When one door closes, another opens ... ประตูหนึ่งปิดลง มุ่งตรงหาโอกาสใหม่

แต่สำหรับท่านที่ประสบหรือกำลังฝ่าฟันกับปัญหาอยู่ ณ ตอนนี้จนไม่แน่ใจว่าจะผ่านวิกฤติจากปีเก่านี้ไปสู่ปีใหม่ได้อย่างไรนั้น ดิฉันหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเมื่อท่านอ่านบทความนี้จบท่านจะลุกขึ้นเก็บความหวังใส่กระเป๋าเพื่อเดินหน้าก้าวข้ามไปสู่สิ่งดีๆ ที่รออยู่ในปีหน้าด้วยกันนะคะ

เราทั้งหลายคงเคยได้ยินคำว่า “ชีวิตเป็นสิ่งไม่แน่นอน” ประตูบางประตูของชีวิตอาจถูกเปิดด้วยรอยยิ้มแต่ถูกปิดลงด้วยคราบน้ำตา ประตูบางประตูอาจถูกเปิดอย่างสวยงามหรูหราแต่ถูกปิดลงอย่างไม่เป็นท่า ประตูบางประตูอาจถูกเปิดด้วยความมุ่งมั่นตั้งใจเต็มเปี่ยมด้วยความหวังแต่ถูกปิดแบบไม่ทันตั้งตัว พังทลายอย่างคาดไม่ถึง ไม่ว่าประตูไหนจะถูกปิดอย่างไร สิ่งแรกที่เราต้องทำคือ ต้องยอมรับว่าบางครั้งประตูบานนั้น "จำเป็น" ต้องถูกปิดไปเพื่อประตูบานใหม่ที่ดีกว่าจะสามารถเปิดออกมาได้ แต่การยอมรับกับความล้มเหลวโดยไม่เก็บเกี่ยวบทเรียนอะไรไปเสียเลยนั้นถือว่าเป็นเรื่องน่าเสียดาย ท่านผู้อ่านอาจบอกว่าดิฉันพูดง่ายๆ แต่เวลาจะทำนั้นทำยากเหลือเกิน มนุษย์ก็คือมนุษย์ เรายอมรับกับการสูญเสีย ความผิดหวังไม่ค่อยได้ เรามักจะจัดการกับประตูที่ปิดลงด้วยการฟูมฟายเศร้าโศก หลายครั้งเรามักจะจมปลักกับคราบน้ำตา ทำร้ายตัวเองด้วยการตอกย้ำความเจ็บปวด ไม่ยอมให้ความโศกเศร้านั้นเดินจากเราไปง่ายๆ เรามักยึดยื้อความเจ็บช้ำนั้นดังกับว่ามันเป็นลมหายใจของเราเลยทีเดียว

ดิฉันขออนุญาตยกตัวอย่างบุคคลที่เป็นหนึ่งในคนที่เรียกได้ว่าโดนประตูปิดใส่หน้ามากที่สุดคนหนึ่งก็ว่าได้ บุคคลคนนี้คือ Walt Disney ผู้ให้กำเนิดตัวการ์ตูนยอดนิยมหลายสิบตัว ไม่ว่าจะเป็นมิกกี้เมาส์ โดนัลล์ดักค์ สโนว์ไวท์ และคนแคระทั้งเจ็ด หรือหลายคนอาจจะรู้จัก Walt Disney ในฐานะผู้ก่อตั้งสวนสนุกที่เป็นที่ใฝ่ฝันของเด็กๆ แทบจะทุกคนว่าสักวันหนึ่งจะต้องไปเยือนให้ได้ (ดิฉันก็เป็นหนึ่งในเด็กๆ เหล่านั้นด้วย) แต่ท่านผู้อ่านทราบไหมคะว่ากว่าที่เขาจะเป็นสัญลักษณ์ของความสำเร็จระดับโลกนี้ เขาเกิดมาก็เหมือนกับถูกประตูปิดใส่หน้าตั้งแต่แรกเกิดก็ว่าได้ทีเดียวเพราะเขาเกิดมาในครอบครัวที่มีปัญหามากจนพี่น้องของเขาต้องหนีออกจากบ้านที่ไม่อบอุ่นหลังนั้นไป เขาเองก็โกงอายุเพื่อที่จะไปสมัครเป็นคนขับรถพยาบาลในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง แทนที่เขาจะเอาปัญหาครอบครัวมาเป็นข้ออ้างฟูมฟายและปล่อยให้ชีวิตล้มเหลวลง เขากลับเลือกที่จะเอาบทเรียนจากประตูที่กระแทกหน้าในวัยเยาว์ของเขามาเป็นแรงขับเคลื่อนตั้งปณิธานว่าสักวันหนึ่งเขาจะสร้างสถานที่ที่พ่อแม่ลูกสามารถจะมาใช้เวลาแห่งความสุขร่วมกันได้และเนี่ยก็เป็นส่วนหนึ่งของแรงบันดาล ที่มาของสวนสนุก Disneyland หลังจากที่เขาประสบความสำเร็จในการสร้างสรรค์ตัวการ์ตูนต่างๆ แล้วนั่นเอง

อีกตัวอย่างที่ดิฉันเชื่อว่าแทบทุกคนคงเคยประสบมาบ้าง นั่นก็คือการปิดฉากความรักด้วยการเลิกรา บางคนร้องไห้ฟูมฟาย ต่อว่าตัวเองบ้าง โกรธแค้นคนเคยรักบ้าง คิดแต่ว่าถ้าขาดเขาแล้วจะหาใครมารักไม่ได้อีกต่อไป ไม่เป็นอันทำมาหากิน บางคนหนักกว่านั้น ถึงขั้นจะจบชีวิตลงเพียงเพราะไม่สมหวังในความรัก คิดว่าถ้าประตูแห่งความรักนี้ปิดลง คงไม่มีประตูไหน รอเราอยู่ในชีวิตแล้ว เราลองดูตัวอย่างดีๆ ที่นำเอาการปิดประตูรักของตัวเองมาเป็นแรงเปิดประตูสู่ความสำเร็จในอาชีพกันนะคะ นักร้องซูเปอร์สตาร์อย่าง Lady Gaga เคยให้สัมภาษณ์กับนิตยสาร Rolling Stone ฉบับเดือนกรกฎาคม 2010 ไว้ว่าถ้าไม่เป็นเพราะการเลิกกันระหว่างเธอและมือกลองแฟนเก่าของเธอแล้วนั้น เราคงไม่ได้รู้จักนักร้องผู้มีชื่อเสียงคนนี้ เธอได้ใช้ความเจ็บปวดในการเลิกกับแฟนครั้งนั้นเป็นพลังมุ่งมั่นทำงานในสายงานอาชีพนักร้องของเธอ จนวันนี้นิตยสาร Forbes ได้จัดให้เธอเป็น celebrity ที่มีชื่อเสียงอันดับสอง ผู้ซึ่งมีรายได้ถึง 80 ล้านเหรียญสหรัฐในปีนี้ ด้วยวัยเพียง 27 ปีเท่านั้น

ณ วันสุดท้ายของปีที่กำลังจะปิดฉากลง ดิฉันไม่อยากเห็นท่านผู้อ่านเสียเวลากับการเหนี่ยวรั้งประตูที่กำลังจะปิดลงเพียงเพราะความเคยชิน เพียงเพราะความติดยึด เพียงเพราะกำลังปฏิเสธที่จะเชื่อว่าประตูแห่งความหวังใหม่นั้นมีจริงและกำลังเปิดรอเราอยู่ การที่เราเสียเวลาไปยื้อประตูที่กำลังจะปิดลงนั้น ย่อมหมายความว่าเราจะเหลือเวลาน้อยลงที่จะใช้กับประตูที่กำลังจะเปิดใหม่และเวลาที่เสียไปเหล่านั้นอาจทำให้เราพลาดกับประตูที่อาจจะสวยงามเปี่ยมด้วยความสุขกว่าประตูบานเดิมนั้นก็เป็นได้

เมื่อพรุ่งนี้จะเป็นวันปีใหม่แล้ว ดิฉันถือโอกาสนี้เป็นกำลังใจให้ทุกท่านลุกขึ้นมาอย่างมั่นใจ ตั้งปณิธานที่จะค้นหาความสำเร็จใหม่ๆ ดิฉันเชื่อว่าด้วยความมุ่งมั่นตั้งใจ ทุกท่านก็จะเดินไปถึงประตูแห่งความสำเร็จที่เปิดรอท่านอยู่อย่างแน่นอนค่ะ สวัสดีปีใหม่นะคะ