5 แนวทาง สามารถช่วยบรรเทาความยากจนในด้านธุรกิจได้

การวิจัยล่าสุดแสดงให้เห็นว่ามีองค์กรขับเคลื่อนหลัก 5 ประการที่สามารถใช้เพื่อช่วยแก้ไขปัญหาความยากจนทั่วโลกแนวคิดเหล่านี้หลายอย่างได้รับการนำไปใช้อย่างประสบความสำเร็จในประเทศต่างๆ ในแอฟริกาและเอเชีย

ปัจจุบันมีผู้คนอย่างน้อย 1.1 พันล้านคนทั่วโลกกำลังเผชิญกับความยากจน โดยจำนวนมากอยู่ในประเทศที่มีรายได้ต่ำและปานกลาง การวิจัยเมื่อเร็วๆ นี้ชี้ให้เห็นว่าการกีดกันดังกล่าวมักเกิดจากการขาดทรัพยากร โอกาส และความสามารถอย่างมาก เช่น การขาดการจ้างงานหรือสิทธิในทรัพย์สิน ทรัพย์สินน้อยหรือไม่มีเลย การกีดกันทางสังคม และทักษะที่ไม่เพียงพอสำหรับการจ้างงาน

ด้วยเหตุนี้ ธุรกิจที่แสวงหาผลกำไรจึงสามารถและควรมีบทบาทสำคัญในการบรรเทาความยากจน แต่สิ่งสำคัญคือต้องตระหนักว่า แม้ว่าองค์กรเหล่านี้กำลังพยายามบรรเทาความยากจน พวกเขาก็อาจทำให้ปัญหารุนแรงขึ้นด้วยการป้องกันไม่ให้ผู้คนเข้าร่วมในตลาด เช่น เมื่อพวกเขาจ่ายค่าจ้างที่ไม่ยุติธรรม ขัดขวางการจ้างงานตนเอง หรือทำให้คนชายขอบคงอยู่ต่อไป

ข้อมูลจาก World economic forum ระบุว่า การวิจัยล่าสุดเจาะลึกว่าองค์กรต่างๆ มีส่วนร่วมกับความยากจนในช่วง 40 ปีที่ผ่านมาอย่างไร เพื่อพิจารณาว่าเศรษฐกิจที่อิงตามตลาดจะมีความเป็นธรรมมากขึ้นสำหรับทุกคนได้อย่างไร มีแรงผลักดันหลักห้าประการที่องค์กรแสวงหาผลกำไรสามารถใช้เพื่อช่วยบรรเทาความยากจนได้

การสร้างอัตลักษณ์ดิจิทัล

ภายใต้โครงการ Aadhaar ในอินเดีย ผู้คนจะได้รับข้อมูลประจำตัวดิจิทัล 12 หลักที่ไม่ซ้ำกันซึ่งเชื่อมโยงกับข้อมูลไบโอเมตริกซ์ของพวกเขา พวกเขาสามารถใช้มันเพื่อเปิดบัญชีธนาคารและรับการชำระเงินดิจิทัล หรือเพื่อเข้าถึงบริการของรัฐ หรือแม้แต่รับเครดิตตามเงื่อนไขที่ดีกว่า เนื่องจาก ID จะสร้างเส้นทางการตรวจสอบดิจิทัล ซึ่งสามารถช่วยเหลือผู้คนที่อาจทำงานในเศรษฐกิจนอกระบบได้

ด้วยการยอมรับและแม้แต่สนับสนุนการพัฒนาหลักฐานพิสูจน์ตัวตนประเภทนี้ องค์กรต่างๆ จึงสามารถช่วยเหลือผู้มีรายได้น้อยหรือไม่มีเลยให้เข้าร่วมในตลาด เช่น บริการทางการเงิน หรือเข้าสู่ตลาดแรงงานได้

การป้องกันการปฏิบัติงานที่ผิดกฎหมาย

แม้ว่าองค์กรต่างๆ สามารถช่วยบรรเทาความยากจนได้ แต่บางครั้งก็มีความสำคัญเช่นกันที่จะต้องปกป้องประชากรที่ยากจนจากหน่วยงานที่ผิดกฎหมายหรือมีอิทธิพลที่อาจขัดขวางไม่ให้พวกเขาหาเลี้ยงชีพในอุตสาหกรรมบางประเภท

ตัวอย่างเช่น การศึกษาของผู้เก็บขยะในโคลอมเบียพบว่าอำนาจที่ครอบงำของชนชั้นสูง เช่น บริษัทเอกชน หน่วยงานท้องถิ่น และสื่อ ส่งผลเสียต่อผู้เก็บขยะ พวกเขาถูกห้ามไม่ให้เข้าถึงขยะ เสนอคำสัญญาที่ว่างเปล่าจากหน่วยงานท้องถิ่น และสื่อและบริษัทเอกชนก็เงียบเสียงเมื่อพวกเขาพยายามพูดเกี่ยวกับการขาดการเข้าถึงตลาดนี้

 

ในกรณีเช่นนี้ สิ่งสำคัญคือต้องจัดให้มีผู้มีอำนาจน้อยกว่า ไม่ว่าจะเป็นพนักงานหรือลูกค้า ด้วยการสนับสนุนด้านกฎระเบียบโดยใช้กรอบหรือข้อตกลงระดับท้องถิ่นหรือระหว่างประเทศ ตัวอย่างนี้คือข้อตกลงระหว่าง Chiquita บริษัทกล้วยยักษ์ใหญ่ระดับโลกกับสหภาพแรงงาน Banana Workers Unions (COLSIBA) แห่งลาตินอเมริกา ซึ่งเกิดขึ้นในปี 2544 นี่เป็นกรอบข้อตกลงระหว่างประเทศฉบับแรกสำหรับอุตสาหกรรมการเกษตรและ มุ่งหวังที่จะรับรองมาตรฐานแรงงานขั้นต่ำ การปฏิบัติตามกฎหมายและข้อบังคับของประเทศ และการติดตามข้อกำหนดของข้อตกลงอย่างต่อเนื่อง

อีกตัวอย่างหนึ่งคือข้อตกลง Dindigul ที่ลงนามในปี 2022 ในรัฐทมิฬนาฑูทางตอนใต้ของอินเดีย เรื่องนี้ทำให้สหภาพแรงงานที่นำโดยคนงาน โรงงานทอผ้า และองค์กรข้ามชาติเห็นพ้องที่จะดำเนินการเพื่อยุติการคุกคามทางเพศในโรงงาน โดยมุ่งเน้นไปที่มาตรการต่างๆ เช่น การเปิดใช้งานการดำเนินการร่วมกัน การนำมาตรฐานระดับโลกมาใช้ และการสร้างการป้องกันการเลือกปฏิบัติ

มีความสามัคคี

ในแอฟริกาตอนใต้ทะเลทรายซาฮารา Ubuntu บางครั้งแปลว่า "ความเป็นมนุษย์ต่อผู้อื่น" เป็นลักษณะทางวัฒนธรรมที่ส่งเสริมชุมชน สร้างความสามัคคีในหมู่กลุ่มต่างๆ และเป็นตัวอย่างคุณสมบัติความเป็นผู้นำที่มีมนุษยธรรม องค์กรต่างๆ สามารถทำงานร่วมกับผู้นำชุมชนเพื่อดึงเอาคุณค่าทางวัฒนธรรมของชนพื้นเมืองมาใช้เพื่อเอาชนะปัญหาการทุจริต ความรุนแรง และลัทธิชนเผ่า สิ่งนี้มีความสำคัญเนื่องจากความไม่เท่าเทียมกันทางสังคมและความแตกต่างระหว่างกลุ่มที่มีรากฐานมาจากเชื้อชาติหรือเพศ เป็นต้น สามารถขัดขวางความพยายามในการบรรเทาความยากจนขององค์กรได้

ตัวอย่างที่ประสบความสำเร็จสามารถเห็นได้ในอุตสาหกรรมไมโครไฟแนนซ์ของประเทศกำลังพัฒนาบางแห่ง ซึ่งมีการเสนอเงินกู้ให้กับกลุ่มช่วยเหลือตนเองที่ประสบความสำเร็จอย่างมาก โดยทั่วไปกลุ่มช่วยเหลือตนเองเหล่านี้ประกอบด้วยผู้หญิงที่มีความผูกพันทางสังคมที่แน่นแฟ้น ซึ่งปลูกฝังองค์ประกอบของทั้งการสนับสนุนจากเพื่อนและวินัยที่นำโดยเพื่อน เมื่อพูดถึงการใช้และการชำระคืนเงินกู้เหล่านี้

คิดถึงท้องถิ่น

ในทำนองเดียวกัน องค์กรต่างๆ สามารถบูรณาการความพยายามในการบรรเทาความยากจนเข้ากับโครงสร้างวัฒนธรรมท้องถิ่น โดยใช้ระบบความรู้ของชนพื้นเมืองเพื่อช่วยให้พวกเขาประสบความสำเร็จ สิ่งนี้สามารถส่งเสริมความไว้วางใจและการตอบแทนซึ่งกันและกัน ลดช่องว่างของข้อมูล และสร้างความมั่นใจมากขึ้นสำหรับผู้ที่มีส่วนร่วมในความพยายามเหล่านี้

แม้ว่าประโยชน์ของโครงการบรรเทาความยากจนหรือการแทรกแซงอาจชัดเจน แต่ชุมชนบางแห่งอาจมีโอกาสเข้าร่วมน้อยลงหากไม่ได้ฝังแน่นเพียงพอในวัฒนธรรมและระบบนิเวศท้องถิ่นของตน ตัวอย่างเช่น แม้ว่าประโยชน์ของเตาปรุงอาหารที่สะอาดและมีประสิทธิภาพจะเห็นได้ชัด แต่การยอมรับในกัวเตมาลายังไม่ค่อยดีนัก เนื่องจากการใช้เตาเหล่านี้ขัดต่อประเพณีทางสังคมและวัฒนธรรมในท้องถิ่น

ในทางกลับกัน ความพยายามในการเป็นผู้ประกอบการชนเผ่าของกลุ่มการพัฒนาที่ยั่งยืนของอินเดีย Shivganga Jhabua นั้นขึ้นอยู่กับผลผลิตจากป่าและงานฝีมือจากไม้ ในทำนองเดียวกัน Beggars Corporation ในเมืองพาราณสีของอินเดียฝึกผู้คนที่อาจขอทานตามท้องถนนให้เป็นผู้ประกอบการและยังให้การสนับสนุนให้พวกเขาขายผลิตภัณฑ์และบริการของตน ผู้ประกอบการเหล่านี้ผลิตถุงที่ทำจากแผ่นไหมบานาราสีที่ผลิตในท้องถิ่นทิ้ง หรือให้บริการทางศาสนาที่เชื่อมโยงกับวัดฮินดูในท้องถิ่น

การสร้างความร่วมมือ

การร่วมมือกับผู้มีส่วนได้ส่วนเสียเป็นสิ่งสำคัญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อองค์กรขาดความสามารถที่จำเป็นในการบรรเทาความยากจน องค์กรภาครัฐและภาคประชาสังคมสามารถขยายขอบเขตของความคิดริเริ่มเหล่านี้ได้ เช่น โดยการยกระดับบริการในท้องถิ่นหรือปรับแต่งผลิตภัณฑ์ให้ตรงกับความต้องการของท้องถิ่น นอกจากนี้ยังอาจช่วยลดค่าใช้จ่ายของโครงการด้วยการมีส่วนร่วมอย่างใกล้ชิดกับชุมชนที่ยากจน

ตัวอย่างเช่น องค์กรที่ได้รับการสนับสนุนจาก Universal Service Obligation Fund ของอินเดีย ซึ่งให้บริการโทรศัพท์มือถือและดิจิทัลที่มีคุณภาพราคาไม่แพงในพื้นที่ห่างไกล สามารถเข้าถึงสิทธิประโยชน์ต่างๆ เช่น การเรียกคืนต้นทุน เงินอุดหนุน และการผูกขาดทางการตลาดผ่านความร่วมมือของรัฐบาล ในทำนองเดียวกัน บริษัทข้ามชาติขนาดใหญ่ เช่น Danone, Essilor และ Renault ได้ร่วมมือกับรัฐบาล องค์กรพัฒนาเอกชน และกิจการเพื่อสังคมเพื่อจัดตั้ง Action Tank ซึ่งเป็นสมาคมไม่แสวงหาผลกำไรที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อแก้ไขปัญหาความยากจนในฝรั่งเศส

ด้วยการทำความเข้าใจแรงผลักดันเหล่านี้ ธุรกิจต่างๆ สามารถช่วยสร้างวิธีที่ประสบความสำเร็จมากขึ้นในการบรรเทาความยากจนได้ ในขณะที่ฝ่ายบริหารและผู้ประกอบการได้ปรับแต่งวิธีที่พวกเขาจัดการกับปัญหาที่สำคัญนี้ มีเพียงการตระหนักรู้อย่างเต็มที่ถึงบทบาทของธุรกิจในการบรรเทาความยากจน

แต่ยังทำให้รุนแรงขึ้นอีกด้วย ซึ่งสามารถจุดประกายให้เกิดการอภิปรายและการเปลี่ยนแปลงนโยบายที่สำคัญ จะกระตุ้นให้เกิดการเปลี่ยนแปลงวิธีที่บริษัทและรัฐบาลคิดและดำเนินการเมื่อพยายามบรรเทาความยากจน