หนังเล่าโลก: The Royal Hibiscus Hotel 'พลังรักจากแอฟริกา'
ภาพยนตร์โรแมนติกคอมเมดี้ เป็นภาพยนตร์ดูง่าย การเริ่มต้นชมภาพยนตร์จากประเทศที่ไม่คุ้นเคยด้วยแนวนี้ถือเป็นการเริ่มต้นที่ดี เพราะภาษารักเป็นภาษาสากลของมนุษย์ อย่างภาพยนตร์ไนจีเรียเรื่อง The Royal Hibiscus Hotel ที่ฉายเปิดตัวซีรีส์ภาพยนตร์ร่วมสมัย ณ TK Park เมื่อวันก่อน
The Royal Hibiscus Hotel ภาพยนตร์ปี 2017 ของผู้กำกับ อิซายะ บาโกะ บอกเล่าเรื่องราวของโอเป เชฟสาวชาวไนจีเรีย ที่ไม่อยากถูกพ่อแม่จับแต่งงานจึงออกจากกรุงลากอสมาเป็นเชฟอยู่ที่ลอนดอน เธอพยายามนำเสนออาหารแอฟริกันร่วมสมัยแต่ไม่สำเร็จ แม้รสมือของโอเปล้ำเลิศเพียงใดแต่คนขาวยังไม่ยอมรับ โอเปตัดสินใจกลับบ้านไปสานต่อกิจการโรงแรมของครอบครัวที่ชื่อว่า The Royal Hibiscus Hotel โดยหารู้ไม่ว่าพ่อได้แอบขายโรงแรมให้คนอื่นไปแล้ว ระหว่างนั้นโอเปรับหน้าที่เชฟประจำโรงแรม นำเสนอเมนูที่เธออยากทำอย่างวิจิตรบรรจง หวังต่อยอดกิจการโรงแรมที่คนรู้จักอยู่แล้วให้ดียิ่งๆ ขึ้นอีก โอเปได้สานสัมพันธ์กับแขกรายหนึ่งผู้ที่เธอเคยเดินชนกับเขาที่สนามบินในลอนดอนวันที่เธอเดินทางกลับบ้าน แต่เมื่อรู้ว่า ชายคนนี้คือเจ้าของรายใหม่ของ The Royal Hibiscus Hotel ความหวังที่จะเดินหน้าธุรกิจครอบครัวในบ้านเกิดก็พังทลายลง โอเปต้องอกหักกลับลอนดอนด้วยหัวใจบอบช้ำ แต่ขึ้นชื่อว่าหนังโรแมนติกคอมเมดี้ ตอนจบย่อมแฮปปี้กันทุกฝ่ายรวมทั้งคนดูที่ฮาลั่นโรงตั้งแต่ต้นเรื่อง
เสน่ห์อย่างหนึ่งของหนังแอฟริกันเรื่องนี้อยู่ที่พระเอกนางเอก แม้สไตล์ไม่คุ้นตาแต่ออราดารามาเต็ม เพราะความหล่อสวยไม่ได้มีแบบเดียว มุกนางเอกเดินชนพระเอกไม่ได้มีแค่ในหนังไทย หนังไนจีเรียหรือนอลลีวูดเขาก็มี โอมา เจบาห์ เอกอัครราชทูตไนจีเรียประจำประเทศไทย กล่าวในตอนแนะนำหนังก่อนฉายว่า เมื่อพูดถึงไนจีเรียคนมักคิดถึงฟุตบอลหรือดนตรี แท้จริงแล้วอุตสาหกรรมภาพยนตร์ที่เรียกว่า นอลลีวูด ยิ่งใหญ่เป็นอันดับสองของโลก ผลิตภาพยนตร์แต่ละปีไม่น้อยกว่า 2,500 เรื่อง ทำรายได้ 5% ของผลผลิตมวลรวมภายในประเทศ (จีดีพี) น่าเสียดายที่ทูตไนจีเรียเจ้าภาพไม่มีเวลาคุยเพิ่มเติมในเรื่องนี้ แต่โชคดีที่ลินด์เซย์ คิปติเนส เอกอัครราชทูตสาธารณรัฐเคนยาประจำประเทศไทย หนึ่งในแขกผู้มีเกียรติที่ไปร่วมชมภาพยนตร์ และสถานทูตเคนยาก็เคยนำภาพยนตร์มาจัดฉายแล้วเมื่อเดือน ส.ค.ปีก่อน ได้พูดคุยกับหนังเล่าโลกชื่นชมอุตสาหกรรมภาพยนตร์ของไนจีเรีย
"หนังสนุกมากเลยครับ ผมชอบดูหนังที่มาจากแอฟริกา การที่ไนจีเรียมีอุตสาหกรรมหนังใหญ่เป็นอันดับสองของโลกแสดงว่า แอฟริกามีศักยภาพอย่างมาก ผมชื่นชมกับข้อเท็จจริงที่ว่าคนหนุ่มสาวแอฟริกันจำนวนมากไปเรียนหนังสือและใช้ชีวิตอยู่ในต่างประเทศเรียนรู้วิถีชีวิตสมัยใหม่แล้วกลับบ้านที่แอฟริกา อย่างในหนังนางเอกนำความรู้ที่ได้จากต่างแดนกลับมาบ้านที่มีทั้งพ่อและแม่ ตกหลุมรักหนุ่มแอฟริกัน หนังจบดีมากครับที่สุดท้ายแล้วพระเอกนางเอกรันโรงแรมของพ่อแม่ The Royal Hibiscus Hotel ต่อไปได้ หนังสนุกมาก ผมเฝ้ารอดูหนังแอฟริกันเรื่องอื่นๆ อีก รวมทั้งจะนำหนังจากเคนยามาฉายอีกด้วย"
นั่นคือมุมมองจากทูตเคนยาที่แม้ไม่ใช่ประเทศเพื่อนบ้านรั้วติดกัน เคนยาอยู่ฝั่งตะวันออกของทวีปแอฟริกาติดมหาสมุทรอินเดีย ส่วนไนจีเรียเจ้าของงานอยู่ฝั่งตะวันตกติดมหาสมุทรแอตแลนติก อาจจะห่างไกลกันมากแต่ก็เพียงกายภาพเท่านั้น ทั้งสองประเทศคือแอฟริกาด้วยกัน เป็นสมาชิกสหภาพแอฟริกาและร่วมมือส่งเสริมการค้าของทวีปนี้ร่วมกัน ส่วนการดูภาพยนตร์เพียงหนึ่งเรื่องจากไนจีเรียหรือจากเคนยา อาจไม่ได้ช่วยให้เข้าใจประเทศหรือทวีปแอฟริกาในภาพรวมได้ทั้งหมด แต่เมื่อได้เห็นมิตรภาพระหว่างสองประเทศยิ่งตอกย้ำว่าระยะทางไม่ใช่อุปสรรคหากคนเราจะเป็นเพื่อนกัน เช่นเดียวกับไทย มิตรประเทศในแอฟริกายังมีศักยภาพให้สานต่อได้อีกหลายมิติ หนังเป็นแค่ประตูบานแรกที่เปิดให้ประชาชนได้รู้จักกัน คนเรายิ่งมีเพื่อนมากโอกาสยิ่งมาก ยิ่งมีเพื่อนไกลโอกาสยิ่งไกล