พิบูลศักดิ์ ละครพล : บทกวี : ก า พ ย์ ก ล อ น ฤ ดู ก า ล

 ก า พ ย์ ก ล อ น ฤ ดู ก า ล

เรื่อง/ภาพ : พิบูลศักดิ์ ละครพล

summerriver9@gmai .com

-------------------------------------------------

ถ้าเธอเหงาให้เงยหน้ามองฟ้าบ้าง   เปิดหน้าต่างหัวใจให้ลมหอม

ที่ทุ่งนาเห็นไหมนะดอกพะยอม           ขาวน้ำนมโอบอ้อมหอมกุมภา

และดูสี ฟ้าสีเทา เขาสีม่วง          ดอกดวงฤดูกาลบานเจิดจ้า

ประกายแสดทองกวาวเพริดพราวตา           สุพรรณิการ์ร่าเรืองเหลืองฝ้ายคำ

มีสีสันแบ่งปันสุขทุกฤดู                    ไยอุดอู้อยู่ในห้องร้องครวญคร่ำ

ริมหน้าต่างตะแบกบานเบิกระบำ                ร้อยลำนำเพลงมีนาปลอบฟ้าเทา

จักรวาลกว้างไกลไม่สิ้นสุด               หมู่มนุษย์ฝ้าฟางช่างโง่เขลา

มองไม่เห็นรอยลักยิ้ม งามพริ้มเพรา           สีแสงเงา ถ้อยสุนทรีเพลงชีวิต

ฟังสิ...เพลงรักฤดูร้อน

กาพย์กลอนจักรวาลหวานสนิท

เช็ดน้ำตาเถิดหนอขอจุมพิต

ดื่มร่ำอมฤตชีวิตชีวา

๑๙/๐๒/๒๕๖๓

---------------------------------------------

ชื่อภาพ : กาพย์กลอนฤดูกาล

สถานที่ : บ้านไผ่ ขอนแก่น

เทคนิค : สีน้ำบนกระดาษ

ขนาด : A๔