กรดในมหาสมุทรทำลายแนวปะการังหอยนางรม ส่งผลต่อสิ่งแวดล้อมและเศรษฐกิจ

Key points

• แนวปะการังหอยนางรมมีมูลค่าหลายพันล้านดอลลาร์ในการค้าขาย และเนื่องมาจากความสามารถในการปกป้องระบบนิเวศชายฝั่งได้
• หอยเหล่านี้ถูกคุกคามจากการทำให้เป็นกรดในมหาสมุทร ดังนั้นจึงจำเป็นต้องมีการดำเนินการเพื่อแก้ไขต้นตอของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ

        ความพยายามในการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมเมื่อเร็วๆ นี้แสดงให้เห็นถึงประโยชน์ของการสร้างแนวปะการังหอยนางรม และวิธีที่หอยสองฝาซึ่งมักถูกมองข้ามเหล่านี้ ซึ่งเป็นหอยที่มีเปลือกสองส่วนติดบานพับ มีความสำคัญต่อสภาพแวดล้อมทางทะเลอย่างไร

ในขณะที่ความเป็นกรดในมหาสมุทรทวีความรุนแรงมากขึ้น อนาคตของหอยนางรมก็แขวนอยู่บนความสมดุล และด้วยเหตุนี้ระบบนิเวศด้านสิ่งแวดล้อมและเศรษฐกิจ การแก้ไขปัญหานี้จะกำหนดให้ผู้กำหนดนโยบาย อุตสาหกรรม และผู้คนทั่วโลกต้องเข้าใจถึงความเชื่อมโยงระหว่างมหาสมุทรและดำเนินการตามนั้น

หอยนางรมมีความสำคัญต่อสิ่งมีชีวิตใต้ท้องทะเล แนวปะการังของพวกมันเป็นมากกว่ากลุ่มเปลือกหอย ทำหน้าที่เป็นรากฐานของความหลากหลายทางชีวภาพและให้ประโยชน์แก่สิ่งมีชีวิตและไม่มีชีวิตรอบตัว แต่การรักษาเสถียรภาพของแนวชายฝั่งไปจนถึงการกรองน้ำ และการสร้างแหล่งที่อยู่อาศัยของสัตว์ทะเลนานาชนิด 

แม้แต่แนวปะการังหอยนางรมสามารถลดการล่าถอยตามแนวชายฝั่งได้กว่า 40% และเพิ่มจำนวนประชากรของสายพันธุ์ต่างๆ เช่น ปูม้า ได้ 297% และเพิ่มจำนวนได้ 79% ในอีกการทดลองหนึ่งที่ดำเนินการในรัฐลุยเซียนาของสหรัฐอเมริกา แนวปะการังหอยนางรมมีส่วนทำให้การกัดเซาะชายฝั่งลดลงโดยเฉลี่ย 1.07 เมตรต่อปีในพื้นที่ชายฝั่งที่มีการกัดเซาะในระดับสูงหรือปานกลาง

 

 

หากใช้แทนอุปกรณ์รักษาเสถียรภาพแนวชายฝั่งที่มีราคาแพงซึ่งได้รับการออกแบบทางวิศวกรรม พื้นที่แนวปะการังหอยนางรมที่จัดวางอย่างเหมาะสมจะมีมูลค่าสูงถึง 85,998 ดอลลาร์ ตามผลการศึกษาทางวิชาการในปี 25

นอกจากจะปกป้องพื้นที่ชายฝั่งทะเลอันมีค่าแล้ว หอยนางรมยังกำจัดไนโตรเจนออกจากน้ำ ป้องกันสาหร่ายที่เป็นอันตราย และทำให้ชายฝั่งของเราปลอดภัยและสนุกสนานยิ่งขึ้น หอยนางรมกินของเสียจากสิ่งมีชีวิตอื่นๆ รวมถึงของเสียไนโตรเจนของมนุษย์จากปุ๋ย เป็นต้น การวิจัยแสดงให้เห็นว่า อาจมีค่าใช้จ่ายสูงถึง 6,716 ดอลลาร์สหรัฐฯ ในการกำจัดไนโตรเจนในปริมาณเดียวกับที่แนวปะการังหอยนางรมขนาด 1 เฮกตาร์จะย่อยได้

ข้อมูลของ World Economic Forum ระบุว่าถึงแม้จะเป็นเรื่องยากที่จะจับมูลค่าทางการเงินได้เต็มที่ บางอย่างเช่น หอยนางรม ที่สามารถมอบให้กับระบบนิเวศได้ แต่มันเริ่มต้นด้วยสัตว์ตัวเล็ก ๆ ที่ถูกดึงดูดและอาศัยอยู่ในแนวปะการัง เมื่อพวกมันถูกสัตว์ใหญ่กิน พลังงานและสารอาหารจะไหลเวียนไปจนถึงห่วงโซ่อาหารเข้าสู่แหล่งประมง

แนวปะการังหอยนางรมปกป้องปลาเหล่านี้ การวิจัยแสดงให้เห็นว่าแนวปะการังหอยนางรม 1,000 ตารางเมตรสามารถเป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์จำพวกครัสเตเชียนหรือปลาขนาดใหญ่ประมาณ 2,600 กิโลกรัมต่อปี ซึ่งสามารถสร้างได้มากถึง 4,123 เหรียญสหรัฐต่อเฮกตาร์ของแนวปะการัง (มีสุขภาพดีต่อระบบนิเวศ) ต่อปีสำหรับอุตสาหกรรมประมง 

การศึกษาเดียวกันจากปี 2012 ประเมินมูลค่าการเก็บเกี่ยวหอยนางรมโดยเฉลี่ยของแนวปะการังที่บริสุทธิ์ในรัฐนอร์ธแคโรไลนาและเวอร์จิเนียของสหรัฐอเมริกา อยู่ที่ 51,217 ดอลลาร์ต่อเฮกตาร์ (รวมกันทั้งหมดในปี 2554 ดอลลาร์) หรือ 17,072 ดอลลาร์หลังต้นทุนการเก็บเกี่ยว ในขณะเดียวกัน บริการระบบนิเวศที่จัดทำโดยแนวปะการังที่ไม่ได้รับการเก็บเกี่ยวมีมูลค่า 99,421 ดอลลาร์ต่อเฮกตาร์ต่อปี ตามการวิจัยนี้

แน่นอนว่าต้นทุนและมูลค่าสามารถเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา แต่ตัวเลขเหล่านี้บ่งชี้ถึงความสูญเสียทางเศรษฐกิจต่ออุตสาหกรรมประมงจากการไม่ปกป้องแนวปะการังจากการเป็นกรดในมหาสมุทร การทำให้เป็นกรดในมหาสมุทรเกิดขึ้นเมื่อคาร์บอนไดออกไซด์ส่วนเกินถูกดูดซึมเข้าสู่น้ำทะเล สิ่งนี้จะเพิ่มความเข้มข้นของอะตอมไฮโดรเจนเชิงบวกอิสระในมหาสมุทรและลดค่า pH ของน้ำ สิ่งนี้จะบ่อนทำลายโครงสร้างของแนวปะการังหอยนางรม

เปลือกหอยนางรมส่วนใหญ่ประกอบด้วยแคลเซียมคาร์บอเนต ซึ่งเป็นสารประกอบที่ละลายได้ในสภาพแวดล้อมที่มีค่า pH ต่ำ เปลือกหอยนางรมมีแนวโน้มที่จะเสียหายได้ในระดับ pH ต่ำกว่า 7.2 ระดับ pH ในมหาสมุทรในปัจจุบันอยู่ที่ 8.1 และคาดว่าจะลดลงเหลือ 7.8 ที่พื้นผิวภายในสิ้นศตวรรษนี้ หากแนวโน้มในปัจจุบันไม่เปลี่ยนแปลง

หอยนางรมวัยอ่อนจะมีเปลือกที่เล็กกว่าและบางกว่า จึงมีความเสี่ยงเป็นพิเศษต่อผลกระทบของกรดในมหาสมุทร สำหรับหอยนางรมที่ปลูกเปลือกป้องกันในสภาพแวดล้อมที่พวกมันพังทลายพร้อมกัน การก่อตัวของเปลือกหอยอาจถูกทำลายเนื่องจากการเป็นกรดในมหาสมุทร ขัดขวางการอยู่รอดของพวกมัน และอาจลดจำนวนประชากรหอยนางรมโดยรวมลง

การลดลงของประชากรหอยนางรมอาจส่งผลกระทบแบบต่อเนื่องต่อสัตว์สายพันธุ์อื่นๆ ที่อาศัยแนวปะการังหอยนางรมเพื่อเป็นที่พักพิงและอาหาร ความสมดุลที่ละเอียดอ่อนของระบบนิเวศเหล่านี้กำลังตกอยู่ในอันตราย แต่การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมนั้นมีหลายแง่มุม และอุณหภูมิที่ร้อนขึ้นซึ่งเกิดจากก๊าซเรือนกระจก เช่น คาร์บอนไดออกไซด์ในชั้นบรรยากาศ ได้เปลี่ยนแปลงระบบนิเวศของเราในหลายๆ ด้าน

การศึกษาว่าต้นโกงกางส่งผลต่อแนวปะการังหอยนางรมอย่างไร แสดงให้เห็นอีกวิธีหนึ่งที่การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศส่งผลกระทบต่อระบบนิเวศที่เปราะบางเหล่านี้ ป่าชายเลนถูกผลักดันไปทางขั้วโลกเนื่องจากอุณหภูมิที่ร้อนขึ้น และเทือกเขาทางเหนือของพวกมันตอนนี้ตัดกับแหล่งที่อยู่อาศัยของหอยนางรม ป่าชายเลนซึ่งเป็นสายพันธุ์ที่ถูกคุกคาม ปัจจุบันเติบโตบนแนวปะการังและทำให้เป็นกรดในน้ำที่ต่ำกว่าระดับ pH 7.2 ที่หอยนางรมจำเป็นต้องเจริญเติบโต

การทำให้เป็นกรดในมหาสมุทรอาจส่งผลให้เกิดความสูญเสียทางเศรษฐกิจสำหรับอุตสาหกรรมประมง เนื่องจากระดับการจับที่ลดลง การผลิต และอัตราการตายที่เพิ่มขึ้นของสิ่งมีชีวิตในทะเล ผลกระทบระลอกคลื่นอาจขยายไปสู่งาน ธุรกิจ และเศรษฐกิจท้องถิ่นที่ขึ้นอยู่กับอุตสาหกรรม สำหรับหอยนางรมโดยเฉพาะ เปลือกหอยที่อ่อนแอและบางลงเนื่องจากการทำให้เป็นกรดทำให้พวกมันอ่อนแอต่อความเสียหายจากสัตว์นักล่า ปรสิต และความเครียดจากสิ่งแวดล้อม รวมถึงความเสียหายระหว่างการจัดการ การเก็บเกี่ยว และการแปรรูป ซึ่งส่งผลให้เกิดการสูญเสียเพิ่มเติม

อุตสาหกรรมหอยอาจเผชิญกับความท้าทายในการปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลงไป ความพยายามในการบรรเทาผลกระทบของการทำให้เป็นกรดในมหาสมุทร เช่น การปรับวิธีปฏิบัติในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำหรือการพัฒนาพันธุ์หอยนางรมที่มีความยืดหยุ่นมากขึ้น จำเป็นต้องมีการลงทุนและการวิจัยจำนวนมาก หอยนางรมยังเป็นสินค้าโภคภัณฑ์ที่มีการซื้อขายกันทั่วโลก ดังนั้นการเปลี่ยนแปลงของจำนวนหอยนางรมและคุณภาพอันเนื่องมาจากความเป็นกรดในมหาสมุทรอาจส่งผลต่อการเปลี่ยนแปลงของตลาด ซึ่งส่งผลกระทบต่อการค้าในท้องถิ่นและระหว่างประเทศ

การกระทำของเรามีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อความเป็นอยู่ที่ดีของมหาสมุทรของเรา เช่นเดียวกับตัวเราด้วย การระบุถึงต้นตอของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและการลงทุนในกลยุทธ์การปรับตัว อย่างการสร้างแนวปะการังในปัจจุบัน ในขณะที่พวกมันยังสามารถดำรงอยู่ได้และทำหน้าที่เป็นแหล่งกักเก็บคาร์บอน เราไม่เพียงแต่ปกป้องชายฝั่งของเราเท่านั้น แต่ยังรับประกันความยืดหยุ่นและความยั่งยืนของระบบนิเวศทางทะเลอีกด้วย และเศรษฐกิจรุ่นต่อๆ ไป