ป้องกันการตกขอบโลก

แม้ว่าประเทศไทยจะประกาศตัวเข้าสู่การเป็น "ไทยแลนด์ 4.0" หรือ "ดิจิทัล ไทยแลนด์" มานานกว่า 5 ปีแต่บ้านเรายังขาดองค์ประกอบสำคัญที่ทำให้เราปรับตัวเข้าสู่กระแสธุรกิจดิจิทัลได้ช้ากว่าที่ควรจะเป็นก็คือเราไม่มีดิจิทัลแพลตฟอร์มเป็นของตัวเอง

แม้ว่าเราจะคุ้นเคยกับเฟซบุ๊ค กูเกิล แอ๊ปเปิ้ล เน็ตฟลิกซ์ สปอตติฟาย ฯลฯ แต่ทั้งหมดก็เป็นแพลตฟอร์มของต่างชาติที่เขามาเป็นส่วนหนึ่งของวิถีชีวิตของคนรุ่นใหม่และเข้ามาทำรายได้ในประเทศเป็นจำนวนเงินมหาศาลในแต่ละปี

การหาทางพัฒนาดิจิทัลแพลตฟอร์มเป็นของตัวเองจึงเป็นวาระเร่งด่วนที่เราต้องกำหนดเป็นเป้าหมาย โดยเริ่มจากการทำความเข้าใจและมองเห็นความสำคัญของแพลตฟอร์มเหล่านี้ต่ออุตสาหกรรม ธุรกิจ ไปจนถึงสังคม

ต่อมาคือการบูรณาการข้อมูลของทั้งองค์กรเพื่อเข้าใจลูกค้าในทุกมุมมองซึ่งเรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญมากแต่บ้านเรายังตื่นตัวกันน้อยมาก ข้อมูลที่แต่ละองค์กรมีล้วนกระจัดกระจาย ทำให้เข้าถึงพฤติกรรมของลูกค้าได้เพียงระดับหนึ่งแต่ยังไม่ครบทุกมิติ จึงยังไม่สามารถนำมาพยากรณ์สิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคตอย่างแม่นยำได้

และประการที่สามคือ การนำเอาเทคโนโลยีใหม่ที่กำลังจะเกิดขึ้นในอนาคตนั้นมาใช้ต่อยอดธุรกิจ ซึ่งไม่จำเป็นต้องยึดโยงกับธุรกิจดั้งเดิม แต่เป็นอะไรก็ตามที่ตอบสนองความต้องการของลูกค้าได้ในอนาคต

ตัวอย่างเช่น บริษัทโซนี่ ซึ่งคนส่วนใหญ่จะรู้จักกันดีว่าเป็นผู้ผลิตสินค้าไฮเทค ทั้งด้านบันเทิงและสินค้าด้านเทคโนโลยีชั้นสูงมายาวนาน ยังตกลงใจเข้าทำธุรกิจช่องทางใหม่นั่นคือ รถยนต์ไฟฟ้า เพราะเล็งเห็นช่องทางที่เปิดกว้างและมีความน่าสนใจ ซึ่งแน่นอนว่าย่อมได้เปรียบคู่แข่งอื่นในธุรกิจรถยนต์ไฟฟ้าดังกล่าว เนื่องจากมีความเชี่ยวชาญด้านเทคโนโลยีและความบันเทิงอยู่แล้ว

ประการที่สี่คือ ต้องรู้จักใช้ “ความรู้ใหม่” เป็นอาวุธในโลกธุรกิจยุคปัจจุบัน แม้ว่าเราจะตระหนักในคุณค่าแห่งการเรียนรู้แล้วแต่หากยังไม่สามารถใช้ความรู้เหล่านั้นมาพัฒนาเป็นเครื่องมือ หรือใช้เป็นอาวุธเพื่อสร้างความได้เปรียบในการแข่งขันทางธุรกิจ ความรู้เหล่านั้นก็ไม่มีความหมายใดๆ

ปมสำคัญในการใช้ความรู้เป็นเครื่องมือในทางธุรกิจอยู่ที่การลงมือนำมาใช้งานในโลกแห่งความเป็นจริง เพราะบ่อยครั้งที่เรามีความรู้แต่ไม่นำมาประยุกต์ใช้เพราะกลัวผิดพลาด กลัวล้มเหลว นั่นเท่ากับว่าเราไม่มีโอกาสได้เกิดพัฒนาการใดๆ ในองค์กรเลย

เพราะหากเรามีความรู้แต่กลัวที่จะสร้างให้เกิดการเปลี่ยนแปลงก็เท่ากับเราหยุดนิ่งอยู่กับที่ ในขณะที่คนที่ลงมือทำจริงและประสบความสำเร็จก็จะได้ก้าวต่อไป หรือใครที่ทำแล้วล้มเหลวก็ยังได้ก้าวไปสักครึ่งก้าวโดยมีบทเรียนติดตัวเอาไว้ใช้ประโยชน์ได้ในอนาคต

การลองผิดลองถูกจึงเป็นเรื่องสำคัญสำหรับคนทำธุรกิจทุกวันนี้ เพราะมีความรู้ใหม่เกิดขึ้นทุกวัน ยิ่งเราเรียนรู้มากขึ้นเท่าใด เราก็ยิ่งสะสมเรื่องราวใหม่ๆ และเลือกหยิบเรื่องที่เหมาะสมกับตัวเรามาใช้ต่อยอดได้ต่อไป

ประการที่ห้าต้องเสาะหาช่องทางในการเรียนรู้อยู่เสมอ แม้ว่าเราจะมองเห็นคุณค่าของการเรียนรู้ แต่ยังยึดติดกับการเรียนรู้ในรูปแบบเดิมๆ ก็คงไม่มีวันที่จะเข้าถึงแหล่งความรู้ใหม่ๆ ได้ เพราะทุกวันนี้รูปแบบในการเข้าถึงความรู้ใหม่ๆ เกิดขึ้นตลอดเวลา

เด็กรุ่นใหม่ทุกวันนี้พึ่งพาความรู้จากหนังสือ นิตยสาร โทรทัศน์ ฯลฯ ที่เป็นสื่อดั้งเดิมน้อยลงมาก เพราะเขาเติบโตมากับสื่อออนไลน์ แหล่งความรู้ใหม่ๆ วันนี้จึงมาจากช่องทางออนไลน์อันหลากหลาย ทั้งเพจต่างๆ จำนวนมาก ยูทูบ พ็อดคาสต์ วีดิโอบล็อก ฯลฯ

และเด็กรุ่นใหม่ก็รู้วิธีหารายได้จากการสร้างช่องทางเหล่านี้ อาชีพยอดนิยมของนิสิตนักศึกษารุ่นใหม่ในทุกวันนี้จึงกลายเป็นยูทูบเบอร์​ อินฟลูเอนเซอร์ ฯลฯ ที่ใช้สื่อออนไลน์ถ่ายทอดความรู้ในแนวทางของตัวเอง เราจึงหาความรู้ใหม่ๆ ในทุกๆ ด้านผ่านสื่อออนไลน์ได้อย่างไร้ขีดจำกัด

ทุกวันนี้หากเราอยากได้ความรู้ในเรื่องอะไรก็ตาม ไม่ว่าจะซ่อมรถ ซ่อมคอมพิวเตอร์ ฯลฯ ก็ล้วนมีคนสอน มีคนถ่ายทอดประสบการณ์ผ่านสื่อออนไลน์ต่างๆ มากมาย แม้กระทั่งศาสตร์ชั้นสูงต่าง ๆ ก็มีนักวิชาการมาถ่ายทอดให้ฟังจำนวนมากจนแทบจะไม่มีเรื่องใดที่หาไม่เจอในโลกออนไลน์

การเรียนรู้และลงมือทำโดยอาศัยความรู้จากแหล่งต่างๆ ที่มีอยู่จำนวนมาก จึงเป็นการช่วยให้เราพัฒนาตัวเองในโลกธุรกิจยุคนี้ได้ต่อไปโดยไม่ตกขอบโลกไปเสียก่อน