวิเคราะห์สาเหตุความเสียหายจึงมีความสำคัญ ซึ่งจะทำให้ทราบถึงรากของปัญหาหรือสาเหตุที่แท้จริงของความเสียหายนั้น และยังใช้เป็นแนวทางในการป้องกันการเกิดความเสียหายในลักษณะเดียวกันที่อาจจะเกิดขึ้นในอนาคต ช่วยแก้ไขปัญหาก่อนเกิดความเสียหายรุนแรง ช่วยยกระดับมาตรฐานผลิตภัณฑ์ และช่วยยกระดับความปลอดภัยในการใช้งานชิ้นส่วนวิศวกรรม

ตัวอย่างชิ้นส่วนวิศวกรรมซึ่ง วว. ให้บริการวิเคราะห์ครอบคลุมในอุตสาหกรรมต่างๆ คิดเป็นมูลค่าทางเศรษฐกิจ ประมาณ 2,000 ล้านบาทต่อปี ได้แก่ อุตสาหกรรมการผลิตโครงสร้างสลิง  อุตสาหกรรมอาหาร อุตสาหกรรมปิโตรเคมี  อุตสาหกรรมเคมี อุตสาหกรรมการผลิตไฟฟ้า อุตสาหกรรมยานยนต์  อุตสาหกรรมการผลิตสิ่งทอ  อุตสาหกรรมการผลิตและขนส่งก๊าซ  อุตสาหกรรมการผลิตเหล็กกล้าเชื่อมด้วยไฟฟ้าสำหรับส่งน้ำ อุตสาหกรรมท่องเที่ยวและโรงแรม อาทิ ชิ้นส่วนเส้นลวดพันเกลียว ชิ้นส่วนกระป๋องบรรจุทูน่าในซอสมะเขือเทศ  ชิ้นส่วนท่อส่งน้ำมัน ชิ้นส่วนท่อขนาดเล็กจากอุปกรณ์แลกเปลี่ยนความร้อน ชิ้นส่วนเหล็กแท่งสเตนเลสของเครื่องกรองอนุภาคขนาดเล็ก ชิ้นส่วนท่อไอน้ำรับความดันสูงและท่อโค้ง   ชิ้นส่วนขนาดเล็กของหยดโลหะเชื่อมจากการผลิตท่อไอเสีย  

ชิ้นส่วนโครงฝาครอบอุปกรณ์แลกเปลี่ยนความร้อน  ชิ้นส่วนอุปกรณ์ป้องกันก๊าซรั่วซึม  ชิ้นส่วนท่อส่งน้ำประปาของการประปาส่วนภูมิภาค ชิ้นส่วนท่อส่งน้ำสเตนเลสสำหรับโรงผลิตยางล้อรถ   ชิ้นส่วนเกียร์เฟืองจากระบบผลิตเม็ดพลาสติกสำหรับผลิตขวดเครื่องดื่มพลาสติกและขวดน้ำแร่    ชิ้นส่วนแผ่นไฟเบอร์กลาส   ชิ้นส่วนหน้าแปลนจากระบบผลิตเม็ดพลาสติก  ชิ้นส่วนตะปูหัวใหญ่ น๊อต โครงค้ำ และอุปกรณ์จับยึดจากสวนน้ำ  และชิ้นส่วนท่อโค้ง  เป็นต้น

ทั้งนี้ ความเสียหายที่เกิดขึ้นกับชิ้นส่วนอุปกรณ์ของเครื่องจักรและโครงสร้าง เป็นปัญหาที่มักพบได้เสมอในชีวิตประจำวัน แม้ปัจจุบันจะมีอุปกรณ์ช่วยในการออกแบบ และใช้เทคนิคในการซ่อมบำรุงที่ทันสมัย เพื่อช่วยตรวจสอบสภาพการใช้งานของเครื่องจักรมากขึ้นก็ตาม แต่สภาวะการทำงานจริงของชิ้นส่วนมักไม่เป็นไปตามที่ออกแบบไว้ ทำให้มีโอกาสที่ส่วนใดส่วนหนึ่งของโครงสร้างหรืออุปกรณ์จะรับภาระกรรมเกินขีดจำกัด ซึ่งนำไปสู่การแตกหักเสียหายหรือเสื่อมสภาพในที่สุด ความเสียหายที่เกิดขึ้นทำให้เกิดผลเสียทางเศรษฐกิจ ชีวิต ทรัพย์สิน และสิ่งแวดล้อม

ดังนั้นความสามารถในการวิเคราะห์การเสียหายของวัสดุได้อย่างถูกต้องแม่นยำนั้น ถือเป็นเป้าหมายสูงสุดอย่างหนึ่งในวิชาชีพวิศวกรรม เนื่องจากข้อมูลรายละเอียดที่ได้จากกระบวนการวิเคราะห์และผลการวิเคราะห์ จะเป็นประสบการณ์อันมีค่าที่ทำให้เข้าใจธรรมชาติได้ดีขึ้น นอกจากนั้นยังจะเพิ่มขีดความสามารถในการออกแบบและวิศวกรรมให้สูงขึ้น และจะเป็นประโยชน์ในการป้องกันและลดการเสียหายของชิ้นส่วนในอนาคต